TEKST 12

TEXT 12

Tekst

iṣṭān bhogān hi vo devā
dāsyante yajña-bhāvitāḥ
tair dattān apradāyaibhyo
yo bhuṅkte stena eva saḥ

Synonyms

iṣṭān – pożądany; bhogān – potrzeby życia; hi – z pewnością; vaḥ – wam; devāḥ – półbogowie; dāsyante – nagrodzą; yajña-bhāvitāḥ – będąc usatysfakcjonowanymi przez spełnianie ofiar; taiḥ – przez nich; dattān – podarowane rzeczy; apradāya – bez ofiarowywania; ebhyaḥ – tym półbogom; yaḥ – ten, kto; bhuṅkte – korzysta; stenaḥ – złodziej; eva – z pewnością; saḥ – on.

iṣṭān — ihaldatuid; bhogān — eluks hädavajalikke asju; hi — kindlasti; vaḥ — teile; devāḥ — pooljumalad; dāsyante — kingivad; yajña-bhāvitāḥ — rahuldatud ohverduste sooritamise läbi; taiḥ — nende poolt; dattān — antud asju; apradāya — pakkumata; ebhyaḥ — nendele pooljumalatele; yaḥ — see, kes; bhuṅkte — naudib; stenaḥ — varas; eva — kindlasti; saḥ — tema.

Translation

Odpowiedzialni za różne potrzeby życia, półbogowie, usatysfakcjonowani pełnieniem yajñi [ofiar], dostarczą wszystkich rzeczy potrzebnych człowiekowi. Ale zaprawdę złodziejem jest ten, kto korzystając z tych darów, nie ofiarowuje ich z powrotem półbogom.

„Erinevate eluliste vajaduste rahuldamise eest vastutavad pooljumalad annavad teile kõik tarviliku, kui nad on rahuldatud yajña [ohverduse] sooritamise läbi. See aga, kes naudib selliseid ande, pakkumata neid vastutasuks pooljumalatele, on kahtlemata varas."

Purport

ZNACZENIE:

Półbogowie są autoryzowanymi pośrednikami Najwyższej Osoby Boga, Viṣṇu, zaopatrującymi człowieka w różne potrzebne rzeczy. Dlatego muszą być oni zadowalani spełnianiem różnych przepisanych yajñi. Vedy polecają różnego rodzaju yajñe dla różnych półbogów, jednak wszystkie one są ostatecznie ofiarowywane Najwyższej Osobie Boga. Pełnienie ofiar dla półbogów zaleca się tym, którzy nie są w stanie zrozumieć kim jest Osoba Boga. Vedy polecają różnego rodzaju yajñe w zależności od różnych cech materialnych osób pełniących te ofiary. Na tych samych zasadach, mianowicie: odpowiednio do różnych kwalifikacji oparte jest również czczenie różnych półbogów. Tym, na przykład, którzy jedzą mięso, poleca się kult bogini Kālī, upiornej formy natury materialnej, przed którą należy składać ofiary ze zwierząt. Ale tym, którzy znajdują się pod wpływem cechy dobroci, Vedy polecają transcendentalny kult Viṣṇu. Stopniowa promocja do tej transcendentalnej pozycji jest ostatecznym celem wszystkich yajñi. Dla zwykłego człowieka konieczne jest spełnianie przynajmniej pięciu yajñi, znanych jako pañca-mahā-yajña.

Pooljumalad on Jumala Kõrgeima Isiksuse, Viṣṇu autoriteetsed esindajad, kes varustavad materiaalset maailma kõige eluks vajalikuga. Seepärast tuleb neid rahuldada ettekirjutatud yajñade sooritamisega. „Vedadest" leiame juhendused mitmetele erinevatele pooljumalatele suunatud yajñade sooritamiseks, kuid lõppkokkuvõttes on kõikide yajñade vastuvõtja Jumala Kõrgeim Isiksus. Pooljumalatele ohverdamist soovitatakse vaid neile, kes ei mõista Jumala Kõrgeima Isiksuse olemust. „Vedades" soovitatud yajñad erinevad üksteisest vastavalt erinevate inimeste materiaalsetele omadustele. Ka erinevused erinevatele pooljumalatele suunatud yajñade vahel lähtuvad samalt aluselt – erinevatest omadustest. Näiteks lihasööjatele soovitatakse kummardada jumalanna Kālīt, materiaalse looduse koletut vormi, kellele tuleks ohverdada loomi. Kuid vooruse guṇas viibijaile soovitatakse Viṣṇu transtsendentaalset kummardamist. Lõppkokkuvõttes on kõikide yajñade ülesandeks aidata elusolendil aste astme järel transtsendentaalsele tasandile tõusta. Tavalisel inimesel tuleb sooritada vähemalt viite yajñat, mida tuntakse pañca-mahā-yajña nime all.

