TEXT 12

TEKST 12

Tekst

iṣṭān bhogān hi vo devā
dāsyante yajña-bhāvitāḥ
tair dattān apradāyaibhyo
yo bhuṅkte stena eva saḥ

Synonyms

iṣṭān — ønskede; bhogān — livsfornødenheder; hi — afgjort; vaḥ — til jer; devāḥ — halvguderne; dāsyante — vil give; yajña-bhāvitāḥ — tilfredsstillede gennem udførelse af ofringer; taiḥ — af dem; dattān — de ting, som er blevet givet; apradāya — uden at ofre; ebhyaḥ — til disse (halvguder); yaḥ — den, som; bhuṅkte — nyder; stenaḥ — tyv; eva — bestemt; saḥ — han.

iṣṭān – pożądany; bhogān – potrzeby życia; hi – z pewnością; vaḥ – wam; devāḥ – półbogowie; dāsyante – nagrodzą; yajña-bhāvitāḥ – będąc usatysfakcjonowanymi przez spełnianie ofiar; taiḥ – przez nich; dattān – podarowane rzeczy; apradāya – bez ofiarowywania; ebhyaḥ – tym półbogom; yaḥ – ten, kto; bhuṅkte – korzysta; stenaḥ – złodziej; eva – z pewnością; saḥ – on.

Translation

Når halvguderne, der har ansvar for de forskellige livsfornødenheder, bliver tilfredsstillet igennem yajña (offerhandlinger), vil de forsyne jer med alle nødvendigheder. Men den, der nyder disse gaver uden at give dem tilbage til halvguderne, er bestemt en tyv.

Odpowiedzialni za różne potrzeby życia, półbogowie, usatysfakcjonowani pełnieniem yajñi [ofiar], dostarczą wszystkich rzeczy potrzebnych człowiekowi. Ale zaprawdę złodziejem jest ten, kto korzystając z tych darów, nie ofiarowuje ich z powrotem półbogom.

Purport

FORKLARING: Halvguderne er autoriserede leverandører på vegne af Guddommens Højeste Personlighed, Viṣṇu. De skal derfor tilfredsstilles igennem foreskrevne yajñaer. I Vedaerne er der anvist forskellige yajñaer til forskellige halvguder, men alle yajñaer er i sidste ende ofringer til Guddommens Højeste Personlighed. Ofringer til halvguderne bliver anbefalet for den, der ikke kan forstå, hvad Guddommens Personlighed er. I Vedaerne tilrådes forskellige slags yajñaer alt efter de pågældende personers materielle kvaliteter. Tilbedelse af forskellige halvguder foregår efter samme princip, nemlig i henhold til forskellige kvaliteter. For eksempel anbefales det kødspiserne at tilbede gudinden Kālī, der er personificeringen af den materielle natur i hendes mest grufulde form, og i den forbindelse tilrådes det at ofre dyr til gudinden. Men for dem, der er i godhedens kvalitet, anbefales den transcendentale tilbedelse af Viṣṇu. Yderst set har alle yajñaer til hensigt gradvist at ophøje én til det transcendentale niveau. For folk i almindelighed er det nødvendigt med mindst fem yajñaer, der er kendt som pañca-mahā-yajña.

ZNACZENIE:

Półbogowie są autoryzowanymi pośrednikami Najwyższej Osoby Boga, Viṣṇu, zaopatrującymi człowieka w różne potrzebne rzeczy. Dlatego muszą być oni zadowalani spełnianiem różnych przepisanych yajñi. Vedy polecają różnego rodzaju yajñe dla różnych półbogów, jednak wszystkie one są ostatecznie ofiarowywane Najwyższej Osobie Boga. Pełnienie ofiar dla półbogów zaleca się tym, którzy nie są w stanie zrozumieć kim jest Osoba Boga. Vedy polecają różnego rodzaju yajñe w zależności od różnych cech materialnych osób pełniących te ofiary. Na tych samych zasadach, mianowicie: odpowiednio do różnych kwalifikacji oparte jest również czczenie różnych półbogów. Tym, na przykład, którzy jedzą mięso, poleca się kult bogini Kālī, upiornej formy natury materialnej, przed którą należy składać ofiary ze zwierząt. Ale tym, którzy znajdują się pod wpływem cechy dobroci, Vedy polecają transcendentalny kult Viṣṇu. Stopniowa promocja do tej transcendentalnej pozycji jest ostatecznym celem wszystkich yajñi. Dla zwykłego człowieka konieczne jest spełnianie przynajmniej pięciu yajñi, znanych jako pañca-mahā-yajña.

