TEXT 12

TEKST 12

Text

Tekst

moghāśā mogha-karmāṇo
mogha-jñānā vicetasaḥ
rākṣasīm āsurīṁ caiva
prakṛtiṁ mohinīṁ śritāḥ

Synonyms

mogha-āśāḥ — in ihren Hoffnungen enttäuscht; mogha-karmāṇaḥ — in fruchtbringenden Handlungen gescheitert; mogha-jñānāḥ — im Wissen getäuscht; vicetasaḥ — verwirrt; rākṣasīm — dämonisch; āsurīm — atheistisch; ca — und; eva — gewiß; prakṛtim — Natur; mohinīm — verwirrend; śritāḥ — Zuflucht nehmend bei.

mogha-āśāḥ – zawiedzeni w swoich nadziejach; mogha-karmāṇaḥ – nie odnoszący sukcesu w pracy dla korzyści; mogha-jñānāḥ – zawiedzeni w wiedzy; vicetasaḥ – zdezorientowani; rākṣasīm – demoniczne; āsurīm – ateistyczne; ca – i; eva – z pewnością; prakṛtim – natura; mohinīm – dezorientujący; śritāḥ – przyjmując schronienie.

Translation

Diejenigen, die solcher Täuschung unterliegen, fühlen sich zu dämonischen und atheistischen Auffassungen hingezogen. In diesem verblendeten Zustand werden all ihre Hoffnungen auf Befreiung, all ihre fruchtbringenden Handlungen und all ihre Bemühungen um Wissen zunichte gemacht.

Zdezorientowani w ten sposób, przyciągani są przez różnego rodzaju demoniczne i ateistyczne poglądy. Z powodu tej ułudy, zawodzą wszelkie ich nadzieje na wyzwolenie, a ich działania dla zysku i kultywowanie wiedzy, wszystkie kończą się fiaskiem.

Purport

ERLÄUTERUNG: Es gibt viele Gottgeweihte, die sich selbst für Kṛṣṇa- bewußt halten und glauben, in Hingabe zu dienen, die aber in ihrem Herzen die Höchste Persönlichkeit Gottes, Kṛṣṇa, nicht als die Absolute Wahrheit anerkennen. Sie werden die Frucht des hingebungsvollen Dienstes, die Rückkehr zu Gott, niemals kosten. In ähnlicher Weise werden auch diejenigen, die fruchtbringenden, frommen Tätigkeiten nachgehen und letztlich hoffen, von der materiellen Verstrickung befreit zu werden, niemals erfolgreich sein, weil sie die Höchste Persönlichkeit Gottes, Kṛṣṇa, mißachten. Mit anderen Worten, Menschen, die Kṛṣṇa verspotten, müssen als dämonisch oder atheistisch angesehen werden. Wie im Siebten Kapitel der Bhagavad-gītā beschrieben wird, ergeben sich solche dämonischen Schurken Kṛṣṇa niemals. Ihre gedanklichen Spekulationen, mit deren Hilfe sie die Absolute Wahrheit erreichen wollen, führen sie vielmehr zu der falschen Schlußfolgerung, das gewöhnliche Lebewesen und Kṛṣṇa seien ein und dasselbe. Mit dieser falschen Überzeugung glauben sie, der menschliche Körper sei jetzt einfach von der materiellen Natur bedeckt, und sobald man von diesem materiellen Körper befreit sei, gäbe es keinen Unterschied mehr zwischen Gott und einem selbst. Dieser Versuch, mit Kṛṣṇa eins zu werden, wird scheitern, da er auf Verblendung beruht. Eine solche atheistische und dämonische Kultivierung spirituellen Wissens ist stets vergebens. Das ist die Aussage dieses Verses. Der Versuch solcher Menschen, mit Hilfe der vedischen Schriften wie des Vedānta-sūtra und der Upaniṣaden Wissen zu kultivieren, ist von vornherein zum Scheitern verurteilt.

