STIH 23
VERSO 23
Tekst
Texto
bhartā bhoktā maheśvaraḥ
paramātmeti cāpy ukto
dehe ’smin puruṣaḥ paraḥ
bhartā bhoktā maheśvaraḥ
paramātmeti cāpy ukto
dehe ’smin puruṣaḥ paraḥ
Synonyms
Sinônimos
upadraṣṭā – nadgleda; anumantā – odobrava; ca – također bhartā – gospodar; bhoktā – vrhovni uživatelj; mahā-īśvaraḥ – Svevišnji Gospodin; parama-ātmā – Nad-duša; iti – također; ca – i; api – doista; uktaḥ – rečeno je; dehe – u tijelu; asmin – taj; puruṣaḥ – uživatelj; paraḥ – transcendentalni.
Translation
Tradução
U ovom se tijelu nalazi još jedan, transcendentalni uživatelj. To je Gospodin, vrhovni vlasnik, koji nadgleda i odobrava i koji je poznat kao Nad-duša.
Contudo, neste corpo há um outro, um desfrutador transcendental, que é o Senhor, o proprietário supremo, que age como o supervisor e permissor, e que é conhecido como Superalma.
Purport
Comentário
SMISAO: Prema ovom je stihu Nad-duša, koja prati dušu, očitovanje Svevišnjega Gospodina. Paramātmā nije obično živo biće. Monistički filozofi smatraju da je poznavatelj tijela jedan i zato misle da nema razlike između Nad-duše i individualne duše. Da bi to razjasnio, Gospodin kaže da Ga u svakom tijelu predstavlja Paramātmā, koja se razlikuje od individualne duše. Paramātmā je para, transcendentalna. Duša uživa u djelatnostima određenog polja, ali Nad-duša je prisutna ne kao ograničeni uživatelj ili sudionik u tjelesnim djelatnostima već kao svjedok, nadglednik, odobravatelj i vrhovni uživatelj. Naziva se Paramātmā, a ne ātmā, i transcendentalna je. Ātmā se i Paramātmā očito razlikuju. Noge i ruke Nad-duše, Paramātme, nalaze se svuda, ali to nije slučaj s individualnom dušom. Paramātmā je Svevišnji Gospodin i stoga je prisutna u tijelu uvjetovane duše kako bi odobrila njezinu želju za materijalnim uživanjem. Bez odobrenja Vrhovne Duše, duša ne može ništa učiniti. Duša je bhukta, održavana, a Gospodin je bhoktā, održavatelj. Postoji bezbroj živih bića i Gospodin prebiva u njima kao prijatelj.
Declara-se aqui que a Superalma, que está sempre com a alma individual, é uma representação do Senhor Supremo. Ele não é uma entidade viva comum. Porque consideram o conhecedor do corpo como um só, os filósofos monistas pensam que não há diferença entre a Superalma e a alma individual. Para esclarecer isto, o Senhor diz que em cada corpo Ele está representado como Paramātmā. Ele é diferente da alma individual; Ele é para, transcendental. A alma individual goza as atividades de um campo específico, mas a Superalma está presente não como um desfrutador finito nem como alguém que toma parte em atividades corpóreas, mas como a testemunha, o supervisor, o permissor e o supremo desfrutador. Seu nome é Paramātmā, e não ātmā, e Ele é transcendental. Fica bem claro que a ātmā e o Paramātmā são diferentes. A Superalma, o Paramātmā, tem mãos e pernas em toda a parte, mas a alma individual não. E como é o Senhor Supremo, o Paramātmā está presente internamente para sancionar o desejo da alma individual que busca o desfrute material. Sem a sanção da Alma Suprema, a alma individual nada pode fazer. O indivíduo é bhukta, ou aquele que é sustentado por outrem, e o Senhor é bhoktā, o mantenedor. Há inúmeras entidades vivas, e Ele permanece nelas como amigo.
Činjenica je da je svako živo biće vječno sastavni djelić Svevišnjega Gospodina i da je vrlo blisko povezano s Njim kao prijatelj. Ali živo je biće sklono odbacivanju odobrenja Svevišnjeg Gospodina i neovisnom djelovanju u pokušaju vladanja materijalnom prirodom. Zbog te se sklonosti naziva graničnom energijom Svevišnjeg Gospodina. Živo biće može biti utemeljeno u materijalnoj ili duhovnoj energiji. Sve dok je uvjetovano materijalnom energijom, Svevišnji Gospodin kao njegov prijatelj, Nad-duša, ostaje s njim kako bi ga naveo da se vrati duhovnoj energiji. Gospodin uvijek žarko želi vratiti živo biće duhovnoj energiji, ali zbog svoje sićušne neovisnosti živo biće neprestano odbacuje društvo duhovnog svjetla. Zloupotreba neovisnosti uzrok je njegove materijalne borbe u uvjetovanoj prirodi. Gospodin ga zato uvijek poučava, iznutra i izvana. Izvana ga poučava kroz upute izložene u Bhagavad-gīti, a iznutra pokušava uvjeriti živo biće da njegove djelatnosti na materijalnom polju ne vode k pravoj sreći. „Ostavi to i vjeruj u Mene. Onda ćeš biti sretan", kaže Gospodin. Tako inteligentna osoba, polažući svoju vjeru u Paramātmu ili Svevišnju Božansku Osobu, počinje napredovati k blaženom vječnom životu punom znanja.
O fato é que cada entidade viva é eternamente parte integrante do Senhor Supremo, e ambos se relacionam de maneira íntima como amigos. Mas a entidade viva tem a tendência de rejeitar a sanção do Senhor Supremo e procura agir com independência, na tentativa de dominar a natureza. Por ter esta tendência, ela se chama a energia marginal do Senhor Supremo. A entidade viva pode situar-se na energia material ou na energia espiritual. Enquanto estiver condicionada à energia material, o Senhor Supremo, sendo a Superalma e seu amigo, fica com ela apenas para ajudá-la a voltar para a energia espiritual. O Senhor sempre tem interesse em levá-la de volta para a energia espiritual, porém, devido à sua independência diminuta, a entidade individual rejeita continuamente a associação com a luz espiritual. Este mau uso da independência é a causa da luta material que ela empreende na natureza condicionada. O Senhor, portanto, está sempre dando instruções interna e externamente. Externamente, as instruções que Ele transmite são como aquelas contidas no Bhagavad-gītā, e internamente Ele tenta convencer a entidade viva de que suas atividades no campo material não conduzem à verdadeira felicidade. “Apenas desista disso e deposite sua fé em Mim. Então será feliz”, diz Ele. Assim, a pessoa inteligente que tem fé no Paramātmā ou na Suprema Personalidade de Deus começa a avançar rumo a uma vida eterna e bem-aventurada, cheia de conhecimento.