TEKST 28

TEXT 28

Tekst

śubhāśubha-phalair evaṁ
mokṣyase karma-bandhanaiḥ
sannyāsa-yoga-yuktātmā
vimukto mām upaiṣyasi

Synonyms

Synoniemen

śubha – od pomyślnych; aśubha – i niepomyślnych; phalaiḥ – rezultatów; evam – w ten sposób; mokṣyase – uwolnisz się; karma – działania; bandhanaiḥ – z niewoli; sannyāsa – wyrzeczenia; yoga – yoga; yukta-ātmā – o zdecydowanym umyśle; vimuktaḥ – wyzwolony; mām – Mnie; upaiṣyasi – osiągniesz.

śubha — van gunstige; aśubha — en ongunstige; phalaiḥ — gevolgen; evam — zo; mokṣyase — je zult bevrijd raken; karma — van activiteiten; bandhanaiḥ — van de gebondenheid; sannyāsa — van onthechting; yoga — de yoga; yukta-ātmā — met de geest standvastig gericht op; vimuktaḥ — bevrijd; mām — tot Mij; upaiṣyasi — je zult komen.

Translation

Vertaling

W ten sposób uwolnisz się od niewoli pracy, jej pomyślnych i niepomyślnych następstw. Z umysłem skupionym na Mnie w tej zasadzie wyrzeczenia, osiągniesz wyzwolenie i przyjdziesz do Mnie.

Op die manier zul je bevrijd worden van gebondenheid aan activiteit en de gunstige en ongunstige gevolgen daarvan. Wanneer je geest volgens dit principe van onthechting op Mij geconcentreerd is, zul je bevrijd worden en tot Me komen.

Purport

Betekenisverklaring

ZNACZENIE:

Kto działa w świadomości Kṛṣṇy pod wyższym przewodnictwem, ten nazywany jest yukta. Fachową nazwą jest yukta-vairāgya. Szerzej tłumaczy to w następujący sposób Rūpa Gosvāmī:

Wie onder hogere leiding Kṛṣṇa-bewust handelt, wordt yukta genoemd. De technische term is yukta-vairāgya. Dit wordt door Rūpa Gosvāmī als volgt uitgelegd (Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.255):

anāsaktasya viṣayān
yathārham upayuñjataḥ
nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe
yuktaṁ vairāgyam ucyate

(Bhakti-rasāmṛta-sindhu, 1.2.255)

Rūpa Gosvāmī mówi, że tak długo dopóki jesteśmy w tym świecie materialnym, dopóty musimy działać; nie możemy uniknąć działania. Jeśli owoce swojej działalności oddajemy Kṛṣṇie, to jest to nazywane yukta-vairāgyą. Postępowanie takie jest właściwe wyrzeczeniu i oczyszcza lustro umysłu tego, kto je praktykuje. Osoba taka czyniąc stopniowy postęp w realizacji duchowej, całkowicie podporządkowuje się Najwyższej Osobie Boga. Dlatego w końcu osiąga wyzwolenie, a to wyzwolenie jest również określone. Przez takie wyzwolenie nie łączy się ona z brahma-jyoti, lecz raczej udaje się na planety Najwyższego Pana. Werset ten mówi wyraźnie: mām upaiṣyasi, „przychodzi on do Mnie,” z powrotem do domu, z powrotem do Boga. Jest pięć różnych stopni wyzwolenia, lecz werset ten informuje, że wielbiciel, który w swoim życiu zawsze kierował się wskazówkami Najwyższego Pana, osiąga ten stan, w którym – po opuszczeniu tego ciała – może powrócić do Boga i bezpośrednio obcować z Najwyższym Panem.