ZNACZENIE:

Jest wielu wielbicieli, którzy stwarzają pozory, że są w świadomości Kṛṣṇy i pełnią służbę oddania, lecz w swoim sercu nie uważają Najwyższej Osoby Boga, Kṛṣṇy, za Prawdę Absolutną. Takie osoby nigdy nie skosztują owocu służby oddania, którym jest powrót do Boga. Podobnie ci, którzy angażują się w przynoszące korzyści pobożne czyny, w nadziei wyzwolenia się z niewoli materialnej, również nigdy nie odniosą sukcesu, jeśli wyśmiewają Najwyższą Osobę Boga, Kṛṣṇę. Innymi słowy, osoby, które kpią z Kṛṣṇy, wszystkie są demonami albo ateistami. Siódmy Rozdział Bhagavad-gīty mówi, że tacy niegodziwcy o naturze demonów nigdy nie podporządkowują się Kṛṣṇie. Dlatego ich umysłowe spekulacje dla osiągnięcia Prawdy Absolutnej doprowadzają ich do fałszywego wniosku, że zwykła istota i Kṛṣṇa są jednym i tym samym. Posiadając takie fałszywe przekonania myślą, że ciało każdej ludzkiej istoty przykryte jest jedynie naturą materialną, lecz skoro tylko ktoś wyzwala się z tego materialnego ciała, różnice pomiędzy nim a samym Bogiem przestają istnieć. Z powodu takiej ułudy udaremnione zostają ich próby stania się jednym z Kṛṣṇą. Kultywowanie wiedzy duchowej przez ateistów i demony jest zawsze bezowocne. Takie jest znaczenie tego wersetu. Osoby takie na próżno kultywują wiedzę wedyjską zawartą w Vedānta-sūtrze i Upaniṣadach.

Es ist daher ein schweres Vergehen, Kṛṣṇa, die Höchste Persönlichkeit Gottes, für einen gewöhnlichen Menschen zu halten. Diejenigen, die so denken, sind zweifellos verblendet, denn sie können die ewige Gestalt Kṛṣṇas nicht verstehen. In der Bṛhad-viṣṇu-smṛti heißt es unmißverständlich:

Uważanie Kṛṣṇy, Najwyższej Osoby Boga, za zwykłego człowieka jest wielką obrazą. Ci, którzy to czynią, na pewno są pod wpływem ułudy i dlatego nie mogą zrozumieć wiecznej formy Kṛṣṇy. Bṛhad-viṣṇu-smṛti mówi wyraźnie:

yo vetti bhautikaṁ dehaṁ
kṛṣṇasya paramātmanaḥ
sa sarvasmād bahiṣ-kāryaḥ
śrauta-smārta-vidhānataḥ
mukhaṁ tasyāvalokyāpi
sa-celaṁ snānam ācaret

„Jemand, der den Körper Kṛṣṇas als materiell betrachtet, sollte von allen Ritualen und Handlungen der śruti und smṛti ausgeschlossen werden, und wenn man zufällig sein Gesicht sieht, sollte man sofort ein Bad im Ganges nehmen, um sich vor einer Ansteckung zu bewahren.“ Die Menschen verhöhnen Kṛṣṇa, weil sie die Höchste Persönlichkeit Gottes beneiden. Sie erwartet mit Sicherheit das Schicksal, immer wieder in den atheistischen und dämonischen Lebensformen geboren zu werden. Fortwährend wird ihr wahres Wissen unter dem Schleier der Täuschung verborgen bleiben, und allmählich werden sie in den finstersten Bereich der Schöpfung hinabsinken.

„Kto uważa ciało Kṛṣṇy za materialne, ten powinien być wyłączony ze wszystkich rytuałów i czynności śruti i smṛti. A jeśli ktoś przypadkiem zobaczy twarz takiej osoby, powinien natychmiast wykąpać się w Gangesie, aby uwolnić się od zanieczyszczenia. Ludzie drwią z Kṛṣṇy, ponieważ zazdrośni są o Najwyższą Osobę Boga. Ich przeznaczeniem są z pewnością powtarzające się narodziny w gatunkach demonicznego i ateistycznego życia. Wiedza ich będzie wiecznie przykryta ułudą i stopniowo cofną się oni w najciemniejsze regiony stworzenia”.