TEKST 2
ТЕКСТ 2
Tekst
Текст
sannyāsaḥ karma-yogaś ca
niḥśreyasa-karāv ubhau
tayos tu karma-sannyāsāt
karma-yogo viśiṣyate
саннйа̄сах̣ карма-йогаш́ ча
них̣ш́рейаса-кара̄в убхау
тайос ту карма-саннйа̄са̄т
карма-його виш́ишйате
Synonyms
Пословный перевод
śrī-bhagavān uvāca – Osoba Boga rzekł; sannyāsaḥ – wyrzeczenie się działania; karma-yogaḥ – praca w oddaniu; ca – również; niḥśreyasa-karau – prowadzące do ścieżki wyzwolenia; ubhau – obie; tayoḥ – z tych dwóch; tu – ale; karma-sannyāsāt – w porównaniu z wyrzeczeniem się pracy dla zysków; karma-yogaḥ – praca w oddaniu; viśiṣyate – jest lepsza.
ш́рӣ-бхагава̄н ува̄ча — Верховный Господь сказал; саннйа̄сах̣ — отказ от деятельности; карма-йогах̣ — деятельность в преданном служении; ча — и; них̣ш́рейаса-карау — ведущие к освобождению; убхау — оба; тайох̣ — из тех (двух); ту — же; карма-саннйа̄са̄т — отказа от кармической деятельности; карма-йогах̣ — деятельность в преданном служении; виш́ишйате — считается лучше.
Translation
Перевод
Osoba Boga rzekł: Zarówno wyrzeczenie się pracy, jak i praca w oddaniu prowadzą do wyzwolenia. Ale z tych dwu dróg – praca w służbie oddania lepsza jest od wyrzeczenia się czynu.
Верховный Господь сказал: И отказ от деятельности, и деятельность в преданном служении ведут человека к освобождению. И все же действовать в преданном служении лучше, чем отказаться от деятельности.
Purport
Комментарий
ZNACZENIE:
Praca dla zysków (w poszukiwaniu uciech zmysłowych) jest przyczyną niewoli materialnej. Tak długo, dopóki jest się zaangażowanym w czynności mające na celu podwyższenie wygód cielesnych, tak długo będzie się transmigrowało poprzez różne gatunki ciał, przedłużając bez końca niewolę materialną. Śrīmad-Bhāgavatam (5.5.4–6) potwierdza to w następujący sposób:
Кармическая деятельность, то есть погоня за чувственными наслаждениями, является причиной материального рабства живого существа. Пока живое существо будет трудиться ради того, чтобы окружить свое тело материальными благами, ему придется переселяться из одного тела в другое, обрекая себя на вечное рабство в материальном мире. В «Шримад-Бхагаватам» (5.5.4–6) об этом сказано следующее:
yad indriya-prītaya āpṛṇoti
na sādhu manye yata ātmano ’yam
asann api kleśa-da āsa dehaḥ
йад индрийа-прӣтайа а̄пр̣н̣оти
на са̄дху манйе йата а̄тмано ’йам
асанн апи клеш́а-да а̄са дехах̣
yāvan na jijñāsata ātma-tattvam
yāvat kriyās tāvad idaṁ mano vai
karmātmakaṁ yena śarīra-bandhaḥ
йа̄ван на джиджн̃а̄сата а̄тма-таттвам
йа̄ват крийа̄с та̄вад идам̇ мано ваи
карма̄тмакам̇ йена ш́арӣра-бандхах̣
avidyayātmany upadhīyamāne
prītir na yāvan mayi vāsudeve
na mucyate deha-yogena tāvat
авидйайа̄тманй упадхӣйама̄не
прӣтир на йа̄ван майи ва̄судеве
на мучйате деха-йогена та̄ват
„Ludzie uganiają się za zadowalaniem zmysłów, nie wiedząc, że to obecne, pełne nieszczęść ciało jest wynikiem karmicznego działania w przeszłości. Chociaż to ciało jest krótkotrwałe, zawsze sprawia ono tak wiele różnych kłopotów. Zatem praca dla zadowalania zmysłów nie jest dobra. Tak długo, dopóki ktoś nie docieka swojej prawdziwej tożsamości, jego życie jest porażką. Dopóki nie zna on swojej prawdziwej tożsamości, musi pracować dla osiągnięcia korzyści, by oddać się przyjemnościom zmysłowym, a dopóki ktoś jest zaabsorbowany zadowalaniem zmysłów, tak długo musi on transmigrować z jednego ciała do innego. Chociaż umysł może być pochłonięty czynami dla materialnej korzyści i pozostawać pod wpływem ignorancji, należy rozwinąć miłość do służby oddania dla Vāsudevy. Tylko w ten sposób można otrzymać szansę wydostania się z niewoli materialnej egzystencji”.
