Skip to main content

Śrīmad-bhāgavatam 4.13.38

Texto

sā tat puṁ-savanaṁ rājñī
prāśya vai patyur ādadhe
garbhaṁ kāla upāvṛtte
kumāraṁ suṣuve ’prajā

Palabra por palabra

— ella; tat — aquel alimento; pum-savanam — que produce un hijo varón; rājñī — la reina; prāśya — comer; vai — en verdad; patyuḥ — del esposo; ādadhe — concibió; garbham — embarazo; kāle — al cabo del tiempo; upāvṛtte — apareció; kumāram — un hijo varón; suṣuve — dio a luz; aprajā — que no tenía ningún hijo.

Traducción

La reina no tenía ningún hijo varón, pero después de tomar aquel alimento, que tenía el poder de producir un hijo varón, quedó embarazada del rey. Al cabo del tiempo, dio a luz un niño.

Significado

Puṁ-savanam es uno de los diez tipos de procesos purificatorios; la esposa recibe un poco de prasāda, es decir, algunos remanentes de alimento ofrecido al Señor Viṣṇu, a fin de que, después de la relación sexual con su esposo, pueda concebir un hijo.