Man må forstå, at alle menneskesamfundets livsfornødenheder bliver givet af Herrens halvguderepræsentanter. Ingen kan selv fremstille noget. Tag for eksempel menneskesamfundets mad. Disse fødevarer indbefatter korn, frugt, grøntsager, mælk, sukker osv. til personer i godhedens kvalitet og også fødevarer til ikke-vegetarer såsom kød, der heller ikke kan fremstilles af mennesker. Et andet eksempel er varme, lys, vand, luft osv., der også er livsfornødenheder. Heller ingen af dem kan mennesket selv fremstille. Uden den Højeste Herre kan der ikke være tilstrækkeligt med sollys, måneskin, nedbør, vind osv., uden hvilke ingen kan leve. Det er åbenlyst, at vores liv er afhængige af Herrens forsyninger. Selv vores industrivirksomheder behøver mange råmaterialer i form af metal, svovl, kviksølv, mangan og så mange andre nødvendigheder, der alle bliver givet af Herrens repræsentanter med det formål, at vi skal anvende dem rigtigt og holde os sunde og raske, så vi kan opnå selverkendelse, hvilket leder til livets endelige mål, befrielse fra den materielle kamp for tilværelsen. Dette mål med livet opnås ved at udføre yajñaer. Hvis vi glemmer menneskelivets formål og tager imod forsyninger fra Herrens repræsentanter til vores egen sansenydelse blot for at blive mere og mere indviklede i den materielle tilværelse, hvilket ikke er formålet med skabelsen, gør det os helt klart til tyve, og som følge deraf vil vi blive straffet af den materielle naturs love. Et samfund af tyve kan aldrig være lykkeligt, for tyve har intet mål i livet. De grove materialistiske tyve har intet endeligt mål med tilværelsen, men styres direkte imod sansenydelse og intet andet. De har heller ingen viden om, hvordan man udfører yajñaer. Herren Caitanya indførte imidlertid det letteste yajña, nemlig saṅkīrtana-yajña, der kan udføres i denne verden af alle, der accepterer principperne for Kṛṣṇa-bevidsthed.

Należy wiedzieć jednakże, że wszystkie potrzeby życia w społeczeństwie ludzkim zaspokajane są przez półbogów, będących pośrednikami Pana. Nikt nie może stworzyć niczego sam. Weźmy na przykład wszelki pokarm spożywany przez społeczeństwo ludzkie. Na pokarm ten składają się: zboża, owoce, warzywa, mleko, cukier itd., (dla osób w sile dobroci), oraz pożywienie tych, którzy nie są wegetarianami – to znaczy mięso itd. Człowiek nie jest w stanie wyprodukować żadnego z tych produktów. Jak również nie leży w możliwościach społeczeństwa ludzkiego wyprodukowanie ciepła, światła, wody, powietrza itd. – będących podstawowymi potrzebami życia. Gdyby nie Najwyższy Pan, nie byłoby światła słonecznego, światła księżyca, deszczu, wiatru itd. – bez których życie nie jest możliwe. Zatem rzeczą oczywistą jest to, że życie nasze zależne jest od rzeczy dostarczanych przez Pana. Nawet dla naszych przemysłowych przedsięwzięć musimy posiadać tak wiele różnych surowców, jak metal, siarkę, rtęć, mangan, oraz wiele innych niezbędnych rzeczy. Wszystko to otrzymujemy od pośredników Pana, byśmy zrobili z nich właściwy użytek i abyśmy byli zdrowi i zdolni do samorealizacji, prowadzącej do ostatecznego celu życia – uwolnienia się od materialnej walki o egzystencję. Cel życia można osiągnąć przez pełnienie yajñi. Jeśli jednak zapomnimy o tym celu i będziemy przyjmowali różne rzeczy od pośredników Pana jedynie dla zadowalania zmysłów, coraz bardziej uwikłując się w egzystencję materialną, co nie jest celem stworzenia, z pewnością będziemy złodziejami. Będziemy zatem musieli być ukarani przez prawa natury materialnej. Społeczeństwo złodziei nigdy nie może być szczęśliwe, jako że nie ma ono celu w życiu. Zatwardziali materialiści, których śmiało możemy nazwać złodziejami, nie mają ostatecznego celu życia. Nie posiadają również wiedzy o tym, w jaki sposób spełniać yajñe. Pan Caitanya zapoczątkował najłatwiejszy sposób spełniania yajñi, mianowicie saṅkīrtana-yajñę, którą może spełniać każdy w tym świecie, kto przyjmie zasady świadomości Kṛṣṇy.