«Одержимые желанием чувственных удовольствий, люди не знают, что их нынешнее тело, которое причиняет им так много страданий, — результат их прошлой кармической деятельности. Хотя тело недолговечно, оно доставляет живому существу множество разных неудобств и неприятностей. Поэтому погоня за чувственными наслаждениями не принесет никому блага. Человек, который не задумывается над тем, кто он на самом деле, проживает свою жизнь впустую. Тот, кто не осознал свое истинное «я», вынужден заниматься кармической деятельностью ради удовлетворения потребностей своих чувств, и сознание, оскверненное желанием чувственных удовольствий, заставляет его менять одно материальное тело на другое. Поэтому человек, ум которого поглощен кармической деятельностью и подвержен влиянию невежества, должен развить в себе любовь к Господу Ва̄судеве. Только тогда у него появится возможность освободиться от материального рабства».
Zatem jñāna (czyli wiedza o tym, że nie jest się tym ciałem materialnym, ale duszą) nie jest wystarczająca do wyzwolenia. Należy działać, ale na płaszczyźnie duchowej, gdyż w przeciwnym wypadku nie ma ucieczki z niewoli materialnej. Działanie w świadomości Kṛṣṇy nie jest jednakże działaniem na płaszczyźnie materialnej, gdzie w grę wchodzą zyski. Czynności pełnione w pełnej wiedzy umacniają nasz postęp w prawdziwej wiedzy. Bez świadomości Kṛṣṇy, zwykłe wyrzeczenie się czynu dla zysku właściwie nie oczyszcza serca uwarunkowanej duszy. A dopóki serce nie zostanie oczyszczone, tak długo trzeba działać na platformie materialnej, gdzie celem są zyski. A praca w świadomości Kṛṣṇy automatycznie pomaga uniknąć rezultatów czynu, tak że nie trzeba schodzić na platformę materialną. Zatem praca w świadomości Kṛṣṇy zawsze wyższa jest od wyrzeczenia, w którym istnieje możliwość upadku. Wyrzeczenie bez świadomości Kṛṣṇy jest niepełne, jak zapewnia o tym Śrīla Rūpa Gosvāmī w swoim Bhakti-rasāmṛta-sindhu (1.2.258):
Итак, гьяны, или знания о том, что я не материальное тело, а вечная душа, еще не достаточно, чтобы обрести освобождение. Человек должен действовать как душа, иначе ему не удастся вырваться из материального плена. Однако деятельность в сознании Кришны и кармическая деятельность далеко не одно и то же. Деятельность в сознании Кришны помогает человеку духовно развиваться, ибо она основана на истинном и совершенном знании. Одного отказа от кармической деятельности еще не достаточно, чтобы очистить сердце обусловленной души от материальной скверны, — нужно еще сознание Кришны. Пока наше сердце нечисто, мы будем вынуждены заниматься кармической деятельностью. Но деятельность в сознании Кришны избавляет человека от кармы, а значит, и от необходимости действовать на материальном уровне. Поэтому деятельность в сознании Кришны лучше отказа от деятельности, при котором всегда остается опасность падения. Если человек, лишенный сознания Кришны, отрекается от мира, его отречение неполное. Это подтверждает Шрила Рупа Госвами в «Бхакти-расамрита-синдху» (1.2.256):
hari-sambandhi-vastunaḥ
mumukṣubhiḥ parityāgo
vairāgyaṁ phalgu kathyate
хари-самбандхи-вастунах̣
мумукшубхих̣ паритйа̄го
ваира̄гйам̇ пхалгу катхйате
„Osoby – które dążąc do wyzwolenia – wyrzekają się rzeczy związanych z Najwyższą Osobą Boga, uważając je za materialne, posiadają niepełne wyrzeczenie”. Wyrzeczenie jest kompletne wtedy, gdy posiada się wiedzę, że wszystko co istnieje należy do Pana, i że nikt nie powinien uważać się za właściciela czegokolwiek. Należy zrozumieć to, że w rzeczywistości nic nie należy do nikogo. Więc gdzie tu mowa o wyrzeczeniu? Ten, kto wie, że wszystko jest własnością Kṛṣṇy – jest zawsze wyrzeczony. A skoro wszystko należy do Kṛṣṇy, wszystko powinno być zaangażowane w służbę dla Kṛṣṇy. Taka doskonała forma działania w świadomości Kṛṣṇy jest daleko lepsza od każdej ilości sztucznych wyrzeczeń praktykowanych przez sannyāsīnów ze szkoły Māyāvādī.
«Если люди, стремящиеся к освобождению, отрекаются от предметов, которые так или иначе связаны с Верховной Личностью Бога, считая их материальными, их отречение называется неполным». Отречение от мира можно назвать полным лишь тогда, когда оно основано на понимании того, что все в этом мире принадлежит Господу и что никто не имеет права считать себя собственником чего бы то ни было. Необходимо осознать, что на самом деле нам ничего не принадлежит. Так от чего же нам отрекаться? Тот, кто знает, что все является собственностью Кришны, всегда отрешен от мира. И поскольку все принадлежит Кришне, надо все использовать для служения Кришне. Такого рода деятельность, то есть деятельность в сознании Кришны, совершенна, и любые потуги санньяси-майявади отречься от материальной деятельности не идут с ней ни в какое сравнение.