TEKST 56
ТЕКСТ 56
Tekst
Текст
sukheṣu vigata-spṛhaḥ
vīta-rāga-bhaya-krodhaḥ
sthita-dhīr munir ucyate
сукхешу вигата-спр̣хах̣
вӣта-ра̄га-бхайа-кродхах̣
стхита-дхӣр мунир учйате
Synonyms
Пословный перевод
duḥkheṣu – w nieszczęściach trojakiego rodzaju; anudvigna-manāḥ – nie będąc poruszonym w umyśle; sukheṣu – w szczęściu; vigata-spṛhaḥ – nie będąc zainteresowanym; vīta – wolny od; rāga – przywiązanie; bhaya – strach; krodhaḥ – i złość; sthita-dhīḥ – którego umysł jest zrównoważony; muniḥ – mędrzec; ucyate – jest nazywany.
Translation
Перевод
Czyj umysł pozostaje niewzruszony nawet wobec trzech rodzajów nieszczęść, kto nie unosi się szczęściem i kto jest wolny od przywiązań, strachu i złości, ten nazywany jest mędrcem o zrównoważonym umyśle.
Того, кто остается невозмутимым, терпя тройственные страдания, кто не восторгается, когда к нему приходит счастье, и кто избавился от привязанностей, страха и гнева, называют мудрецом, обуздавшим свой ум.
Purport
Комментарий
ZNACZENIE:
Słowo muni oznacza tego, kto rozmaicie pobudza swój umysł do różnego rodzaju spekulacji, nie dochodząc do rzeczywistych wniosków. Mówi się, że każdy muni ma inny punkt widzenia, i jeśli jakiś muni nie różni się od innego muniego, nie może być on nazywany munim w ścisłym tego słowa znaczeniu. Nāsāv ṛṣir yasya mataṁ na bhinnam (Mahābhārata, Vana-parva 313.117). Ale sthita-dhīr muni, wymieniony tutaj przez Pana, różny jest od zwykłego muniego. Sthita-dhīr muni jest zawsze świadomy Kṛṣṇy, gdyż wyczerpał on już całe swoje zainteresowanie twórczą spekulacją. Jest on nazywany praśānta-niḥśeṣa-mano-rathāntara (Stotra-ratna 43), czyli tym, kto przeszedł przez etap spekulacji umysłowych i doszedł do wniosku, że Pan Śrī Kṛṣṇa, czyli Vāsudeva, jest wszystkim (vāsudevaḥ sarvam iti sa mahātmā su-durlabhaḥ). Jest on nazywany munim o zrównoważonym umyśle. Taka całkowicie świadoma Kṛṣṇy osoba nie jest już dłużej niepokojona przez ataki trzech rodzajów nieszczęść. Wszelkie nieszczęścia przyjmuje ona jako łaskę Pana, uważając iż swoimi złymi czynami z przeszłości zasłużyła na o wiele większe kłopoty. Rozumie ona, że jej kłopoty zostały, dzięki łasce Pana, zmniejszone do minimum. Łasce Pana przypisuje również spotykające ją szczęście, uważając, że sama nie zasłużyła na nie. Zdaje sobie sprawę z tego, że tylko dzięki Panu znajduje się w tak pomyślnych warunkach pozwalających jej na lepsze pełnienie służby dla Niego. W pełnieniu służby oddania jest zawsze śmiała, aktywna, wolna od wszelkich przywiązań i awersji. Przywiązanie oznacza przyjmowanie rzeczy dla zadowalania własnych zmysłów, a awersja jest brakiem takiego zmysłowego przywiązania. Kto jednak jest niewzruszony w świadomości Kṛṣṇy, ten wolny jest zarówno od takiego przywiązania, jak i od awersji, ponieważ całe swoje życie poświęca służbie dla Pana. Dlatego nigdy nie popada w złość, nawet jeśli jego próby nie kończą się pomyślnie. Osoba świadoma Kṛṣṇy jest zawsze wytrwała w swojej determinacji.
Словом муни называют философа, чей беспокойный ум предается разного рода размышлениям, но при этом не приходит к окончательному выводу. Говорится, что каждый муни должен иметь свою, отличную от других точку зрения, иначе его нельзя называть муни в полном смысле этого слова. На̄са̄в р̣шир йасйа матам̇ на бхиннам (Махабхарата, Вана-парва, 313.117). Однако стхита-дхӣр муни, или мудрец, обуздавший свой ум, о котором Господь говорит в этом стихе, отличается от обыкновенного муни. Такой мудрец покончил с умозрительными рассуждениями и всегда пребывает в сознании Кришны. Его называют праш́а̄нта-них̣ш́еша-мано-ратха̄нтара — умиротворенным и свободным от всех желаний (Стотра-ратна, 43). Поднявшись над бесплодным философствованием, он пришел к выводу, что Господь Шри Кришна, или Ва̄судева, — это всё (ва̄судевах̣ сарвам ити са маха̄тма̄ су-дурлабхах̣). Такого человека, обладающего совершенным сознанием Кришны, не беспокоят проявления тройственных страданий: все страдания он принимает как милость Господа, считая, что заслуживает даже более сурового наказания за свои прошлые грехи. Кроме того, он убежден, что всемилостивый Господь сводит его страдания к минимуму. А когда он счастлив, то считает это счастье даром Господа, а себя — недостойным такого дара; он понимает, что оказался в прекрасных условиях только по милости Господа, и использует их для того, чтобы служить Господу еще лучше. Служа Господу, он действует смело и решительно и при этом не попадает под влияние привязанностей или неприязни. Привязанность — это стремление использовать что-либо для чувственных наслаждений, а неприязнь — противоположность подобной привязанности. Тот, кто утвердился на пути сознания Кришны, свободен от привязанностей и неприязни, ибо вся его жизнь посвящена служению Господу. Поэтому, даже когда его усилия оканчиваются неудачей, человек, обладающий сознанием Кришны, нисколько не гневается. Ни поражение, ни успех не могут поколебать его решимость служить Господу.