TEXT 16
TEXT 16
Tekst
Tekst
yeṣāṁ nāśitam ātmanaḥ
teṣām āditya-vaj jñānaṁ
prakāśayati tat param
yeṣāṁ nāśitam ātmanaḥ
teṣām āditya-vaj jñānaṁ
prakāśayati tat param
Synoniemen
Synonyms
jñānena — door kennis; tu — maar; tat — dat; ajñānam — onwetendheid; yeṣām — van wie; nāśitam — is vernietigd; ātmanaḥ — van het levend wezen; teṣām — hun; āditya-vat — zoals de opgaande zon; jñānam — kennis; prakāśayati — onthult; tat param — Kṛṣṇa-bewustzijn.
jñānena — teadmistega; tu — aga; tat — seda; ajñānam — teadmatust; yeṣām — kelle; nāśitam — hävitatakse; ātmanaḥ — elusolendi; teṣām — nende; āditya-vat — nagu tõusev päike; jñānam — teadmised; prakāśayati — avab; tat param — Kṛṣṇa teadvus.
Vertaling
Translation
Maar wanneer iemand verlicht wordt met de kennis waardoor onwetendheid vernietigd wordt, dan onthult zijn kennis alles zoals de zon overdag alles verlicht.
Kui aga elusolend valgustub teadmistega, mis hävitavad teadmatuse, siis samamoodi nagu päikesevalguses ilmneb kõik tegelikul kujul, ilmneb talle kõik teadmiste valguses.
Betekenisverklaring
Purport
Zij die Kṛṣṇa vergeten zijn, zijn beslist verward, maar zij die Kṛṣṇa-bewust zijn, zijn dat niet in het minst. In de Bhagavad-gītā staat: sarvaṁ jñāna-plavena (4.36), jñānāgniḥ sarva-karmāṇi (4.37) en na hi jñānena sadṛśam (4.38). Kennis wordt altijd ten zeerste gerespecteerd. Maar wat is die kennis? Men krijgt perfecte kennis wanneer men zich overgeeft aan Kṛṣṇa of zoals in Bhagavad-gītā 7.19 gezegd wordt: bahūnāṁ janmanām ante jñānavān māṁ prapadyate. Wanneer iemand die volmaakt is in kennis zich na vele, vele levens aan Kṛṣṇa overgeeft of Kṛṣṇa-bewust wordt, dan wordt alles aan hem geopenbaard zoals tijdens de dag alles geopenbaard wordt door de zon.
Het levend wezen is op zoveel manieren verward. Wanneer het bijvoorbeeld botweg denkt dat het zelf God is, dan komt het terecht in de laatste valstrik van onwetendheid. Als het levend wezen God is, hoe kan het dan verward raken door onwetendheid? Kan God in de war raken door onwetendheid? Als dat zo zou zijn, dan zou onwetendheid of Satan groter zijn dan God. Werkelijke kennis kan men van een volmaakt Kṛṣṇa-bewust persoon krijgen. Men moet daarom zo’n bonafide spiritueel leraar proberen te vinden en onder zijn leiding leren wat Kṛṣṇa-bewustzijn is, omdat Kṛṣṇa-bewustzijn beslist alle onwetendheid zal verdrijven zoals de zon de duisternis verdrijft.
