Skip to main content

Text 10

VERSO 10

Devanagari

Devanagari

शशान् वराहान् महिषान् गवयान् रुरुशल्यकान् ।
मेध्यानन्यांश्च विविधान् विनिघ्नन् श्रममध्यगात् ॥ १० ॥

Text

Texto

śaśān varāhān mahiṣān
gavayān ruru-śalyakān
medhyān anyāṁś ca vividhān
vinighnan śramam adhyagāt
śaśān varāhān mahiṣān
gavayān ruru-śalyakān
medhyān anyāṁś ca vividhān
vinighnan śramam adhyagāt

Synonyms

Sinônimos

śaśān — rabbits; varāhān — boars; mahiṣān — buffalo; gavayān — bison; ruru — black deer; śalyakān — porcupines; medhyān — game animals; anyān — others; ca — and; vividhān — various; vinighnan — by killing; śramam adhyagāt — became very tired.

śaśān — coelhos; varāhān — javalis; mahiṣān — búfalos; gavayān — bisões; ruru — veados negros; śalyakān — porcos-espinho; medhyān — animais selvagens; anyān outros; ca — e; vividhān — vários; vi­nighnan — matando; śramam adhyagāt — ficou cansadíssimo.

Translation

Tradução

In this way King Purañjana killed many animals, including rabbits, boars, buffalo, bison, black deer, porcupines and other game animals. After killing and killing, the King became very tired.

Dessa maneira, o rei Purañjana matou muitos animais, incluindo coelhos, javalis, búfalos, bisões, veados negros, porcos-espinho e outros animais selvagens. Após muito matar, o rei ficou cansadíssimo.

Purport

Comentário

A person in the mode of ignorance commits many sinful activities. In the Bhakti-rasāmṛta-sindhu, Śrīla Rūpa Gosvāmī explains that a man becomes sinful out of ignorance only. The resultant effect of sinful life is suffering. Those who are not in knowledge, who commit violations of the standard laws, are subject to be punished under criminal laws. Similarly, the laws of nature are very stringent. If a child touches fire without knowing the effect, he must be burned, even though he is only a child. If a child violates the law of nature, there is no compassion. Only through ignorance does a person violate the laws of nature, and when he comes to knowledge he does not commit any more sinful acts.

SIGNIFICADO—Uma pessoa no modo da ignorância comete muitas atividades pecaminosas. No Bhakti-rasāmṛta-sindhu, Śrīla Rūpa Gosvāmī explica que um homem se torna pecaminoso apenas por ignorân­cia. O efeito resultante da vida pecaminosa é o sofrimento. Aqueles que não vivem com conhecimento, que violam as leis padrão, estão sujeitos a serem punidos pela lei penal. Do mesmo modo, as leis da natureza são muito estritas. Se uma criança toca no fogo sem lhe conhecer o efeito, ela não escapa de se queimar, muito embora seja uma mera criança. Não há compaixão para uma criança que viola a lei da natureza. É apenas por ignorância que alguém viola as leis da natureza, mas, adquirindo conhecimento, não come­terá mais esses atos pecaminosos.

The King became tired after killing so many animals. When a man comes in contact with a saintly person, he becomes aware of the stringent laws of nature and thus becomes a religious person. Irreligious persons are like animals, but in this Kṛṣṇa consciousness movement such persons can come to a sense of understanding things as they are and abandon the four principles of prohibited activities, namely illicit sex life, meat-eating, gambling and intoxication. This is the beginning of religious life. Those who are so-called religious and indulge in these four principles of prohibited activities are pseudoreligionists. Religious life and sinful activity cannot parallel one another. If one is serious in accepting a religious life, or the path of salvation, he must adhere to the four basic rules and regulations. However sinful a man may be, if he receives knowledge from the proper spiritual master and repents his past activities in his sinful life and stops them, he immediately becomes eligible to return home, back to Godhead. This is made possible just by following the rules and regulations given by the śāstra and following the bona fide spiritual master.

O rei ficou cansado após matar tantos animais. Quando um homem entra em contato com uma pessoa santa, torna-se consciente das estritas leis da natureza e, assim, transforma-se em uma pessoa reli­giosa. As pessoas irreligiosas são animalescas, mas, neste movi­mento para a consciência de Kṛṣṇa, tais pessoas podem desenvolver um senso de compreensão das coisas como elas são e abandonar os quatro princípios de atividades proibidas – a saber, vida sexual ilícita, consumo de carne, jogos de azar e intoxicação. Assim começa a vida religiosa. Aqueles que se dizem religiosos e praticam esses quatro princípios de atividades proibidas são falsos religiosos. A vida religiosa e as atividades pecaminosas não podem andar lado a lado. Se alguém é sério quanto a aceitar a vida religiosa, ou o caminho da salvação, deve aderir às quatro regras e regulações básicas. Por mais pecaminoso que seja, alguém que receba o conhecimento do mestre espiritual adequado, arrependa-se das atividades pas­sadas em sua vida pecaminosa e pare de cometê-las, imediatamente se torna apto a voltar ao lar, voltar ao Supremo. Isso é possível apenas por se seguirem as regras e regulações dadas pelos śāstras e por seguir o mestre espiritual fidedigno.

At present the whole world is on the verge of retiring from a blind materialistic civilization, which may be likened to hunting animals in the forest. People should take advantage of this Kṛṣṇa consciousness movement and leave their troublesome life of killing. It is said that the killers of animals should neither live nor die. If they live only to kill animals and enjoy women, life is not very prosperous. And as soon as a killer dies, he enters the cycle of birth and death in the lower species of life. That also is not desirable. The conclusion is that killers should retire from the killing business and take to this Kṛṣṇa consciousness movement to make life perfect. A confused, frustrated man cannot get relief by committing suicide because suicide will simply lead him to take birth in the lower species of life or to remain a ghost, unable to attain a gross material body. Therefore the perfect course is to retire altogether from sinful activities and take up Kṛṣṇa consciousness. In this way one can become completely perfect and go back home, back to Godhead.

No momento atual, o mundo inteiro está na iminência de se retirar de uma civilização cega e materialista, a qual pode ser compa­rada à caça de animais na floresta. Todos devem aproveitar-se deste movimento para a consciência de Kṛṣṇa e deixar sua problemática vida de matança. Declara-se que os matadores de animais não devem viver nem morrer. Se eles viverem apenas para matar animais e desfrutarem de mulheres, a vida deles não será nada próspera. E, tão logo um matador morra, ele entra no ciclo de nascimentos e mortes em espécies inferiores de vida. Isso de maneira alguma é dese­jável. Em conclusão, os matadores devem descontinuar as atividades de matar e adotar este movimento para a consciência de Kṛṣṇa a fim de tornarem suas vidas perfeitas. Quem está confuso e frustrado não pode fugir disso cometendo suicídio, isso porque o suicídio sim­plesmente o levará a nascer em espécies inferiores de vida, ou a permanecer como fantasma, incapaz de obter um corpo material grosseiro. Portanto, a solução perfeita é retirar-se por completo de atividades pecaminosas e adotar a consciência de Kṛṣṇa. Dessa maneira, todos poderão alcançar a perfeição plena e voltar ao lar, voltar ao Supremo.