Skip to main content

제19절

TEKST 19

원문

Tekst

야 에남 벳띠 한따람 ya enaṁ vetti hantāraṁ
야스짜이남 만야떼 하땀 yaś cainaṁ manyate hatam
우바우 따우 나 비자니또 ubhau tau na vijānīto
나얌 한띠 나 한야떼 nāyaṁ hanti na hanyate
ya enaṁ vetti hantāraṁ
yaś cainaṁ manyate hatam
ubhau tau na vijānīto
nāyaṁ hanti na hanyate

동의어

Synonyms

야: 하는 자, 에남: 이것, 벳띠: 알다, 한따람: 살해자, 야하: 하는 자, 짜: 또한, 에남: 이것, 만야떼: 생각하다, 하땀: 죽이다, 우바우: 둘 다, 따우: 그들, 나: 결코, 비자니따하: 지식이 있는, 나: 결코, 아얌: 이것, 한띠: 죽이다, 나: 아닌, 한야떼: 살해되다.

yaḥ – ktokolwiek; enam – to; vetti – wie; hantāram – zabójca; yaḥ – ktokolwiek; ca – również; enam – to; manyate – myśli; hatam – zabity; ubhau – obaj; tau – oni; na – nigdy; vijānītaḥ – posiadający wiedzę; na – nigdy; ayam – to; hanti – zabija; na – ani nie; hanyate – jest zabijana.

번역

Translation

생명은 죽일 수도 없고 죽지도 않기에 생명체를 죽인다고 생각하거나 생명체가 죽는다고 생각하는 자 모두 지식이 없는 자이다.

Kto myśli, że żywa istota jest zabójcą albo że jest zabijana, ten nie posiada wiedzy, ponieważ dusza ani nie zabija, ani nie jest zabijana.

주석

Purport

육체화된 생명체가 치명적 무기로 공격받을 때 육신 안에 깃든 생명체는 죽지 않는다는 사실을 알아야 한다. 이다음 절에서 명백히 밝혀질 것이지만, 영혼은 너무나 작아서 어떠한 무기로도 죽일 수 없다. 생명은 본질이 영적이므로 죽임을 당할 수 없다. 따라서 죽는 것은 오직 육신이다. 그러나 그렇다고 하여 육신을 함부로 죽여도 된다는 의미가 아니다. 베다에서 가르치기를, 마 힘샷 사르바 부따니(mā hiṁsyāt sarvā bhūtāni), 즉 “그 누구에게도 폭력을 쓰지 말라.”라고 한다. 또한 생명이 죽지 않는다고 해서 동물 도살을 부추기는 것 또한 아니다. 합당한 권한 없이 어떤 생명체의 육체라도 죽이는 것은 끔찍한 짓이며, 주(主)의 법은 말할 것도 없고 나라의 법으로도 처벌받게 된다. 그러나 아르주나는 자기 마음대로가 아닌 종교원칙을 위해 전쟁에 임한다.

ZNACZENIE:
 
Należy wiedzieć, że kiedy wcielona żywa istota zostaje śmiertelnie zraniona przez jakąś broń, to żywa istota, która znajduje się wewnątrz ciała, nie ginie. Jak dowiemy się z następnych wersetów, dusza jest tak mała, że niemożliwe jest zabicie jej jakąkolwiek bronią materialną. Poza tym, nie może ona zostać uśmiercona z racji swojej duchowej konstytucji. Unicestwić można jedynie ciało, co jednakże nie ma być zachętą do zabijania ciał. Zaleceniem wedyjskim jest: mā hiṁsyāt sarvā bhūtāni: nigdy nie zadawaj nikomu gwałtu. Ani też wiedza o tym, że żywa istota nie może zostać zabitą, nie powinna ośmielać do zabijania zwierząt. Zabicie czyjegokolwiek ciała bez pozwolenia autorytetu jest rzeczą ohydną i jest karalne zarówno przez prawo państwowe, jak i przez prawo Pana. Arjuna jednakże zabijał ze względu na zasady religijne, a nie przez samowolę.