Skip to main content
Library » Bhagavad-gītā Taka Jaką Jest » ROZDZIAŁ 4

TEKST 16

VERŠ 16

Tekst

Verš

kiṁ karma kim akarmeti
kavayo ’py atra mohitāḥ
tat te karma pravakṣyāmi
yaj jñātvā mokṣyase ’śubhāt
kiṁ karma kim akarmeti
kavayo ’py atra mohitāḥ
tat te karma pravakṣyāmi
yaj jñātvā mokṣyase ’śubhāt

Synonyms

Synonyma

kim – czym jest; karma – działanie; kim – czym jest; akarma – bierność; iti – w ten sposób; kavayaḥ – inteligentni; api – również; atra – w tej sprawie; mohitāḥ – są zdezorientowane; tat – to; te – tobie; karma – praca; pravakṣyāmi – wytłumaczę; yat – którą; jñātvā – znając; mokṣyase – będziesz wyzwolony; aśubhāt – od złego losu.

kim — čo je; karma — čin; kim — čo je; akarma — nečin; iti — takto; kavayaḥ — inteligentný; api — tiež; atra — týmto; mohitāḥ — zmätení; tat — to; te — tebe; karma — čin; pravakṣyāmi — vysvetlím ti; yat — až to; jñātvā — pochopíš; mokṣyase — budeš oslobodený; aśubhāt — od zlého.

Translation

Překlad

Nawet inteligentni nie są zdecydowani co do tego, co jest czynem a co bezczynem. Więc wytłumaczę ci teraz, czym czyn jest, a posiadłszy tę wiedzę, wyzwolony będziesz od złego losu.

Dokonca aj múdri sú zmätení, keď majú rozhodnúť, čo je čin a čo nečin. Vysvetlím ti teraz, čo je čin, a až to pochopíš, budeš oslobodený od všetkého nešťastia.

Purport

Význam

ZNACZENIE:
 
Praca w świadomości Kṛṣṇy powinna być wykonywana zgodnie z przykładami wcześniejszych bona fide wielbicieli. Poleca to werset piętnasty. Werset następny tłumaczy, dlaczego działanie takie nie powinno być niezależne.

Činy určené pre potešenie Kṛṣṇu treba vykonávať podľa vzoru veľkých oddaných; to sa odporúča v pätnástom verši. Prečo také činy nemajú byť nezávislé, bude vysvetlené v nasledujúcich veršoch.

Aby działać w świadomości Kṛṣṇy, należy poddać się prowadzeniu przez osoby autoryzowane, pochodzące z sukcesji uczniów. Zostało to już wyjaśnione na początku tego rozdziału. O systemie świadomości Kṛṣṇy został początkowo pouczony bóg słońca, bóg słońca wytłumaczył go swemu synowi Manu, a Manu z kolei wytłumaczył go swemu synowi Ikṣvāku. W ten sposób system ten rozpowszechniany jest na Ziemi od niepamiętnych czasów. Zatem należy iść w ślady wcześniejszych autorytetów, pochodzących z linii sukcesji uczniów. W przeciwnym razie nawet najbardziej inteligentni ludzie będą zdezorientowani co do wzorcowego działania w świadomości Kṛṣṇy. Dlatego Pan postanowił bezpośrednio pouczyć Arjunę o świadomości Kṛṣṇy; każdy więc, kto bierze przykład z Arjuny, z pewnością nie zostaje zwiedziony.

Aby sme mohli konať s mysľou uprenou na Kṛṣṇu, musíme sa riadiť radami autorít, ktoré patria do učeníckej postupnosti, ako už bolo vysvetlené na začiatku tejto kapitoly. Náuka o vedomí Kṛṣṇu bola zjavená najskôr bohu Slnka a boh Slnka ju vysvetlil svojmu synovi Manuovi. Manu ju odovzdal svojmu synovi Ikṣvākuovi a tento systém sa od tých čias zachoval na Zemi až dodnes. Preto sa človek musí riadiť predchádzajúcimi autoritami, ktoré patria do postupnosti duchovných učiteľov. Bez ich pomoci by ani tí najmúdrejší ľudia nevedeli, ako si správne počínať vo vedomí Kṛṣṇu. Z tohto dôvodu sa Kṛṣṇa rozhodol, že Arjunu osobne poučí o oddanej službe. A keďže Arjuna dostal pokyny priamo od Kṛṣṇu, nemôže sa zmýliť nik, kto kráča v Jeho šľapajách.

Zostało powiedziane, że zwyczajów religijnych nie może ustanowić osoba posiadająca niedoskonałą wiedzę empiryczną. W rzeczywistości zasady religijne może ustanowić tylko Sam Pan. Dharmaṁ tu sākṣād bhagavat-praṇītam (Bhāgavatam 6.3.19). Nikt nie może stworzyć zasad religijnych za pomocą niedoskonałych spekulacji. Należy brać przykład z wielkich autorytetów, takich jak Brahmā, Śiva, Nārada, Manu, Kumārowie, Kapila, Prahlāda, Bhīṣma, Śukadeva Gosvāmī, Yamarāja, Janaka, i Bali Mahārāja. Za pomocą spekulacji umysłowych nie można stwierdzić, co jest religią albo samorealizacją. Dlatego, dzięki bezprzyczynowej łasce dla Swoich wielbicieli, Pan bezpośrednio tłumaczy Arjunie, czym jest czyn, a czym jest bezczyn. Tylko czyny pełnione w świadomości Kṛṣṇy są w stanie uwolnić spełniającą je osobę z sideł egzystencji materialnej.

Vraví sa, že človek nemôže pochopiť podstatu náboženstva pomocou nedokonalých experimentálnych poznatkov. Náboženské zásady môže v skutočnosti ustanoviť jedine samotný Boh. Dharmaṁ tu sākṣādbhagavat-praṇītam (Śrīmad-Bhāgavatam 6.3.19). Nik nemôže ustanoviť tieto zásady prostredníctvom obyčajnej špekulácie. Človek musí kráčať v šľapajách veľkých autorít, ako sú Brahmā, Śiva, Nārada, Manu, Kumārovia, Kapila, Prahlāda, Bhīṣma, Śukadeva Gosvāmī, Yamarāja, Janaka a Bali Mahārāja. Mentálnou špekuláciou sa nedá zistiť, čo je náboženstvo alebo sebarealizácia. Preto Kṛṣṇa samotný zo Svojej bezpríčinnej milosti k Svojím oddaným vysvetľuje Arjunovi, čo je čin a čo je nečin. Iba čin vykonaný s láskou a oddanosťou pre potešenie Kṛṣṇu môže človeka vyslobodiť zo zajatia hmotnej existencie.