TEXT 52

TEKST 52

Tekst

śrī-bhagavān uvāca
su-durdarśam idaṁ rūpaṁ
dṛṣṭavān asi yan mama
devā apy asya rūpasya
nityaṁ darśana-kāṅkṣiṇaḥ

Synonyms

śrī-bhagavān uvāca — Jumala Kõrgeim Isiksus ütles; su-durdarśam — väga raske näha; idam — seda; rūpam — kuju; dṛṣṭavān asi — nagu sina oled seda näinud; yat — mida; mama — Minu; devāḥ — pooljumalad; api — samuti; asya — selle; rūpasya — kuju; nityam — igavesti; darśana- kāṅkṣiṇaḥ — püüdlevad näha.

śrī-bhagavān uvāca – Najwyższa Osoba Boga rzekł; su-durdarśam – bardzo trudna do ujrzenia; idam – ta; rūpam – forma; dṛṣṭavān asi – jak widziałeś; yat – która; mama – Moja; devāḥ – Półbogowie; api – także; asya – tę; rūpasya – forma; nityam – wiecznie; darśana-kāṅkṣiṇaḥ – pragną oglądać.

Translation

Jumala Kõrgeim Isiksus ütles: Mu kallis Arjuna, seda Minu keha, mida sa praegu vaatled, on väga raske näha. Isegi pooljumalad otsivad alati võimalust selle nägemiseks, sest see on sedavõrd armas vaatepilt.

Najwyższa Osoba Boga rzekł: Mój drogi Arjuno, niezwykle trudno jest ujrzeć tę formę, którą teraz widzisz. Nawet półbogowie ciągle poszukują okazji, aby oglądać tę tak drogą im postać.

Purport

Käesoleva peatüki neljakümne kaheksandas värsis lõpetas Jumal Kṛṣṇa Oma kõiksuse kuju ilmutamise ning andis Arjunale teada, et seda kuju pole võimalik näha ei paljude jumalakartlike tegude, ohverduste ega muu sellise tulemusena. Nüüd kasutatakse sõna su-durdarśam, mis näitab, et Kṛṣṇa kahekäeline kuju on veelgi salajasem. Kṛṣṇa kõiksuse kuju nägemine võib saada võimalikuks, lisades sellistele tegevustele, nagu ohverdused, „Vedade" uurimine ja filosoofilised spekulatsioonid, kasvõi mõningase pühendunud teenimise varjundi. Ilma bhakti varjundita pole see aga kindlasti võimalik, nagu eespool juba selgitatud. Kṛṣṇa kahekäelist kuju on aga veelgi raskem näha, see on raske isegi selliste pooljumalate nagu Brahmā ja Śiva jaoks. Nad ihaldavad Teda näha ning „Śrīmad-Bhāgavatamist" leiame me kinnituse, et ajal, kui sai teatavaks, et Kṛṣṇa viibib Oma ema Devakī üsas, tulid kõik pooljumalad taevast seda imet, Kṛṣṇat, vaatama ning nad palvetasid Jumala poole, ehkki nad Teda tol hetkel ei näinud. Nad jäid ootama, et Teda näha. Rumalad inimesed võivad Kṛṣṇat pilgata, pidades Teda tavaliseks inimeseks, ning avaldada lugupidamist mitte Kṛṣṇale, vaid millelegi impersonaalsele, mis asetseb Temas, kuid see on absurdne suhtumine. Kṛṣṇa kahekäelist keha ihaldavad näha isegi sellised pooljumalad nagu Brahmā ja Śiva.

