TEKST 4
TEXT 4
Tekst
Tekstas
aparaṁ bhavato janma
paraṁ janma vivasvataḥ
katham etad vijānīyāṁ
tvam ādau proktavān iti
aparaṁ bhavato janma
paraṁ janma vivasvataḥ
katham etad vijānīyāṁ
tvam ādau proktavān iti
Synonyms
Synonyms
arjunaḥ uvāca – Arjuna rzekł; aparam – młodszy; bhavataḥ – Twoje; janma – narodziny; param – starszy; janma – narodziny; vivasvataḥ – bóg słońca; katham – jak; etat – to; vijānīyām – mam zrozumieć; tvam – Ty; ādau – na początku; proktavān – przekazałeś; iti – zatem.
Translation
Translation
Arjuna rzekł: Bóg słońca Vivasvān narodził się wcześniej niż Ty, jak więc mam to zrozumieć, że na początku jemu przekazałeś tę wiedzę?
Arjuna tarė: Saulės dievas Vivasvānas gimė anksčiau už Tave. Kaip suprasti, jog Tu kitados jam išdėstei šį mokslą?
Purport
Purport
ZNACZENIE:
Arjuna jest uznanym wielbicielem Pana, więc jak mógł on wątpić w słowa Kṛṣṇy? Prawda jest taka, że Arjuna nie pytał w swoim imieniu, ale pytał dla korzyści tych, którzy nie wierzą w Najwyższą Osobę Boga, albo demonów, które nie chcą zaakceptować Kṛṣṇy jako Najwyższej Osoby Boga. To jedynie dla ich korzyści Arjuna zadaje tego typu pytania, tak jak gdyby sam nie był świadomy Osoby Boga, czyli Kṛṣṇy. Z Rozdziału Dziesiątego dowiemy się, że Arjuna doskonale wiedział, iż Kṛṣṇa jest Najwyższą Osobą Boga, źródłem wszystkiego i ostatnim słowem w transcendencji. Ponieważ na tej ziemi Kṛṣṇa pojawił się jako syn Devakī, pospolitemu człowiekowi bardzo trudno jest zrozumieć, w jaki sposób Kṛṣṇa pozostał tą samą Najwyższą Osobą Boga, osobą pierwotną i wieczną. Aby zatem to wyjaśnić, Arjuna zadaje pytanie Kṛṣṇie, tak aby On Sam mógł udzielić autorytatywnej odpowiedzi. Fakt, że Kṛṣṇa jest najwyższym autorytetem, przyjmuje cały świat, nie tylko w czasach obecnych, ale od czasów niepamiętnych; nie akceptują Go jedynie demony. Skoro więc Kṛṣṇa jest przez wszystkich uznanym autorytetem, Arjuna zadał Mu to pytanie w tym celu, aby Kṛṣṇa mógł Sam Siebie opisać, nie czekając na demony, które zawsze próbują przedstawić Go w fałszywym świetle – w sposób zrozumiały dla nich i ich zwolenników. Wszyscy – dla swojego własnego dobra, powinni poznać naukę o Kṛṣṇie. Jeśli Kṛṣṇa mówi Sam o Sobie, jest to korzystne dla wszystkich światów. Takie wyjaśnienia dane przez Samego Kṛṣṇę mogą być dziwne dla demonów, jako że demony zawsze analizują Kṛṣṇę z własnego punktu widzenia. Ci natomiast, którzy są wielbicielami Pana, z ochotą przyjmują zdania o Kṛṣṇie, tym bardziej wypowiadane przez Samego Kṛṣṇę. Wielbiciele będą zawsze odnosić się z szacunkiem do takich autorytatywnych wypowiedzi o Kṛṣṇie, ponieważ zawsze gorąco pragną wiedzieć o Nim coraz więcej. Ateiści, którzy uważają Kṛṣṇę za zwykłego człowieka, mogą w ten sposób dowiedzieć się, iż Kṛṣṇa jest nadludzki, że jest On sac-cid-ānanda-vigraha – wieczną formą pełną szczęścia i wiedzy – że jest On transcendentalny i nie podlega wpływom trzech sił natury materialnej, i nie ogranicza Go czas ani przestrzeń. Wielbiciel Kṛṣṇy, tak jak Arjuna, z całą pewnością rozumie Jego transcendentalną pozycję. Zadanie tego pytania Panu jest jedynie próbą przeciwstawienia się ateistycznemu stanowisku osób, które uważają Kṛṣṇę za zwykłą ludzką istotę, podlegającą wpływom sił natury materialnej.
