Skip to main content
Library » Bhagavad-gītā kakva jest » TRINAESTO POGLAVLJE

STIH 30

TEXT 30

Tekst

Texto

prakṛtyaiva ca karmāṇi
kriyamāṇāni sarvaśaḥ
yaḥ paśyati tathātmānam
akartāraṁ sa paśyati
prakṛtyaiva ca karmāṇi
kriyamāṇāni sarvaśaḥ
yaḥ paśyati tathātmānam
akartāraṁ sa paśyati

Synonyms

Palabra por palabra

prakṛtyā – materijalna priroda; eva – zacijelo; ca – također; karmāṇi – djelatnosti; kriyamāṇāni – vrši; sarvaśaḥ – u svakom pogledu; yaḥ – onaj tko; paśyati – vidi; tathā – također; ātmānam – on sam; akartāram – ne čini; saḥ – on; paśyati – vidi savršeno.

prakṛtyā — por la naturaleza material; eva — ciertamente; ca — también; karmāṇi — actividades; kriyamāṇāni — son ejecutadas; sarvaśaḥ — en todos los aspectos; yaḥ — cualquiera que; paśyati — ve; tathā — también; ātmānam — él mismo; akartāram — el que no hace; saḥ — él; paśyati — ve perfectamente.

Translation

Traducción

Onaj tko može vidjeti da sve djelatnosti vrši tijelo, koje je stvorila materijalna priroda, i tko vidi da jastvo ništa ne čini, istinski vidi.

Aquel que puede ver que todas las actividades las realiza el cuerpo, el cual está hecho de naturaleza material, y que ve que el ser no hace nada, realmente ve.

Purport

Significado

SMISAO: Ovo je tijelo stvorila materijalna priroda pod nadzorom Nad-duše i nijednu tjelesnu djelatnost ne vrši živo biće. Zbog prirode tijela živo biće mora činiti ono što se od njega očekuje, bez obzira donosi li mu to sreću ili nesreću. Međutim, jastvo je odvojeno od svih tjelesnih djelatnosti. Živo je biće dobilo tijelo u skladu sa svojim bivšim željama. Da bi ispunilo svoje želje, dobiva tijelo kojim djeluje na odgovarajući način. Ustvari, tijelo je stroj za ispunjavanje želja, kojeg je napravio Svevišnji Gospodin. Zbog želja osoba biva stavljena u teške okolnosti kako bi patila ili uživala. Kad živo biće razvije ovu transcendentalnu viziju, odvaja se od tjelesnih djelatnosti. Onaj tko ima takvu viziju istinski vidi.

Este cuerpo lo hace la naturaleza material bajo la dirección de la Superalma, y cualesquiera actividades que ocurren en relación con el cuerpo, no son obras de uno. Todo lo que se supone que hay que hacer, ya sea para la felicidad o para la aflicción, uno es forzado a hacerlo a causa de la constitución del cuerpo. El ser, sin embargo, es ajeno a todas esas actividades corporales. Este cuerpo se nos da conforme a nuestros deseos pasados. Para complacer deseos, a uno se le da el cuerpo, con el cual uno actúa como corresponde. Hablando en términos prácticos, el cuerpo es una máquina para complacer deseos, diseñada por el Señor Supremo. Debido a los deseos, uno es puesto en circunstancias difíciles para sufrir o disfrutar. Cuando esa visión trascendental de la entidad viviente se desarrolla, hace que uno se separe de las actividades del cuerpo. Aquel que tiene semejante visión es un verdadero vidente.