Text 30
VERSO 30
Devanagari
Devanagari
गोपैर्विशन् खुररजश्छुरितालकस्रक् ।
वेणुं क्वणन् स्मितकटाक्षनिरीक्षणेन
चित्तं क्षिणोत्यमुमृते नु कथं भवेम ॥ ३० ॥
Text
Texto
gopair viśan khura-rajaś-churitālaka-srak
veṇuṁ kvaṇan smita-katākṣa-nirīkṣaṇena
cittaṁ kṣiṇoty amum ṛte nu kathaṁ bhavema
gopair viśan khura-rajaś-churitālaka-srak
veṇuṁ kvaṇan smita-katākṣa-nirīkṣaṇena
cittaṁ kṣiṇoty amum ṛte nu kathaṁ bhavema
Synonyms
Sinônimos
yaḥ — who; ahnaḥ — of the day; kṣaye — at the demise; vrajam — the village of Vraja; ananta — of Ananta, Lord Balarāma; sakhaḥ — the friend Kṛṣṇa; parītaḥ — accompanied on all sides; gopaiḥ — by the cowherd boys; viśan — entering; khura — of the hoofprints (of the cows); rajaḥ — with the dust; churita — smeared; alaka — the locks of His hair; srak — and His garlands; veṇum — His flute; kvaṇan — playing; smita — smiling; kaṭa-akṣa — from the corners of His eyes; nirīkṣaṇena — with glances; cittam — our minds; kṣiṇoti — He destroys; amum — Him; ṛte — without; nu — indeed; katham — how; bhavema — we can exist.
yaḥ — quem; ahnaḥ — do dia; kṣaye — no desaparecimento; vrajam — a vila de Vraja; ananta — de Ananta, o Senhor Balarāma; sakhaḥ — o amigo, Kṛṣṇa; parītaḥ — acompanhado de todos os lados; gopaiḥ — pelos vaqueirinhos; viśan — entrando; khura — das marcas dos cascos (das vacas); rajaḥ — com a poeira; churita — cobertos; alaka — os cachos de Seu cabelo; srak — e Suas guirlandas; veṇum — Sua flauta; kvaṇan — tocando; smita — sorrindo; kaṭa-akṣa — dos cantos de Seus olhos; nirīkṣaṇena — com olhares; cittam — nossas mentes; kṣiṇoti — Ele destrói; amum — Ele; ṛte — sem; nu — de fato; katham — como; bhavema — podemos existir.
Translation
Tradução
How can we exist without Ananta’s friend Kṛṣṇa, who in the evening would return to Vraja in the company of the cowherd boys, His hair and garland powdered with the dust raised by the cows’ hooves? As He played His flute, He would captivate our minds with His smiling sidelong glances.
Como podemos existir sem o amigo de Ananta, Kṛṣṇa, que voltava para Vraja ao entardecer em companhia dos vaqueirinhos, com o cabelo e a guirlanda cheios da poeira levantada pelos cascos das vacas? Enquanto tocava flauta, Ele cativava nossa mente com Seus sorridentes olhares de soslaio.