TEXT 30

TEKST 30

Tekst

mayi sarvāṇi karmāṇi
sannyasyādhyātma-cetasā
nirāśīr nirmamo bhūtvā
yudhyasva vigata-jvaraḥ

Synonyms

mayi — Minule; sarvāṇi — kõikvõimalikke; karmāṇi — tegevusi; sannyasya — loovutades täielikult; adhyātma — täie teadmisega Enese olemusest; cetasā — teadvuse läbi; nirāśīḥ — ihaldamata kasu; nirmamaḥ — omanditundeta; bhūtvā — olles sedasi; yudhyasva — võitle; vigata-jvaraḥ — mitte tardunud olles.

mayi – Mnie; sarvāṇi – wszelkie rodzaje; karmāṇi – czynności; sannyasya – całkowicie porzucając; adhyātma – z pełną wiedzą o duszy; cetasā – przez świadomość; nirāśīḥ – bez pragnienia zysku; nirmamaḥ – bez poczucia własności; bhūtvā – takim będąc; yudhyasva – walcz; vigata-jvaraḥ – wolny od ospałości.

Translation

Seepärast, oo, Arjuna, ära seisa ükskõikselt paigal, vaid astu Mind täielikult teadvustades võitlusse. Pühenda kõik oma tegevused Mulle, soovimata midagi omandada või kasu lõigata.

Zatem o Arjuno, oddając Mi wszystkie swoje czyny, w pełnej wiedzy o Mnie, będąc wolnym od pragnienia zysku, poczucia własności i ospałości, walcz!

Purport

See värss toob selgelt välja „Bhagavad-gītā" eesmärgi. Jumal annab meile siin juhenduse, et me peaksime alati viibima Kṛṣṇa teadvuses, täitmaks oma kohustusi justkui sõjaväes viibides. Taoline juhendus võib teha meile asjad küll natuke raskemaks, kuid sellegipoolest peab igaüks täitma oma kohustusi, sõltudes Kṛṣṇast, sest selline on elusolendi algolemuslik positsioon. Elusolend ei saa olla õnnelik, kui ta ei tegutse kooskõlas Kõigekõrgema Jumalaga, sest oma igaveses algolemuslikus positsioonis allub elusolend Jumala soovidele. Seepärast käskis Śrī Kṛṣṇa Arjunat võitlusse astuda, nagu oleks Ta olnud sõjaväekomandör. Kõigekõrgema Jumala hea tahte nimel tuleb ohverdada kõik ning täita samal ajal oma ettekirjutatud kohustusi, soovimata midagi omandada. Arjuna ei pidanud Jumala korralduse üle järele mõtlema – ta pidi seda lihtsalt täitma. Kõigekõrgem Jumal on kõikide hingede hing ning seepärast isiksust, kes toetub kõiges ainult ja täielikult Kõigekõrgemale Jumalale, mõtlemata omaenese huvidele, ehk teisisõnu öeldes seda, kes viibib täielikus Kṛṣṇa teadvuses, nimetatakse adhyātma- cetasiks. Sõna nirāśīḥ tähendab, et inimene peab tegutsema vastavalt oma õpetaja korraldustele, lootmata oma tegevuse vilju nautida. Kassapidaja võib oma tööandja jaoks lugeda üle miljoneid dollareid, kuid endale kuuluvaks ei pea ta sellest sentigi. Samamoodi tuleb mõista, et tegelikult ei kuulu selles maailmas mitte kellelegi mitte midagi. Kõik kuulub Kõigekõrgemale Jumalale. See on sõna mayi ehk „Mulle" tegelik tähendus. Ning kui inimene toimib sellisel Kṛṣṇa teadvuse tasandil viibides, siis kindlasti ei pea ta ennast millegi omanikuks. Sellist teadvuse tasandit nimetatakse nirmamaks, mis tähendab „mitte midagi ei kuulu mulle". Sellist karmi korraldust tuleb täita tõrkumata, mõtlemata oma niinimetatud sugulastele, kes eksisteerivad vaid keha suhtes. Sel viisil võib inimene saada vigata- jvaraks ehk rahutusest ja tardumusest vabaks isiksuseks. Igaühel on vastavalt oma omadustele ja positsioonile teatud kohustused ning kõiki neid kohustusi saab täita Kṛṣṇa teadvuses, nagu seda eespool on kirjeldatud. Sedasi jõutakse vabanemise teele.

ZNACZENIE:

Werset ten wyraźnie wskazuje na cel Bhagavad-gīty. Pan poucza nas, że należy stać się całkowicie świadomym Kṛṣṇy i wypełniać swoje obowiązki w iście wojskowej dyscyplinie. Nakaz taki może być trudny, niemniej jednak obowiązki trzeba wypełniać – pokładając zaufanie w Kṛṣṇie, gdyż taka jest konstytucjonalna pozycja żywej istoty. Żywa istota nie może być szczęśliwa, jeśli nie współpracuje z Najwyższym Panem, jako że podporządkowanie się pragnieniom Pana jest jej wieczną konstytucjonalną pozycją. Dlatego Arjuna dostał nakaz walki, tak jak gdyby Pan był jego dowódcą wojskowym. Należy wszystko poświęcić dobrej woli Pana i jednocześnie pełnić swoje przypisane obowiązki, bez roszczenia sobie prawa własności do ich rezultatów. Arjuna nie musiał rozważać nakazu Pana, miał on tylko wykonać rozkaz. Najwyższy Pan jest duszą wszystkich dusz; dlatego ten, kto polega jedynie i całkowicie na Duszy Najwyższej – bez brania pod uwagę względów osobistych – albo innymi słowy, kto jest w pełni świadomy Kṛṣṇy, ten nazywany jest adhyātma-cetās. Nirāśīḥ oznacza, że należy działać z rozkazu mistrza. I nigdy nie należy rościć sobie pretensji do rezultatów takiego działania. Kasjer może liczyć miliony dolarów dla swojego pracodawcy, lecz nie przywłaszczy sobie ani centa. Podobnie należy zdać sobie sprawę z tego, że nic w tym świecie nie należy do nas, ale wszystko jest własnością Najwyższego Pana. Takie jest prawdziwe znaczenie słowa mayi, czyli „do Mnie” albo „dla Mnie”. Jeśli ktoś działa w takiej świadomości Kṛṣṇy, z pewnością nie uważa siebie za właściciela czegokolwiek. Taka świadomość nazywa się nirmama, czyli „nic nie należy do mnie”. Jeśli istnieje jakaś niechęć do wypełnienia tak surowego rozkazu, bez brania pod uwagę tzw. pokrewieństwa cielesnego, ta niechęć powinna zostać odrzucona. W ten sposób można stać się vigata-jvara, czyli wolnym od gorączkowej mentalności i ospałości. Każdy odpowiednio do swojej mentalności i pozycji, ma do wypełnienia jakiś szczególny rodzaj pracy i wszystkie takie obowiązki można wypełniać w świadomości Kṛṣṇy, jak to opisano powyżej. To prowadzi do ścieżki wyzwolenia.