TEXT 3

TEKST 3

Tekstas

Tekst

klaibyaṁ mā sma gamaḥ pārtha
naitat tvayy upapadyate
kṣudraṁ hṛdaya-daurbalyaṁ
tyaktvottiṣṭha paran-tapa

Synonyms

klaibyam — silpnybė; mā sma — ne; gamaḥ — persiimk; pārtha — o Pṛthos sūnau; na — niekada; etat — ji; tvayi — tau; upapadyate — tinka; kṣudram — menką; hṛdaya — širdies; daurbalyam — silpnumą; tyaktvā — atmetęs; uttiṣṭha — pakilki; param-tapa — o priešų baudėjau.

klaibyam – niemoc; mā sma – nie; gamaḥ – przyjąć; pārtha – O synu Pṛthy; na – nigdy; etat – to; tvayi – tobie; upapadyate – przystoi; kṣudram – bardzo mała; hṛdaya – serca; daurbalyam – słabość; tyaktvā – porzucając; uttiṣṭha – powstań; param-tapa – O pogromco wroga.

Translation

O Pṛthos sūnau, nepasiduoki žeminančiai negaliai. Ji tau nepritinka. Nugalėk šį širdies silpnumą ir pakilk, o priešų baudėjau.

O synu Pṛthy, nie poddawaj się tej hańbiącej niemocy. Nie przystoi to tobie. Porzuć tę małostkową słabość serca i powstań, pogromco wroga.

Purport

KOMENTARAS: Kṛṣṇa šiame posme į Arjuną kreipiasi „Pṛthos sūnau“. Pṛthā – Kṛṣṇos tėvo Vasudevos sesuo. Taigi Arjuną su Kṛṣṇa sieja kraujo giminystė. Jei kṣatriyo sūnus vengia kautynių, jis kṣatriyas tik vadinasi, o jeigu brahmano sūnus elgiasi nedorai, jis brahmanas taip pat tik pagal vardą. Tokie kṣatriyai ir brahmanai – neverti savo tėvų sūnūs. Taigi Kṛṣṇa nenori, kad ir Arjuna taptų nevertu kṣatriyo sūnumi. Arjuna buvo pats artimiausias Kṛṣṇos draugas, ir Kṛṣṇa jam tiesiogiai vadovavo sėdėdamas kovos vežime; jei Arjuna, nepaisydamas jam suteiktos garbės, pasitrauktų iš kovos lauko, jis pasielgtų negarbingai. Todėl Kṛṣṇa sako, kad toks Arjunos nusiteikimas daro jam gėdą. Arjuna galėtų prieštarauti, kad kovos su garbingiausiuoju Bhīṣma bei savo giminaičiais jis atsisakąs iš kilniadvasiškumo, tačiau Kṛṣṇos nuomone, tai paprasčiausias bailumas. Tokio netikro kilniadvasiškumo nepateisina jokie autoritetai. Todėl minėto kilniadvasiškumo arba vadinamo „smurto nenaudojimo“ turėtų atsisakyti tie, kuriems, kaip ir Arjunai, tiesiogiai vadovauja Kṛṣṇa.

ZNACZENIE:

Arjuna został tutaj nazwany synem Pṛthy, która była siostrą ojca Kṛṣṇy, Vasudevy. Zatem Arjuna był spokrewniony z Kṛṣṇą. Jeśli syn kṣatriyi odmawia walki, to jest on kṣatriyą tylko z imienia, a jeśli syn bramina postępuje bezbożnie – jest on braminem tylko z nazwy. Tacy kṣatriyowie i bramini nie są warci swoich ojców; dlatego Kṛṣṇa nie chciał, aby Arjuna był bezwartościowym synem kṣatriyi. Arjuna był najbliższym przyjacielem Kṛṣṇy i Kṛṣṇa bezpośrednio przewodził mu w rydwanie. I gdyby Arjuna wycofał się z walki, pomimo wszystkich tych zaszczytów, popełniłby czyn haniebny. Kṛṣṇa oświadczył mu, iż takie postępowanie nie przystoi jego osobie. Arjuna mógł dowodzić, że rezygnuje z walki powodowany wielkodusznością w stosunku do jak najbardziej godnego szacunku Bhīṣmy i swoich krewnych, Kṛṣṇa zauważył jednak, że tego rodzaju wielkoduszność jest jedynie słabością serca. Takiej fałszywej wielkoduszności nie pochwalają autorytety. Zatem osoby takie jak Arjuna, znajdujące się pod bezpośrednim przewodnictwem Kṛṣṇy, powinny porzucić taką wielkoduszność czy tak zwaną łagodność.