Należy wiedzieć jednakże, że wszystkie potrzeby życia w społeczeństwie ludzkim zaspokajane są przez półbogów, będących pośrednikami Pana. Nikt nie może stworzyć niczego sam. Weźmy na przykład wszelki pokarm spożywany przez społeczeństwo ludzkie. Na pokarm ten składają się: zboża, owoce, warzywa, mleko, cukier itd., (dla osób w sile dobroci), oraz pożywienie tych, którzy nie są wegetarianami – to znaczy mięso itd. Człowiek nie jest w stanie wyprodukować żadnego z tych produktów. Jak również nie leży w możliwościach społeczeństwa ludzkiego wyprodukowanie ciepła, światła, wody, powietrza itd. – będących podstawowymi potrzebami życia. Gdyby nie Najwyższy Pan, nie byłoby światła słonecznego, światła księżyca, deszczu, wiatru itd. – bez których życie nie jest możliwe. Zatem rzeczą oczywistą jest to, że życie nasze zależne jest od rzeczy dostarczanych przez Pana. Nawet dla naszych przemysłowych przedsięwzięć musimy posiadać tak wiele różnych surowców, jak metal, siarkę, rtęć, mangan, oraz wiele innych niezbędnych rzeczy. Wszystko to otrzymujemy od pośredników Pana, byśmy zrobili z nich właściwy użytek i abyśmy byli zdrowi i zdolni do samorealizacji, prowadzącej do ostatecznego celu życia – uwolnienia się od materialnej walki o egzystencję. Cel życia można osiągnąć przez pełnienie yajñi. Jeśli jednak zapomnimy o tym celu i będziemy przyjmowali różne rzeczy od pośredników Pana jedynie dla zadowalania zmysłów, coraz bardziej uwikłując się w egzystencję materialną, co nie jest celem stworzenia, z pewnością będziemy złodziejami. Będziemy zatem musieli być ukarani przez prawa natury materialnej. Społeczeństwo złodziei nigdy nie może być szczęśliwe, jako że nie ma ono celu w życiu. Zatwardziali materialiści, których śmiało możemy nazwać złodziejami, nie mają ostatecznego celu życia. Nie posiadają również wiedzy o tym, w jaki sposób spełniać yajñe. Pan Caitanya zapoczątkował najłatwiejszy sposób spełniania yajñi, mianowicie saṅkīrtana-yajñę, którą może spełniać każdy w tym świecie, kto przyjmie zasady świadomości Kṛṣṇy.

Inimene peaks siiski teadma, et kõigega, mis on inimühiskonnas elamiseks vajalik, varustavad inimesi pooljumalad, kes on Jumala esindajad. Mitte keegi ei suuda midagi ise luua. Selle kinnituseks võib tuua toidu näite. Inimühiskonnas söövad vooruse guṇas viibivad inimesed teravilju, puuvilju, aedvilju, piima, suhkrut jne ning mittetaimetoitlased söövad ka liha, kuid mitte midagi neist ei suuda inimene ise luua. Näiteid võib tuua ka soojuse, valguse, vee jms, mis kõik on samuti eluks hädavajalikud – inimühiskond ei suuda mitte midagi neist ise luua. Ilma Kõigekõrgema Jumalata poleks meil ohtralt päikesevalgust, kuupaistet, vihma, tuult jne, milleta elu oleks võimatu. Meie elu sõltub ilmselgelt Jumala andidest. Isegi meie tööstustoodangu jaoks on vaja paljusid erinevaid tooraineid nagu metalli, väävlit, elavhõbedat, mangaani jne. Selle kõigega varustavad meid Jumala esindajad selleks, et me saaksime neid õieti kasutades tervete ja tugevatena tegeleda eneseteadvustamisega, mis võimaldab meil jõuda elu lõpliku eesmärgini – materiaalse eksistentsi olelusvõitlusest vabanemiseni. Elu sellise eesmärgi saavutamine on võimalik yajñasid sooritades. Kui me aga unustame inimelu eesmärgi ning kasutame kõike Jumala esindajate poolt pakutavat vaid oma meelte rahuldamiseks, siis satume me üha enam materiaalse looduse köidikuisse, mis pole aga loome eesmärgiks. Sedasi muutume me kahtlemata varasteks ning peame materiaalse looduse seaduste kohaselt kandma karistust. Varaste ühiskonnas ei saa kunagi olla õnne, sest sellises ühiskonnas ei ole elul eesmärki. Veendunud materialistidest varastel pole elus lõplikku eesmärki. Kõik nende tegevused on suunatud üksnes enese meelelisele rahuldamisele ning nad ei oma yajñade sooritamise kohta mingeid teadmisi. Jumal Caitanya pani aga aluse lihtsaimale yajñale, nimelt saṅkīrtana-yajñale, mida võib sooritada igaüks, kes võtab omaks Kṛṣṇa teadvuse põhimõtted, ükskõik, millises maailma paigas.