TEKST 15

TEXT 15

Tekst

Text

jñāna-yajñena cāpy anye
yajanto mām upāsate
ekatvena pṛthaktvena
bahudhā viśvato-mukham

Synonyms

jñāna-yajñena – przez kultywację wiedzy; ca – również; api – z pewnością; anye – inni; yajantaḥ – poświęcając; mām – Mnie; upāsate – wielbią; ekatvena – w jedności; pṛthaktvena – w dualizmach; bahudhā – w różnorodności; viśvataḥ-mukham – i w formie kosmicznej.

jñāna-yajñena — durch Kultivierung von Wissen; ca — auch; api — gewiß; anye — andere; yajantaḥ — opfernd; mām — Mich; upāsate — verehren; ekatvena — in Einheit; pṛthaktvena — in Dualität; bahudhā — in Verschiedenheit; viśvataḥ-mukham — und in der universalen Form.

Translation

Inni, którzy pełnią ofiarę przez kultywowanie wiedzy, czczą Najwyższego Pana jako jednego bez wtórego, różnego w wielu i w formie kosmicznej.

Andere, die Opfer ausführen, indem sie Wissen entwickeln, verehren den Höchsten Herrn als das Eine Ungeteilte, als den in viele Aufgeteilten und als die universale Form.

Purport

ZNACZENIE:

Werset ten jest podsumowaniem wersetów poprzednich. Pan mówi Arjunie, że ci, którzy posiadają czystą świadomość Kṛṣṇy i nie znają niczego poza Kṛṣṇą, nazywani są mahātmāmi. Są też inne osoby, które nie zajmują takiej samej pozycji jak mahātmowie, ale które również na różne sposoby czczą Kṛṣṇę. Niektórzy z nich zostali już określeni jako będący w niedoli, cierpiący nędzę, nękani ciekawością i ci, którzy zajmują się kultywowaniem wiedzy. Są jeszcze inni, zajmujący jeszcze niższe pozycje, i których można podzielić na trzy grupy: (1) tych, którzy czczą siebie samych jako równych Najwyższemu Panu, (2) tych, którzy wymyślają jakąś formę Najwyższego Pana i oddają jej cześć, (3) i tych, którzy uznają i wielbią Najwyższego Pana w Jego formie kosmicznej, czyli viśva-rūpa. Spośród tych trzech wymienionych wyżej rodzajów ludzi, najbardziej liczną grupę stanowią najniżej usytuowani, czyli ci, którzy czczą samych siebie jako Najwyższego Pana, uważając się za monistów. Myśląc, iż sami są Najwyższym Panem, samym sobie oddają cześć. Jest to również pewien rodzaj wielbienia Boga, gdyż rozumieją oni, że w rzeczywistości są duszą, a nie tym materialnym ciałem. Przynajmniej takie rozumienie jest dominujące. Na ogół w ten sposób czczą Boga impersonaliści. Do klasy drugiej należy zaliczyć czcicieli półbogów, tych, którzy w swoim wyobrażeniu każdą formę uważają za formę Najwyższego Pana. A do klasy trzeciej należą ci, którzy nie mogą pojąć niczego poza manifestacją tego materialnego wszechświata. Uważając wszechświat za ogromny organizm czy istotę, jemu oddają cześć. Wszechświat jest również formą Pana.

ERLÄUTERUNG: Dieser Vers ist die Zusammenfassung der vorangegangenen Verse. Der Herr teilt Arjuna mit, daß diejenigen, die völlig Kṛṣṇa-bewußt sind und nichts anderes als Kṛṣṇa kennen, mahātmās genannt werden; darüber hinaus gibt es Menschen, die zwar nicht unbedingt die Stellung eines mahātmā einnehmen, die aber ebenfalls Kṛṣṇa verehren, wenn auch auf andere Weise. Einige von ihnen wurden bereits beschrieben: die Notleidenden, die Mittellosen, die Neugierigen und diejenigen, die sich mit der Entwicklung von Wissen beschäftigen. Aber es gibt andere, die auf einer noch niedrigeren Stufe stehen, und diese werden in drei Gruppen unterteilt: (1) derjenige, der sich selbst verehrt, weil er denkt, er sei eins mit dem Höchsten Herrn, (2) derjenige, der sich eine Form des Höchsten Herrn ausdenkt und sie verehrt, und (3) derjenige, der die universale Form, die viśva-rūpa der Höchsten Persönlichkeit Gottes, verehrt. Von diesen dreien sind die Niedrigsten, nämlich diejenigen, die sich selbst als den Höchsten Herrn verehren und sich als Monisten bezeichnen, am häufigsten vertreten. Solche Menschen halten sich für den Höchsten Herrn, und in diesem Bewußtsein verehren sie sich selbst. Auch dies ist eine Form der Gottesverehrung, denn solche Menschen verstehen, daß sie nicht der materielle Körper, sondern spirituelle Seele sind; zumindest dieses Verständnis ist in ihnen vorhanden. Im allgemeinen verehren die Unpersönlichkeitsanhänger den Höchsten Herrn auf diese Weise. Zur zweiten Gruppe gehören die Verehrer der Halbgötter, diejenigen, die willkürlich irgendeine Form als die Form des Höchsten Herrn ansehen. Und zur dritten Gruppe zählen diejenigen, die sich nichts außerhalb der Manifestation des materiellen Universums vorstellen können. Sie betrachten das Universum als den höchsten Organismus, als das höchste, was es gibt, und verehren es daher. Das Universum ist ebenfalls eine Form des Herrn.