Skip to main content

Text 44

VERSO 44

Devanagari

Devanagari

न बाल्येऽपि मतिर्मह्यमधर्मे रमते क्‍वचित् ।
नापश्यमुत्तमश्लोकादन्यत् किञ्चन वस्त्वहम् ॥ ४४ ॥

Text

Texto

na bālye ’pi matir mahyam
adharme ramate kvacit
nāpaśyam uttamaślokād
anyat kiñcana vastv aham
na bālye ’pi matir mahyam
adharme ramate kvacit
nāpaśyam uttamaślokād
anyat kiñcana vastv aham

Synonyms

Sinônimos

na — not; bālye — in childhood; api — indeed; matiḥ — attraction; mahyam — of me; adharme — in irreligious principles; ramate — enjoys; kvacit — at any time; na — nor; apaśyam — I saw; uttamaślokāt — than the Personality of Godhead; anyat — anything else; kiñcana — anything; vastu — substance; aham — I.

na — não; bālye — na infância; api — na verdade; matiḥ — atração; mahyam — minha; adharme — a princípios irreligiosos; ramate — desfruta de; kvacit — em tempo algum; na — nem; apaśyam — vi; uttamaślokāt — do que a Personalidade de Deus; anyat — nenhuma outra coisa; kiñcana — nada; vastu — substância; aham — eu.

Translation

Tradução

I was never attracted, even in my childhood, by insignificant things or irreligious principles. I did not find anything more substantial than the Supreme Personality of Godhead.

Jamais me atraí, nem mesmo na minha infância, por coisas insignificantes ou pelos princípios irreligiosos. Nunca consegui encontrar algo mais substancial do que a Suprema Personalidade de Deus.

Purport

Comentário

Mahārāja Khaṭvāṅga provides a typical example of a Kṛṣṇa conscious person. A Kṛṣṇa conscious person does not see anything to be important but the Supreme Personality of Godhead, nor does he accept anything within this material world as being unconnected to the Supreme Lord. As stated in Caitanya-caritāmṛta (Madhya 8.274):

SIGNIFICADO—Mahārāja Khaṭvāṅga exibe um exemplo típico de uma pessoa cons­ciente de Kṛṣṇa. A pessoa consciente de Kṛṣṇa vê que apenas a Su­prema Personalidade de Deus é importante; ela também não aceita que algo dentro deste mundo material esteja desvinculado do Senhor Supremo. Como se afirma no Caitanya-caritāmṛta (Madhya 8.274):

sthāvara-jaṅgama dekhe, nā dekhe tāra mūrti
sarvatra haya nija iṣṭa-deva-sphūrti
sthāvara-jaṅgama dekhe, nā dekhe tāra mūrti
sarvatra haya nija iṣṭa-deva-sphūrti

“The mahā-bhāgavata, the advanced devotee, certainly sees everything mobile and immobile, but he does not exactly see their forms. Rather, everywhere he immediately sees manifest the form of the Supreme Lord.” Although a devotee is within the material world, he has no connection with it. Nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe. He accepts this material world in relationship with the Supreme Personality of Godhead. A devotee may be engaged in earning money, but he uses that money for propagating the Kṛṣṇa consciousness movement by constructing large temples and establishing worship of the Supreme Personality of Godhead. Khaṭvāṅga Mahārāja, therefore, was not a materialist. A materialist is always attached to wife, children, home, property and many other things for sense gratification, but, as stated above, Khaṭvāṅga Mahārāja was not attached to such things, nor could he think of anything existing without the purpose of the Supreme Lord. Īśāvāsyam idaṁ sarvam: everything is related to the Supreme Personality of Godhead. Of course, this consciousness is not for the ordinary person, but if one takes to the path of devotional service, as prescribed in The Nectar of Devotion, he can be trained in this consciousness and attain perfect understanding. For a Kṛṣṇa conscious person, nothing is palatable without a relationship with Kṛṣṇa.

“Por certo que o mahā-bhāgavata, o devoto avançado, vê todas as coisas móveis e imóveis, embora não veja exatamente suas formas. Em vez disso, em toda parte, ele imediatamente vê ma­nifesta a forma do Senhor Supremo.” Embora esteja dentro do mundo material, o devoto não tem ligação com ele. Nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe. Ele aceita este mundo material devido à sua relação com a Suprema Personalidade de Deus. Talvez o devoto se ocupe em ganhar dinheiro, mas esse dinheiro ele utiliza para propagar o movimento da consciência de Kṛṣṇa, construindo grandes templos e estabelecendo a adoração à Suprema Personalidade de Deus. Khaṭvāṅga Mahārāja, portanto, não era um materialista. O materialis­ta, em busca do gozo dos sentidos, está sempre apegado à esposa, filhos, lar, propriedade e muitas outras coisas, mas, como se afirma acima, Khaṭvāṅga Mahārāja não estava apegado a nada disso, tampouco podia pensar na existência de algo que não estivesse inserido no propósito do Senhor Supremo. Īśāvāsyam idaṁ sarvam: tudo está relacionado com a Suprema Personalidade de Deus. Evidentemente, essa consciência não é para pessoas ordinárias; porém, se alguém adota o caminho do serviço devocional, como prescrito pelo Néctar da Devoção, ele pode ser treinado nessa consciência e alcançar a compreensão perfeita. Para a pessoa consciente de Kṛṣṇa, tudo o que não se relaciona a Kṛṣṇa é insípido.