Skip to main content

ŚB 10.26.24

Texto

iti nanda-vacaḥ śrutvā
garga-gītaṁ taṁ vrajaukasaḥ
muditā nandam ānarcuḥ
kṛṣṇaṁ ca gata-vismayāḥ

Sinônimos

iti — assim; nanda-vacaḥ — as palavras de Nanda Mahārāja; śrutvā — ouvindo; garga-gītam — as declarações de Garga Ṛṣi; vraja-okasaḥ — os residentes de Vraja; muditāḥ — animados; nandam — Nanda Mahārāja; ānarcuḥ — honraram; kṛṣṇam — o Senhor Kṛṣṇa; ca — e; gata — dissipada; vismayāḥ — sua perplexidade.

Tradução

[Śukadeva Gosvāmī continuou:] Tendo ouvido Nanda Mahārāja narrar as declarações de Garga Muni, os residentes de Vṛndā­vana ficaram animados. Com sua perplexidade dissipada, eles adoraram Nanda e o Senhor Kṛṣṇa com grande respeito.

Comentário

SIGNIFICADO—Śrīla Jīva Gosvāmī explica que a palavra ānarcuḥ neste verso in­dica que os residentes de Vṛndāvana honraram Nanda e Kṛṣṇa com oferendas tais como fragrâncias, guirlandas e roupas trazidas de suas casas. Śrīla Viśvanātha Cakravartī Ṭhākura acrescenta ainda que os residentes de Vṛndāvana honraram Nanda e Kṛṣṇa com amorosos presentes de joias e moedas de ouro. Ao que tudo indica, o Senhor Kṛṣṇa brincava na floresta quando aconteceu esta conversa; dessa maneira, quando Ele voltou para casa, os residentes de Vṛndāvana O estimularam enfeitando-O com belas vestimentas amarelas, colares, braceletes, brincos e coroas e gritando: “Todas as glórias, todas as glórias à joia de Vṛndāvana!”