Rūpa Gosvāmī zegt dat we, zolang we in de materiële wereld leven, actief moeten zijn; we kunnen niet ophouden met actief zijn. Wanneer activiteiten verricht worden en de vruchten ervan aan Kṛṣṇa worden gegeven, dan wordt dat yukta-vairāgya genoemd. Omdat zulke activiteiten werkelijk in onthechting gedaan worden, zuiveren ze de spiegel van degeest, en naarmate degene die actief is geleidelijk aan vooruitgang maaktin spirituele bewustwording, raakt hij volledig overgegeven aan de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods. Aan het eind bereikt hij daarom bevrijding en die bevrijding wordt ook nader omschreven. Door deze bevrijding wordt hij niet īīn met de brahmajyoti, maar gaat hij juist naar de planeet van de Allerhoogste Heer. Hier wordt duidelijk gezegd: mām upaiṣyasi — ‘hij komt tot Mij’, terug naar huis, terug naar God. Er bestaan vijf verschillende stadia van bevrijding en hier wordt specifiek beschreven dat de toegewijde die, zoals werd aangegeven, gedurende zijn hele leven onder leiding van de Allerhoogste Heer geleefd heeft, tot het punt is geëvolueerd waarop hij, na zijn lichaam te hebben opgegeven, terug naar God kan gaan en rechtstreeks in het gezelschap van de Allerhoogste Heer kan komen.

Kto nie pragnie niczego innego, jak tylko poświęcić swoje życie w służbie dla Pana, ten jest prawdziwym sannyāsīnem. Taka osoba zawsze myśli o sobie jako o wiecznym słudze Pana, całkowicie uzależnionym od Jego najwyższej woli. Dlatego wszystkie swoje czyny poświęca Panu, traktując je jako służbę dla Niego. Nie przywiązuje ona większej wagi do czynów przynoszących zyski czy obowiązków polecanych przez Vedy. Wypełnianie takich przepisanych przez Vedy powinności jest obowiązkiem dla zwykłych osób, lecz czysty wielbiciel, całkowicie zaangażowany w służbę dla Pana, może czasem zdawać się postępować niezgodnie z zaleceniami Ved dotyczącymi wypełniania obowiązków, mimo iż w rzeczywistości tak nie jest.

Iedereen die in niets anders geïnteresseerd is dan een leven gewijd aan het dienen van de Heer, is werkelijk een sannyāsī. Zo’n persoon ziet zichzelf altijd als een eeuwige dienaar die afhankelijk is van de allerhoogste wil van de Heer. Wat hij doet, doet hij dus als een dienst aan de Heer. Hij besteedt geen serieuze aandacht aan de resultaatgerichte activiteiten of de voorgeschreven plichten die in de Veda’s worden vermeld.

Dlatego Vaiṣṇavowie będący autorytetami w tych sprawach mówią, iż nawet najbardziej inteligentne osoby nie mogą zrozumieć planów i czynów czystego wielbiciela. Dokładnie brzmi to: tāṅra vākya, kriyā, mudrā vijñeha nā bujhaya (Caitanya-caritāmṛta, Madhya 23.39). Osoba, która w ten sposób zawsze zaangażowana jest w służbę dla Pana, i która zawsze myśli i planuje, w jaki sposób służyć Panu, może być uważana za całkowicie wyzwoloną już teraz, a w przyszłości, jej powrót do Boga jest pewny. Jest ona ponad wszelką materialistyczną krytyką, tak jak ponad wszelkim krytycyzmem jest Kṛṣṇa.

Gewone mensen zijn verplicht om zich aan de voorgeschreven plichten te houden die in de Veda’s vermeld staan, maar hoewel het soms lijkt alsof een zuivere toegewijde die helemaal opgaat in dienst aan de Heer,tegen de voorgeschreven Vedische plichten ingaat, is dit in werkelijkheid niet het geval. Daarom zeggen gezaghebbende personen onder de vaiṣṇava’s dat zelfs de meest intelligente persoon de plannen en activiteiten van een zuivere toegewijde niet kan begrijpen. De precieze bewoordingen zijn: tāṅra vākya, kriyā, mudrā vijñeha nā bujhaya (Caitanya-caritāmṛta, Madhya 23.39). Wie dus altijd devotionele dienst aan de Heer verricht of altijd nadenkt en plannen maakt over hoe hij de Heer kan dienen, wordt in zijn huidige leven als compleet bevrijd beschouwd en voor de toekomst is zijn terugkeer naar huis, terug naar God gegarandeerd. Hij is verheven boven alle materialistische kritiek, net zoals Kṛṣṇa boven alle kritiek staat.