VERZ 35
TEKST 35
Besedilo
Tekst
asaṁśayaṁ mahā-bāho
mano durnigrahaṁ calam
abhyāsena tu kaunteya
vairāgyeṇa ca gṛhyate
asaṁśayaṁ mahā-bāho
mano durnigrahaṁ calam
abhyāsena tu kaunteya
vairāgyeṇa ca gṛhyate
Synonyms
Synonyms
śrī-bhagavān uvāca – Gospod Śrī Kṛṣṇa, Božanska Osebnost, je rekel; asaṁśayam – nedvomno; mahā-bāho – o Arjuna močnih rok; manaḥ – um; durnigraham – težko ukrotljiv; calam – nestanovitni; abhyāsena – z vadbo; tu – toda; kaunteya – o Kuntījin sin; vairāgyeṇa – z nenavezanostjo; ca – tudi; gṛhyate – je mogoče obvladati.
śrī-bhagavān uvāca – Osoba Boga rzekł; asaṁśayam – bez wątpienia; mahā-bāho – O potężnie uzbrojony; manaḥ – umysł; durnigraham – trudny do utrzymania w karbach; calam – niespokojny; abhyāsena – przez praktykę; tu – ale; kaunteya – O synu Kuntī; vairāgyeṇa – przez uwolnienie się od przywiązań; ca – również; gṛhyate – może być w ten sposób kontrolowany.
Translation
Translation
Gospod Śrī Kṛṣṇa je rekel: O Kuntījin sin močnih rok, nemirni um je nedvomno zelo težko ukrotiti, toda s primerno vadbo in nenavezanostjo je to vendarle mogoče.
Pan Śrī Kṛṣṇa rzekł: O potężny synu Kuntī, niewątpliwie bardzo trudno jest utrzymać w karbach niespokojny umysł, ale jest to możliwe przez odpowiednią praktykę i przez uwolnienie się od przywiązań.
Purport
Purport
Božanska Osebnost se strinja z Arjunovo ugotovitvijo, da je uporni um zelo težko obvladati, hkrati pa pravi, da je s primerno metodo in nenavezanostjo to vendarle mogoče. Kakšna je ta metoda? Danes ne more nihče živeti na svetem mestu in se tam osredotočiti na Naddušo, obvladovati čute in um, živeti sam v celibatu in se držati ostalih strogih pravil. Kdor se posveti metodi zavesti Kṛṣṇe, pa lahko opravlja devet dejavnosti vdanega služenja Gospodu. Prva in najpomembnejša med njimi je poslušanje pripovedi o Kṛṣṇi. To je zelo močna transcendentalna metoda, ki očisti um vseh dvomov. Več ko človek sliši o Kṛṣṇi, bolj postane razsvetljen in nenavezan na vse, kar odvrača um od Kṛṣṇe. Z razvijanjem nenavezanosti uma na dejavnosti, ki niso posvečene Gospodu, se zlahka naučimo vairāgye. Vairāgya je nenavezanost na materijo in zaposlitev uma z duhovnimi dejavnostmi. Doseči duhovno nenavezanost, za kakršno si prizadeva impersonalist, je težje kakor razviti navezanost uma na Kṛṣṇova dejanja. Slednje je praktično, saj se že s samim poslušanjem pripovedi o Kṛṣṇi navežemo na Vrhovnega Duha. Tej navezanosti pravimo pareśānubhava, duhovno zadovoljstvo. Podobno je zadovoljstvu, ki ga lačen človek občuti ob vsakem grižljaju zaužite hrane. Bolj ko jé, večje zadovoljstvo in moč čuti. Kdor vdano služi Gospodu, pa občuti transcendentalno zadovoljstvo, ko se njegov um odmika od predmetov čutne zaznave. Vdano služenje je podobno zdravljenju s strokovnimi postopki in primerno dieto. Poslušanje pripovedi o transcendentalnih dejanjih Gospoda Kṛṣṇe je strokovni postopek, ki pozdravi ponoreli um, uživanje Kṛṣṇi darovane hrane pa je primerna dieta za trpečega pacienta. Ta postopek zdravljenja je metoda zavesti Kṛṣṇe.
ZNACZENIE:
Pan potwierdza zdanie Arjuny, że bardzo trudno jest kontrolować uparty umysł, ale jednocześnie mówi, że jest to możliwe przez praktykę i uwolnienie się od przywiązań. Na czym polega ta praktyka? W obecnym wieku nikt nie może ściśle przestrzegać takich nakazów, jak schronienie się w świętym miejscu, skoncentrowanie umysłu na Duszy Najwyższej, opanowanie zmysłów i umysłu, zachowanie celibatu, życie w samotności itd. Przez praktykę świadomości Kṛṣṇy można jednak zaangażować się w dziewięć rodzajów służby oddania dla Pana. Przede wszystkim należy słuchać o Kṛṣṇie. Jest to potężna transcendentalna metoda służąca uwolnieniu umysłu od wszelkich wątpliwości. Im więcej się słucha o Kṛṣṇie, tym bardziej staje się oświeconym i obojętnym na wszystko co mogłoby oddalić umysł od Kṛṣṇy. Przez nieangażowanie umysłu w czynności niepoświęcone Panu można łatwo nauczyć się vairāgyi. Vairāgya oznacza uwolnienie się od przywiązania do materii i pogrążenie umysłu w duchu. Jest to trudniejsze dla impersonalistów, podczas gdy bhakta bez trudu przywiązuje umysł do czynów Kṛṣṇy. Jest to praktyczne, gdyż przez słuchanie o Kṛṣṇie automatycznie przywiązujemy się do Najwyższego Ducha. To przywiązanie nazywa się pareśānubhava, czyli zadowoleniem duchowym. Jest ono porównywane do zadowolenia, które odczuwa głodny człowiek przy każdym kęsie spożywanego pokarmu. Im więcej je głodny człowiek, tym większe odczuwa zadowolenie i wzmacnia się. W podobny sposób odczuwa się zadowolenie transcendentalne podczas pełnienia służby oddania, kiedy umysł uwalnia się od przywiązań do rzeczy materialnych. Jest to podobne leczeniu choroby doskonałą metodą leczniczą i właściwą dietą. Słuchanie o transcendentalnych czynach Pana Kṛṣṇy jest zatem doskonałą metodą leczniczą dla szalonego umysłu, a spożywanie pokarmu ofiarowanego Kṛṣṇie jest odpowiednią dietą dla cierpiącego pacjenta. Tą metodą leczniczą jest proces świadomości Kṛṣṇy.