Skip to main content
Library » Bhagavad-gītā Taka Jaką Jest » ROZDZIAŁ 3

TEKST 21

TEXT 21

Tekst

Text

yad yad ācarati śreṣṭhas
tat tad evetaro janaḥ
sa yat pramāṇaṁ kurute
lokas tad anuvartate
yad yad ācarati śreṣṭhas
tat tad evetaro janaḥ
sa yat pramāṇaṁ kurute
lokas tad anuvartate

Synonyms

Synonyms

yat yat – cokolwiek; ācarati – czyni on; śreṣṭhaḥ – szanowany przywódca; tat – to; tat – i tylko to; eva – na pewno; itaraḥ – zwykła; janaḥ – osoba; saḥ – on; yat – którykolwiek; pramāṇam – przykład; kurute – spełnia; lokaḥ – cały świat; tat – to; anuvartate – naśladuje.

yat yat — whatever; ācarati — he does; śreṣṭhaḥ — a respectable leader; tat — that; tat — and that alone; eva — certainly; itaraḥ — common; janaḥ — person; saḥ — he; yat — whichever; pramāṇam — example; kurute — does perform; lokaḥ — all the world; tat — that; anuvartate — follows in the footsteps.

Translation

Translation

Cokolwiek by nie uczynił wielki człowiek, zwykli ludzie podążą w jego ślady. Standard, jaki ustanawia swoim przykładnym zachowaniem, przyjmuje cały świat.

Whatever action a great man performs, common men follow. And whatever standards he sets by exemplary acts, all the world pursues.

Purport

Purport

ZNACZENIE:
 
Ogół ludzi zawsze potrzebuje jakiegoś przywódcy, który potrafi uczyć poprzez swoje zachowanie. Żaden przywódca nie może oduczyć ludzi palenia, jeśli sam pali. Pan Caitanya powiedział, że nauczyciel powinien zachowywać się właściwie nawet przed tym, zanim sam zacznie nauczać. Kto naucza w ten sposób, ten nazywany jest ācāryą, czyli nauczycielem idealnym. Aby zatem nauczać przeciętnego człowieka, nauczyciel musi przestrzegać nakazów śāstr (pism świętych). Nie może on stwarzać praw, które nie są zgodne z zasadami pism objawionych. Pisma objawione, jak Manu-saṁhitā i inne podobne, uważane są za księgi wzorcowe dla społeczeństwa ludzkiego, według których to społeczeństwo powinno postępować. Nauki przywódców społecznych powinny opierać się na zasadach tych wzorcowych pism. Jeśli ktoś pragnie uczynić postęp, musi przestrzegać takich wzorcowych zasad, tak jak praktykują to wielcy nauczyciele. Potwierdza to również Śrīmad-Bhāgavatam oznajmiając, że należy brać przykład z wielkich nauczycieli, gdyż taki jest sposób na zrobienie postępu na ścieżce realizacji duchowej. Król albo głowa państwa, ojciec i nauczyciel, wszyscy uważani są za naturalnych przywódców ogółu niewinnych podopiecznych i jako tacy są za nich odpowiedzialni. Dlatego muszą być oni obeznani z wzorcowymi księgami, będącymi kodeksami moralności życia duchowego.

People in general always require a leader who can teach the public by practical behavior. A leader cannot teach the public to stop smoking if he himself smokes. Lord Caitanya said that a teacher should behave properly before he begins teaching. One who teaches in that way is called ācārya, or the ideal teacher. Therefore, a teacher must follow the principles of śāstra (scripture) to teach the common man. The teacher cannot manufacture rules against the principles of revealed scriptures. The revealed scriptures, like Manu-saṁhitā and similar others, are considered the standard books to be followed by human society. Thus the leader’s teaching should be based on the principles of such standard śāstras. One who desires to improve himself must follow the standard rules as they are practiced by the great teachers. The Śrīmad-Bhāgavatam also affirms that one should follow in the footsteps of great devotees, and that is the way of progress on the path of spiritual realization. The king or the executive head of a state, the father and the schoolteacher are all considered to be natural leaders of the innocent people in general. All such natural leaders have a great responsibility to their dependents; therefore they must be conversant with standard books of moral and spiritual codes.