TEXT 10

TEKST 10

Texte

Tekst

mayādhyakṣeṇa prakṛtiḥ
sūyate sa-carācaram
hetunānena kaunteya
jagad viparivartate

Synonyms

mayā: de Moi; adhyakṣeṇa: sous la direction; prakṛtiḥ: la nature matérielle; sūyate: manifeste; sa: les deux; cara-acaram: mobile et immobile; hetunā: pour la raison; anena: cette; kaunteya: ô fils de Kuntī; jagat: la manifestation cosmique; viparivartate: fonctionne.

mayā – przeze Mnie; adhyakṣeṇa – przez kontrolę; prakṛtiḥ – natura materialna; sūyate – manifestuje; sa – obie; cara-acaram – ruchome i nieruchome; hetunā – z tego powodu; anena – to; kaunteya – O synu Kuntī; jagat – manifestacja kosmiczna; viparivartate – działa.

Translation

La nature matérielle, qui est l’une de Mes énergies, agit sous Ma direction, ô fils de Kuntī, engendrant tous les êtres, mobiles et immobiles. Régi par ses lois, le cosmos est créé puis anéanti dans un cycle sans fin.

Ta materialna natura – będąc jedną z Moich energii – działa pod Moją kontrolą, o synu Kuntī, i ona stwarza wszelkie ruchome i nieruchome istnienie. Według jej praw ta manifestacja jest tworzona i unicestwiana raz za razem.

Purport

Ce verset ne laisse subsister aucun doute: bien qu’Il soit bien au-delà des activités de ce monde, le Seigneur n’en demeure pas moins le régisseur suprême. Il est la volonté suprême qui se tient à l’arrière-plan de la manifestation matérielle, dont la direction proprement dite s’opère par le biais de l’énergie matérielle.

Dans la Bhagavad-gītā, Kṛṣṇa déclare être le père de tous les êtres, quelles que soient leur forme ou leur espèce. À l’exemple du père qui dépose dans le ventre de la mère la semence dont naîtra l’enfant, le Seigneur Suprême, de Son seul regard, injecte les êtres dans le sein de la nature matérielle, d’où ils apparaissent sous diverses formes, en différentes espèces, selon leurs actes et leurs désirs passés. Bien que tous naissent du regard du Seigneur, ce sont leurs propres actes et leurs propres désirs qui déterminent les corps qu’ils doivent revêtir. Le Seigneur n’est donc pas directement connecté à la création matérielle. Il lance un simple regard sur la nature matérielle, regard qui suffit à la mettre en mouvement et à amorcer la création. Il exerce donc, par ce regard, un rôle actif, cela ne fait aucun doute, mais il s’agit d’un rôle qui ne L’implique pas directement dans la création de l’univers matériel. La smṛti explique ce phénomène par l’exemple suivant: lorsqu’on se trouve à proximité d’une fleur, l’odorat entre en contact avec le parfum, mais l’odorat et la fleur n’en demeurent pas moins détachés l’un de l’autre. Un rapport semblable existe entre Dieu et l’univers matériel: Il crée l’univers de Son regard et donne Ses décrets, mais n’est pas lié à lui. En bref, disons que la nature matérielle ne peut rien faire sans la sanction du Seigneur Suprême, et pourtant, Celui-ci est entièrement détaché de toutes les activités matérielles.

ZNACZENIE:

Werset ten oznajmia, że Najwyższy Pan, mimo iż pozostający z dala od tego materialnego świata, pozostaje jego najwyższym kontrolerem. Najwyższy Pan jest najwyższą wolą i podstawą tej manifestacji materialnej, lecz rolę kierującą spełnia natura materialna. Kṛṣṇa również mówi w Bhagavad-gīcie: „Ja jestem ojcem” wszystkich żywych istot w różnych gatunkach i formach. Ojciec zapładnia łono matki nasieniem, aby dać życie dziecku i podobnie, Najwyższy Pan jedynie poprzez Swoje spojrzenie zaszczepia wszystkie żywe istoty w łono natury materialnej i pojawiają się one w różnych formach i gatunkach, odpowiednio do swoich ostatnich pragnień i czynów. Wszystkie te żywe istoty, chociaż zrodzone pod spojrzeniem Najwyższego Pana, przyjmują różne ciała odpowiednio do swoich przeszłych czynów i pragnień. Więc Pan nie jest bezpośrednio zaangażowany w stwarzanie materialnego świata. Jedynie rzucając spojrzenie na naturę materialną, ożywia ją i wszystko zostaje natychmiast stworzone. Ponieważ rzuca On Swoje spojrzenie na materialną naturę, jest to niewątpliwie jakieś działanie ze strony Najwyższego Pana, lecz bezpośrednio nie ma On nic wspólnego z manifestacją tego materialnego świata. Smṛti podaje następujący przykład: jeśli przed kimś znajduje się pachnący kwiat, osoba ta może dotknąć zapachu kwiatu zmysłem węchu, jednakże to wąchanie i kwiat są czymś oddzielnym. Podobny związek istnieje między światem materialnym i Najwyższą Osobą Boga. Nie mając właściwie nic wspólnego z tym materialnym światem, stwarza On Swoim spojrzeniem i postanowieniem. Krótko mówiąc, bez nadzoru Najwyższej Osoby Boga natura materialna nie jest w stanie sama zrobić niczego. Jednakże Najwyższa Osoba Boga nie jest przywiązany do żadnych materialnych czynności.