제15절
TEKST 15
원문
Tekst
로깐 녿비자떼 짜 야하 lokān nodvijate ca yaḥ
하르샤마르샤-바요드베가이르 harṣāmarṣa-bhayodvegair
묵또 야 사 짜 메 쁘리야하 mukto yaḥ sa ca me priyaḥ
lokān nodvijate ca yaḥ
harṣāmarṣa-bhayodvegair
mukto yaḥ sa ca me priyaḥ
동의어
Synonyms
야스맛: 그로부터, 나: 결코, 욷비자떼: 동요되는, 로까하: 사람들, 로깟: 사람들로부터, 나: 결코, 욷비자떼: 방해받는, 짜: 또한, 야하: 누구나, 하르샤: 행복으로부터, 아마르샤: 불행, 바야: 두려움, 우드베가이히: 그리고 걱정, 묵따하: 벗어나는, 야하: 하는 자, 사하: 누구나, 짜: 또한, 메: 나에게, 쁘리야하: 아주 소중한.
yasmāt – od którego; na – nigdy; udvijate – zaniepokojony; lokaḥ – ludzie; lokāt – od ludzi; na – nigdy; udvijate – zaniepokojony; ca – również; yaḥ – każdy, kto; harṣa – od szczęścia; amarṣa – niedoli; bhaya – bojaźliwości; udvegaiḥ – i niepokoju; muktaḥ – uwolniony; yaḥ – kto; saḥ – każdy; ca – również; me – Mnie; priyaḥ – bardzo drogi.
번역
Translation
누구를 어려움에 처하게 하지 않으며, 다른 사람 때문에 동요하지 않으며, 행복과 불행, 두려움과 걱정에도 평정을 유지하는 자는 나에게 아주 소중하다.
Ten, kto nie stawia innych w trudnym położeniu, i dla którego inni nie są przyczyną niepokoju, kto zrównoważony jest tak w obliczu szczęścia, jak i nieszczęścia, bojaźni i trosk, ten jest Mi bardzo drogi.
주석
Purport
헌애자의 자질이 여기에 더 설명되고 있다. 헌애자는 그 누구도 어려움과 걱정, 두려움 또는 불만족에 빠뜨리지 않는다. 헌애자는 모든 사람에게 친절하기에 다른 사람에게 폐를 끼치는 행동을 하지 않는다. 또한 다른 사람이 헌애자를 걱정 끼치더라도 그는 동요하지 않는다. 헌애자는 주의 자비로 외부적 장애에 동요하지 않는 연습을 했다. 사실 헌애자는 항상 끄리쉬나 의식에 몰두하여 봉헌에 종사하므로 그러한 물질적 상황이 그를 좌우할 수 없다. 일반적으로 물질주의적 인간은 자기 쾌락이나 자기 몸을 위한 것이 생기면 매우 기뻐하고, 자기에게는 없는 것을 다른 사람이 가진 것을 보면 슬퍼하거나 시기한다. 적과의 관계에서는 두려움을 가지며, 무언가를 성공적으로 실행하지 못하면 낙담하게 된다. 이 모든 장애를 항상 초월하는 헌애자는 끄리쉬나에게 아주 소중하다.
ZNACZENIE:
Opisano tutaj kilka następnych cech doskonałego wielbiciela. Bhakta taki nie jest dla nikogo przyczyną kłopotów, trosk, obawy czy niezadowolenia. Ponieważ jest on dobry dla każdego, postępuje w taki sposób, aby nie być przyczyną niepokoju dla innych i jest zrównoważony, gdy inni próbują go niepokoić. To dzięki łasce Pana jest on tak wyćwiczony, że żadne zakłócenia zewnętrzne nie są w stanie naruszyć jego spokoju. Wszelkie takie okoliczności materialne nie mogą mieć na niego żadnego wpływu, albowiem zawsze jest zaabsorbowany świadomością Kṛṣṇy i zaangażowany w służbę oddania. Na ogół materialista jest bardzo szczęśliwy, gdy nadarzy mu się okazja do zadowalania zmysłów i ciała, ale kiedy widzi, że inni mają coś dla zadowalania zmysłów, a on nie, wtedy jest smutny i zazdrosny. Kiedy spodziewa się zemsty ze strony swojego wroga, jest przestraszony. A kiedy nie odnosi sukcesu w jakimś przedsięwzięciu, jest przygnębiony i zniechęcony. Wielbiciel Pana natomiast, jest zawsze transcendentalny wobec wszystkich takich przeciwności – i dlatego jest on zawsze bardzo drogi Kṛṣṇie.