Skip to main content
Library » Bhagavad-gītā kakva jest » TRINAESTO POGLAVLJE

STIH 19

TEXT 19

Tekst

Texto

iti kṣetraṁ tathā jñānaṁ
jñeyaṁ coktaṁ samāsataḥ
mad-bhakta etad vijñāya
mad-bhāvāyopapadyate
iti kṣetraṁ tathā jñānaṁ
jñeyaṁ coktaṁ samāsataḥ
mad-bhakta etad vijñāya
mad-bhāvāyopapadyate

Synonyms

Palabra por palabra

iti – tako; kṣetram – polje djelovanja (tijelo); tathā – također; jñānam – znanje; jñeyam – predmet znanja; ca – također; uktam – opisao; samāsataḥ – sažeto; mat-bhaktaḥ – Moj bhakta; etat – sve to; vijñāya – nakon što shvati; mat-bhāvāya – Moju prirodu; upapadyate – dostiže.

iti — así pues; kṣetram — el campo de las actividades (el cuerpo); tathā — también; jñānam — conocimiento; jñeyam — lo conocible; ca — también; uktam — descrito; samāsataḥ — en resumen; mat-bhaktaḥ — Mi devoto; etat — todo esto; vijñāya — después de comprender; mat-bhāvāya — a Mi naturaleza; upapadyate — llega.

Translation

Traducción

Tako sam sažeto opisao polje djelovanja [tijelo], znanje i predmet znanja. Samo Moji bhakte mogu to u potpunosti shvatiti i tako dostići Moju prirodu.

Así pues, Yo he descrito de un modo resumido el campo de las actividades [el cuerpo], el conocimiento y lo conocible. Solo Mis devotos pueden entender esto perfectamente y llegar así a Mi naturaleza.

Purport

Significado

SMISAO: Gospodin je sažeto opisao tijelo, znanje i predmet znanja. To znanje ima tri grane: znanje o poznavatelju, predmetu znanja i procesu spoznavanja. Cjelokupno znanje o njima naziva se vijñāna, znanstveno znanje. Savršeno znanje mogu neposredno shvatiti Gospodinovi neokaljani bhakte. Drugi nisu za to sposobni. Monisti kažu da u krajnjem stadiju ta tri čimbenika postaju jedno, ali bhakte to ne prihvaćaju. Posjedovati i razviti znanje znači shvatiti sebe u svjesnosti Kṛṣṇe. Mi smo vođeni materijalnom svjesnošću, ali čim prenesemo svu svoju svjesnost na Kṛṣṇine djelatnosti i spoznamo da je Kṛṣṇa sve, dostižemo pravo znanje. Drugim riječima, znanje nije ništa drugo do početni stadij savršenog razumijevanja predanog služenja. To će biti jasno objašnjeno u petnaestom poglavlju.

El Señor ha descrito en resumen el cuerpo, el conocimiento y lo conocible. Este conocimiento es de tres cosas: el conocedor, lo conocible y el proceso para conocer. Todo ello en conjunto se denomina vijñāna, o la ciencia del conocimiento. Los devotos puros del Señor pueden entender el conocimiento perfecto directamente. Los demás son incapaces de entender. Los monistas dicen que en la última etapa esas tres cosas se vuelven una, pero los devotos no aceptan eso. Conocimiento y cultivo de conocimiento son cosas que significan entenderse a uno mismo con conciencia de Kṛṣṇa. Nos estamos dejando llevar por la conciencia material, pero en cuanto trasladamos hacia las actividades de Kṛṣṇa toda la conciencia y comprendemos que Kṛṣṇa lo es todo, adquirimos entonces verdadero conocimiento. En otras palabras, el conocimiento no es más que la etapa preliminar del proceso de entender el servicio devocional a la perfección. Eso se explicará muy claramente en el capítulo quince.

Ukratko, možemo zaključiti da šesti i sedmi stih, počev s mahā-bhūtāni i nastavljajući se s cetanā dhṛtiḥ, raščlanjuju materijalne elemente i određena očitovanja životnih simptoma. Oni zajedno oblikuju tijelo, tj. polje djelovanja. U stihovima 8–12, koji počinju s amānitvam i nastavljaju se s tattva-jñānārtha-darśanam, opisan je proces stjecanja znanja o obje vrste poznavatelja polja djelovanja, duši i Nad-duši. U stihovima 13–18, koji počinju s anādi mat-param i nastavljaju se s hṛdi sarvasya viṣṭhitam, opisana je duša i Svevišnji Gospodin, odnosno Nad-duša.

Ahora bien, para resumir, uno puede entender que los versos 6 y 7, comenzando con mahā-bhūtāni y yendo hasta cetanā-dhṛtiḥ, analizan los elementos materiales y ciertas manifestaciones de las señales de vida. Todo ello se une para formar el cuerpo, o el campo de las actividades. Y los versos que van del 8 al 12, desde amānitvam hasta tattva-jñānārtha-darśanam, describen el proceso del conocimiento por el cual se llega a entender a los dos tipos de conocedores del campo de las actividades, es decir, al alma y a la Superalma. Luego, los versos que van del 13 al 18, comenzando con anādi mat-param y yendo hasta hṛdi sarvasya viṣṭhitam, describen al alma y al Señor Supremo, o la Superalma.

Tako su bile obrađene tri teme: polje djelovanja (tijelo), proces stjecanja znanja te duša i Nad-duša. Ovdje je napose rečeno da samo Gospodinovi neokaljani bhakte mogu jasno shvatiti ta tri predmeta. Za takve bhakte Bhagavad-gītā je izuzetno korisna; oni mogu dostići vrhovni cilj, prirodu Svevišnjega Gospodina, Kṛṣṇe. Drugim riječima, samo bhakte mogu shvatiti Bhagavad-gītu i steći željeni rezultat; drugi to ne mogu.

Así pues, se han descrito tres cosas: el campo de la actividad (el cuerpo), el proceso para entender, y tanto al alma como a la Superalma. Aquí se señala en especial que solo los devotos puros del Señor pueden entender de una manera clara esas tres cosas. De modo que, para esos devotos, El Bhagavad-gītā es absolutamente útil; ellos son los que pueden llegar a la meta suprema: la naturaleza del Señor Supremo, Kṛṣṇa. En otras palabras, solo los devotos, y nadie más, pueden entender el Bhagavad-gītā y obtener el resultado deseado.