Zelfs al is iemand ervan doordrongen dat hij niet het lichaam is, maar dat hij eraan ontstegen is, dan nog kan het zo zijn dat hij niet in staat is om de ziel en de Superziel van elkaar te onderscheiden. Hij kan echter alles op de juiste manier te weten komen als hij ervoor zorgt zijn toevlucht te zoeken bij de volmaakte, bonafide Kṛṣṇa-bewuste spiritueel leraar. Men kan God en de relatie die men met God heeft alleen begrijpen als men werkelijk een vertegenwoordiger van God ontmoet. Een vertegenwoordiger van God zal nooit beweren dat hij God is, hoewel hem hetzelfde respect wordt betuigd dat normaliter aan God betuigd wordt, omdat hij kennis heeft over God. Men moet een onderscheid leren maken tussen God en het levend wezen. Heer Śrī Kṛṣṇa stelt daarom in het tweede hoofdstuk (2.12) dat ieder levend wezen een individu is en dat de Heer ook een individu is. In het verleden waren ze allemaal individuen, in het heden zijn ze individuen en in de toekomst zullen ze individuen blijven, zelfs na hun bevrijding. Tijdens de nacht, in het donker, lijkt alles voor ons īīn te zijn, maar tijdens de dag, wanneer de zon op is, zien we de ware identiteit van alles. Het besef dat men in het spirituele leven zijn individuele identiteit behoudt is werkelijke kennis.
Need, kes on unustanud Kṛṣṇa, on kahtlemata suures segaduses, kuid Kṛṣṇa teadvuses viibiva inimese rahu ei häiri miski. „Bhagavad-gītās" on värsid sarvaṁ jñāna-plavena jñānāgniḥ sarva-karmāṇi ning na hi jñānena sadṛśam. Teadmisi hinnatakse alati kõrgelt. Ning milles seisnevad teadmised? Täiuslike teadmisteni jõuavad need, kes alistuvad Kṛṣṇale. Seda kinnitatakse seitsmenda peatüki üheksateistkümnendas värsis: bahūnāṁ janmanām ante jñānavān māṁ prapadyate. Kui elusolend alistub pärast paljusid sünde Kṛṣṇale, omades täiuslikke teadmisi, ehk teisisõnu öeldes, kui ta saavutab Kṛṣṇa teadvuse, siis ilmub talle kõik selgelt nähtavale justnagu kõik saab nähtavaks päikesevalguses. Elusolend on segadusse aetud mitmel moel. Näiteks, kui ta peab end järelemõtlematult Jumalaks, siis langeb ta teadmatuse kõige viimasesse lõksu. Kui elusolend oleks Jumal, kuidas saaks ta siis olla teadmatusest segadusse aetud. Kas ka Jumal on teadmatusest segadusse aetav? Kui see nii oleks, tähendaks see, et teadmatus või Saatan on võimsam kui Jumal. Tõelisi teadmisi saab omandada inimeselt, kes viibib täielikult Kṛṣṇa teadvuses. Seepärast tuleb otsida sellist autoriteetset vaimset õpetajat ning tema juhendamise all õppida, milles Kṛṣṇa teadvus seisneb, sest Kṛṣṇa teadvus hävitab kogu teadmatuse, nii nagu päikesevalgus hävitab kogu pimeduse. Ehkki inimene võib teada, et ta ei ole mitte keha, vaid kehast kõrgemal seisev, ei pruugi ta olla võimeline eraldama hinge ja Ülihinge. Ometigi võib ta jõuda teadmiste täiuseni, kui ta leiab varjupaiga täiuslikult Kṛṣṇa teadvuses viibiva autoriteetse vaimse õpetaja juures. Jumalat ning oma suhet Jumalaga on võimalik mõista ainult Jumala esindajaga kohtudes. Jumala esindaja ei kuuluta end kunagi Jumalaks, kuigi teda austatakse Jumala kombel, sest ta omab teadmisi Jumalast. Tuleb mõista erinevust Jumala ning elusolendi vahel. Jumal Śrī Kṛṣṇa kinnitas teises peatükis (2.12), et nii iga elusolend kui ka Jumal on indiviidid. Nad on olnud seda minevikus, on olevikus ja jäävad olema tulevikus, ka pärast vabanemiseni jõudmist. Öösel ei suuda me pimeduses midagi eristada, kuid päeval näeme me päikesevalguses asjade tegelikku olemust. Tõeline teadmine tähendab mõistmist, et individuaalsus säilib ka vaimses elus.