Skip to main content

ŚB 10.21.5

Texto

barhāpīḍaṁ naṭa-vara-vapuḥ karṇayoḥ karṇikāraṁ
bibhrad vāsaḥ kanaka-kapiśaṁ vaijayantīṁ ca mālām
randhrān veṇor adhara-sudhayāpūrayan gopa-vṛndair
vṛndāraṇyaṁ sva-pada-ramaṇaṁ prāviśad gīta-kīrtiḥ

Sinônimos

barha — uma pena de pavão; āpīḍam — como enfeite de Sua cabe­ça; naṭa-vara — do melhor dos dançarinos; vapuḥ — o corpo transcen­dental; karṇayoḥ — nas orelhas; karṇikāram — uma espécie particular de flor azul semelhante ao lótus; bibhrat — usando; vāsaḥ — roupas; kanaka — como ouro; kapiśam — amareladas; vaijayantīm — chama­da Vaijayantī; ca — e; mālām — a guirlanda; randhrān — os buracos; veṇoḥ — de Sua flauta; adhara — de Seus lábios; sudhayā — com o néctar; āpūrayan — enchendo; gopa-vṛndaiḥ — pelos vaqueirinhos; vṛndā-araṇyam — a floresta de Vṛndāvana; sva-pada — por causa das marcas de Seus pés de lótus; ramaṇam — encantando; prāviśat — Ele entrou; gīta — sendo cantadas; kīrtiḥ — Suas glórias.

Tradução

Usando um enfeite de pena de pavão sobre a cabeça, flores karṇikāra azuis nas orelhas, uma roupa amarela tão brilhante quanto o ouro e a guirlanda Vaijayantī, o Senhor Kṛṣṇa exibia Sua forma transcendental como o maior dos dançarinos ao entrar na floresta de Vṛndāvana, embelezando-a com as marcas de Suas pegadas. Ele enchia os orifícios de Sua flauta com o néctar de Seus lábios, e os vaqueirinhos cantavam Suas glórias.

Comentário

SIGNIFICADOAs gopīs lembravam-se de todas as qualidades transcendentais de Kṛṣṇa mencionadas neste verso. A maneira elegante como Kṛṣṇa Se vestia e as belas flores azuis colocadas sobre Suas orelhas excitavam os desejos românticos das gopīs, e quando Ele derramava em Sua flauta o néctar de Seus lábios, elas simplesmente ficavam perdidas de amor extático por Ele.