KOMENTARAS: Arjuna – pripažintas Viešpaties bhaktas, tad kaip jis galėjo nepatikėti Kṛṣṇos žodžiais? Iš tiesų Arjuna klausinėja ne dėl savęs, bet dėl netikinčių Aukščiausiąjį Dievo Asmenį, kuriems mintis, kad Kṛṣṇa yra Aukščiausiasis Dievo Asmuo, nepriimtina. Vien tiktai jų labui Arjuna užduoda šį klausimą, tarytum pats ničnieko nežinotų apie Dievo Asmenį, Kṛṣṇą. Dešimtas skyrius parodys, kad Arjuna puikiai žinojo, jog Kṛṣṇa – Aukščiausiasis Dievo Asmuo, visa ko pirmasis šaltinis ir aukščiausia transcendencijos viršūnė. Bet teisybė ir tai, kad Kṛṣṇa apsireiškė žemėje Devakī sūnumi. Paprastam žmogui sunku suvokti, kaip Kṛṣṇa, gimęs Devakī sūnumi, išliko tuo pačiu Aukščiausiuoju Dievo Asmeniu – amžina pirmine asmenybe. Norėdamas nušviesti šiuos dalykus, Arjuna ir klausia Kṛṣṇos, kad jam atsakydamas Viešpats tartų Savo autoritetingą žodį. Visas pasaulis nuo neatmenamų laikų iki šių dienų pripažįsta Kṛṣṇą aukščiausiuoju autoritetu, ir tiktai demonai Jį neigia. Kad ir kaip būtų, Kṛṣṇa yra visų pripažintas autoritetas, todėl Arjuna pateikia Jam šį klausimą, kad Jis apibūdintų Save Pats ir neleistų to daryti demonams, kurie tik jiems ir jų pasekėjams suprantamu būdu iškraipo tiesą apie Jį. Būtina, kad kiekvienas savo labui išmanytų Kṛṣṇos mokslą. Todėl tai, kad Kṛṣṇa kalba apie Save, naudinga visam pasauliui. Demonams tokie Kṛṣṇos aiškinimai gali atrodyti keisti, nes jie visada studijuoja Kṛṣṇą vadovaudamiesi savo pažiūromis, tačiau bhaktai širdingai sveikina Paties Kṛṣṇos skelbiamus žodžius. Bhaktai visada gerbs autoritetingus Kṛṣṇos žodžius, nes jie trokšta sužinoti apie Jį kaskart vis daugiau. Ateistai, laikantys Kṛṣṇą paprastu žmogumi, Kṛṣṇai kalbant apie Save gali suvokti, kad Jis – antžmogis, kad Jis – sac-cid-ānanda-vigraha – amžinos palaimos ir žinojimo įsikūnijimas, kad Jis transcendentinis, nepavaldus materialios gamtos guṇų įtakai, anapus laiko ir erdvės. Toks Kṛṣṇos bhaktas, kaip Arjuna, be abejonės, puikiai žino, kad Kṛṣṇos padėtis transcendentinė. Tai, kad Arjuna pateikia šį klausimą Viešpačiui, reikia suvokti kaip bhakto siekimą išsklaidyti ateistų teiginius, vaizduojančius Kṛṣṇą paprastu, pavaldžiu materialios gamtos guṇoms žmogumi.