TEXT 4

TEKST 4

Devanagari

यजन्ते सात्त्विका देवान्यक्षरक्षांसि राजसा: ।
प्रेतान्भूतगणांश्चान्ये यजन्ते तामसा जना: ॥ ४ ॥

Text

Tekst

yajante sāttvikā devān
yakṣa-rakṣāṁsi rājasāḥ
pretān bhūta-gaṇāṁś cānye
yajante tāmasā janāḥ

Synonyms

yajante — worship; sāttvikāḥ — those who are in the mode of goodness; devān — demigods; yakṣa-rakṣāṁsi — demons; rājasāḥ — those who are in the mode of passion; pretān — spirits of the dead; bhūta-gaṇān — ghosts; ca — and; anye — others; yajante — worship; tāmasāḥ — in the mode of ignorance; janāḥ — people.

yajante – czczą; sāttvikāḥ – ci, którzy są w sile dobroci; devān – półbogowie; yakṣa-rakṣāṁsi – demony; rājasāḥ – osoby w sile pasji; pretān – duchy zmarłych; bhūta-gaṇān – upiory; ca – i; anye – inni; yajante – wielbią; tāmasāḥ – w sile ignorancji; janāḥ – ludzie.

Translation

Men in the mode of goodness worship the demigods; those in the mode of passion worship the demons; and those in the mode of ignorance worship ghosts and spirits.

Osoby w sile dobroci wielbią półbogów, a będący w sile pasji wielbią demony. Ci natomiast, którzy są w sile ignorancji, oddają cześć duchom i upiorom.

Purport

In this verse the Supreme Personality of Godhead describes different kinds of worshipers according to their external activities. According to scriptural injunction, only the Supreme Personality of Godhead is worshipable, but those who are not very conversant with, or faithful to, the scriptural injunctions worship different objects, according to their specific situations in the modes of material nature. Those who are situated in goodness generally worship the demigods. The demigods include Brahmā, Śiva and others such as Indra, Candra and the sun-god. There are various demigods. Those in goodness worship a particular demigod for a particular purpose. Similarly, those who are in the mode of passion worship the demons. We recall that during the Second World War a man in Calcutta worshiped Hitler because thanks to that war he had amassed a large amount of wealth by dealing in the black market. Similarly, those in the modes of passion and ignorance generally select a powerful man to be God. They think that anyone can be worshiped as God and that the same results will be obtained.

ZNACZENIE:

W wersecie tym Najwyższa Osoba Boga opisuje różnego rodzaju czcicieli, odpowiednio do ich zewnętrznych czynności. Według zaleceń pism świętych, czcić należy jedynie Najwyższą Osobę Boga. Ci jednak, którzy nie są zaznajomieni z tymi zaleceniami pism, względnie nie posiadają w nie wiary, obierają za obiekt czci różne przedmioty, odpowiednio do swojej pozycji w siłach natury materialnej. Usytuowani w sile dobroci na ogół oddają cześć półbogom, takim jak Brahmā, Śiva i innym, jak Indra, Candra i bóg słońca. Są różni półbogowie i osoby w sile dobroci wielbią określonych półbogów w określonym celu. Ci natomiast, którzy są w sile pasji, oddają cześć demonom. W czasie Drugiej Wojny Światowej jeden człowiek w Kalkucie czcił Hitlera, ponieważ dzięki tej wojnie zgromadził potężny majątek, prowadząc działalność na czarnym rynku. Osoby będące w sile pasji i ignorancji na ogół wybierają na swojego Boga jakiegoś potężnego człowieka. Myślą, że każdego można czcić jako Boga i osiągnąć przez to ten sam rezultat.

Now, it is clearly described here that those who are in the mode of passion worship and create such gods, and those who are in the mode of ignorance, in darkness, worship dead spirits. Sometimes people worship at the tomb of some dead man. Sexual service is also considered to be in the mode of darkness. Similarly, in remote villages in India there are worshipers of ghosts. We have seen that in India the lower-class people sometimes go to the forest, and if they have knowledge that a ghost lives in a tree, they worship that tree and offer sacrifices. These different kinds of worship are not actually God worship. God worship is for persons who are transcendentally situated in pure goodness. In the Śrīmad-Bhāgavatam (4.3.23) it is said, sattvaṁ viśuddhaṁ vasudeva-śabditam: “When a man is situated in pure goodness, he worships Vāsudeva.” The purport is that those who are completely purified of the material modes of nature and who are transcendentally situated can worship the Supreme Personality of Godhead.

Wyraźnie zostało powiedziane tutaj, że osoby w sile pasji stwarzają i wielbią takich bogów, zaś ci, którzy są pod wpływem ignorancji, ciemności, oddają cześć duchom zmarłych. Czasami robią to na grobie jakiegoś zmarłego człowieka. Usługi seksualne są również w sile ciemności. W Indiach są odosobnione wioski, gdzie jeszcze nadal oddaje się cześć duchom. Widzieliśmy w Indiach, jak ludzie z niższych kast czasami udają się do lasu, by składać ofiary i oddawać cześć jakiemuś drzewu, jeśli wiedzą, że mieszka w nim duch. Te rozmaite rodzaje kultów nie są w rzeczywistości oddawaniem czci Bogu. Wielbienie Boga jest dla osób, które są usytuowane transcendentalnie, w czystej dobroci. W Śrīmad-Bhāgavatam (4.3.23) jest powiedziane: sattvaṁ viśuddhaṁ vasudeva-śabditam: „Kiedy człowiek usytuowany jest w czystej dobroci, wielbi Vāsudevę”. Znaczenie tego jest takie, że Najwyższą Osobę Boga mogą wielbić te osoby, które całkowicie oczyściły się z sił natury materialnej i zajmują pozycję transcendentalną.

The impersonalists are supposed to be situated in the mode of goodness, and they worship five kinds of demigods. They worship the impersonal Viṣṇu form in the material world, which is known as philosophized Viṣṇu. Viṣṇu is the expansion of the Supreme Personality of Godhead, but the impersonalists, because they do not ultimately believe in the Supreme Personality of Godhead, imagine that the Viṣṇu form is just another aspect of the impersonal Brahman; similarly, they imagine that Lord Brahmā is the impersonal form in the material mode of passion. Thus they sometimes describe five kinds of gods that are worshipable, but because they think that the actual truth is impersonal Brahman, they dispose of all worshipable objects at the ultimate end. In conclusion, the different qualities of the material modes of nature can be purified through association with persons who are of transcendental nature.

Impersonaliści usytuowani są w sile dobroci i wielbią oni pięć rodzajów półbogów. Czczą bezosobowego Viṣṇu, czyli formę Viṣṇu w tym materialnym świecie, która znana jest jako Viṣṇu filozoficzny. Viṣṇu jest ekspansją Najwyższej Osoby Boga, ale impersonaliści, ponieważ ostatecznie nie wierzą w Najwyższą Osobę Boga, wyobrażają sobie, że forma Viṣṇu jest po prostu innym aspektem bezosobowego Brahmana. Również wyobrażają sobie, że Pan Brahmā jest bezosobową formą w materialnej sile pasji. Wskutek tego czasami opisują pięć rodzajów półbogów, których należy czcić, ale ponieważ myślą, że rzeczywistą prawdą jest bezosobowy Brahman, w końcu odrzucają wszelkie przedmioty kultu. Podsumowując, z różnych cech natury materialnej można oczyścić się przez obcowanie z osobami o naturze transcendentalnej.