Skip to main content

VERZ 35

TEXT 35

Besedilo

Texto

śrī-bhagavān uvāca
asaṁśayaṁ mahā-bāho
mano durnigrahaṁ calam
abhyāsena tu kaunteya
vairāgyeṇa ca gṛhyate
śrī-bhagavān uvāca
asaṁśayaṁ mahā-bāho
mano durnigrahaṁ calam
abhyāsena tu kaunteya
vairāgyeṇa ca gṛhyate

Synonyms

Palabra por palabra

śrī-bhagavān uvāca – Gospod Śrī Kṛṣṇa, Božanska Osebnost, je rekel; asaṁśayam – nedvomno; mahā-bāho – o Arjuna močnih rok; manaḥ – um; durnigraham – težko ukrotljiv; calam – nestanovitni; abhyāsena – z vadbo; tu – toda; kaunteya – o Kuntījin sin; vairāgyeṇa – z nenavezanostjo; ca – tudi; gṛhyate – je mogoče obvladati.

śrī-bhagavān uvāca — la Personalidad de Dios dijo; asaṁśayam — indudablemente; mahā-bāho — ¡oh, tú, el de los poderosos brazos!; manaḥ — la mente; durnigraham — difícil de contener; calam — vacilante; abhyāsena — mediante la práctica; tu — pero; kaunteya — ¡oh, hijo de Kuntī!; vairāgyeṇa — mediante el desapego; ca — también; gṛhyate — se puede controlar de ese modo.

Translation

Traducción

Gospod Śrī Kṛṣṇa je rekel: O Kuntījin sin močnih rok, nemirni um je nedvomno zelo težko ukrotiti, toda s primerno vadbo in nenavezanostjo je to vendarle mogoče.

El Señor Śrī Kṛṣṇa dijo: ¡Oh, tú, hijo de Kuntī, el de los poderosos brazos!, contener la inquieta mente es sin duda algo muy difícil de hacer, pero ello es posible mediante la práctica adecuada y el desapego.

Purport

Significado

Božanska Osebnost se strinja z Arjunovo ugotovitvijo, da je uporni um zelo težko obvladati, hkrati pa pravi, da je s primerno metodo in nenavezanostjo to vendarle mogoče. Kakšna je ta metoda? Danes ne more nihče živeti na svetem mestu in se tam osredotočiti na Naddušo, obvladovati čute in um, živeti sam v celibatu in se držati ostalih strogih pravil. Kdor se posveti metodi zavesti Kṛṣṇe, pa lahko opravlja devet dejavnosti vdanega služenja Gospodu. Prva in najpomembnejša med njimi je poslušanje pripovedi o Kṛṣṇi. To je zelo močna transcendentalna metoda, ki očisti um vseh dvomov. Več ko človek sliši o Kṛṣṇi, bolj postane razsvetljen in nenavezan na vse, kar odvrača um od Kṛṣṇe. Z razvijanjem nenavezanosti uma na dejavnosti, ki niso posvečene Gospodu, se zlahka naučimo vairāgye. Vairāgya je nenavezanost na materijo in zaposlitev uma z duhovnimi dejavnostmi. Doseči duhovno nenavezanost, za kakršno si prizadeva impersonalist, je težje kakor razviti navezanost uma na Kṛṣṇova dejanja. Slednje je praktično, saj se že s samim poslušanjem pripovedi o Kṛṣṇi navežemo na Vrhovnega Duha. Tej navezanosti pravimo pareśānubhava, duhovno zadovoljstvo. Podobno je zadovoljstvu, ki ga lačen človek občuti ob vsakem grižljaju zaužite hrane. Bolj ko jé, večje zadovoljstvo in moč čuti. Kdor vdano služi Gospodu, pa občuti transcendentalno zadovoljstvo, ko se njegov um odmika od predmetov čutne zaznave. Vdano služenje je podobno zdravljenju s strokovnimi postopki in primerno dieto. Poslušanje pripovedi o transcendentalnih dejanjih Gospoda Kṛṣṇe je strokovni postopek, ki pozdravi ponoreli um, uživanje Kṛṣṇi darovane hrane pa je primerna dieta za trpečega pacienta. Ta postopek zdravljenja je metoda zavesti Kṛṣṇe.

La Personalidad de Dios acepta que es difícil controlar la obstinada mente, tal como lo expresó Arjuna. Pero, al mismo tiempo, sugiere que mediante la práctica y el desapego ello puede lograrse. Y, ¿en qué consiste esa práctica? En la era actual, nadie puede observar las estrictas reglas de irse a un lugar sagrado, enfocar la mente en la Superalma, contener los sentidos y la mente, ser célibe, permanecer solo, etc. Sin embargo, mediante la práctica del proceso de conciencia de Kṛṣṇa, uno se ocupa en nueve tipos de servicios devocionales que se le prestan al Señor. La primera y principal de esas ocupaciones devocionales la constituye el oír hablar de Kṛṣṇa. Ese es un método trascendental muy poderoso para depurar la mente de todos los recelos. Cuanto más se oye hablar de Kṛṣṇa, más se ilumina uno y se desapega de todo lo que a la mente la aparte de Kṛṣṇa. Al desapegar la mente de actividades que no están consagradas al Señor, se vuelve muy fácil aprender vairāgya. Vairāgya significa desapegarse de la materia y hacer que la mente se dedique al espíritu. El desapego espiritual impersonal es más difícil que apegar la mente a las actividades de Kṛṣṇa. Esto es algo práctico, porque, al oír hablar de Kṛṣṇa, uno se apega automáticamente al Espíritu Supremo. Ese apego se denomina pareśānubhūti, satisfacción espiritual. Es exactamente igual que el sentimiento de satisfacción que al hombre hambriento le produce cada bocado de comida que ingiere. Cuanto más uno come mientras está hambriento, más siente satisfacción y fuerza. De igual modo, mediante el desempeño del servicio devocional se siente una satisfacción trascendental, a medida que la mente se va desapegando de los objetivos materiales. Es algo así como curar una enfermedad por medio de un tratamiento experto y una dieta adecuada. Así pues, el oír hablar de las actividades trascendentales del Señor Kṛṣṇa es el tratamiento experto para la mente enajenada, y el consumo de la comida que se le ha ofrecido a Kṛṣṇa es la dieta adecuada para el paciente que sufre. Ese tratamiento constituye el proceso de conciencia de Kṛṣṇa.