ZNACZENIE:

W czterdziestym ósmym wersecie tego rozdziału Pan Kṛṣṇa ukrył Swoją kosmiczną formę i poinformował Arjunę, że formy tej nie mogą oglądać nawet osoby pełniące ofiary, pokuty itd. Teraz zostało użyte słowo su-durdarśam, wskazujące na to, że dwuręka postać Kṛṣṇy jest jeszcze bardziej tajemnicza. Formę kosmiczną można zobaczyć dzięki zabarwieniu swoich czynów pokutnych, studiów nad Vedami i filozoficznych spekulacji jedynie odrobiną służby oddania. Niekiedy może to być możliwe, ale koniecznym do tego warunkiem jest odrobina bhakti; zostało to już wcześniej wytłumaczone. Jednakże dwuręką postać Kṛṣṇy jest jeszcze trudniej zobaczyć niż Jego formę kosmiczną. Nie jest to łatwe nawet dla takich półbogów, jak Brahmā i Pan Śiva, mimo iż pragną ją oglądać. Mamy dowód w Śrīmad-Bhāgavatam, że kiedy był On w łonie Swojej matki Devakī, wszyscy półbogowie z planet niebiańskich przybyli, aby podziwiać cudowną postać Kṛṣṇy i ofiarowywali wspaniałe modlitwy Panu, mimo iż w tym czasie nie był On jeszcze dla nich widoczny. Czekali nawet na to, aby Go zobaczyć. Głupcy mogą wyśmiewać Go, myśląc, że jest On tylko zwykłą osobą i zamiast ofiarować szacunek Jemu, mogą ofiarować go bezosobowemu „czemuś” wewnątrz Niego, ale wszystko to jest nonsensem. W rzeczywistości wszyscy półbogowie, nawet tak potężni jak Brahmā i Śiva, pragną oglądać Kṛṣṇę w Jego dwurękiej formie.

Ka „Bhagavad-gītās" (9.11) on öeldud: avajānanti māṁ mūḍhā mānuṣīṁ tanum āśritaḥ. „Kṛṣṇat ei saa näha rumalad inimesed, kes Teda pilkavad." Nagu kinnitatud „Brahma-saṁhitās" ja nagu kinnitatud Kṛṣṇa Enda poolt „Bhagavad-gītās", on Kṛṣṇa keha täielikult vaimne, igavene ning täis õndsust. Tema keha ei sarnane kunagi materiaalse kehaga. Kuid mõningate inimeste jaoks, kes uurivad Kṛṣṇat, lugedes „Bhagavad-gītāt" ja teisi vedalikke pühakirju, on Kṛṣṇa suureks probleemiks. Materiaalsetest arusaamadest lähtudes on Kṛṣṇa küll tähelepanuväärne ajalooline isiksus ja kõrgelt haritud filosoof, kuid ikkagi tavaline inimene, kes hoolimata Oma võimsusest oli sunnitud võtma vastu materiaalse keha. Sedasi jõutakse järelduseni, et Absoluutne Tõde on impersonaalne, ning arvatakse, et Oma impersonaalsest aspektist omandas Kṛṣṇa isiksusliku aspekti, mis kuulub materiaalsesse maailma. Selline on materialistlik arutlus Kõigekõrgemast Jumalast. Spekulatsioonide läbi tehakse Tema kohta veel üks järeldus. Need, kes otsivad tõde, mõtisklevad samuti Kṛṣṇast ning peavad Teda vähem tähtsaks kui Kõigekõrgema kõiksuse kuju. Sedasi järeldatakse, et Kṛṣṇa kõiksuse kuju, mida Ta ilmutas Arjunale, on tähtsam kui Kṛṣṇa isiksuslik kuju. Nende arvates on Kõigekõrgema isiksuslik kuju midagi ebareaalset. Nad usuvad, et Absoluutne Tõde ei saa lõppkokkuvõttes olla isiksus. Kuid „Bhagavad-gītā" neljandas peatükis on selgelt öeldud, milline on õige transtsendentaalsete teadmiste omandamise tee: Kṛṣṇast tuleb teadmisi omandada autoriteetidelt. See on tegelik vedalik meetod ning neile, kes tegelikult peavad kinni vedalikest põhimõtetest, kuulavad Kṛṣṇast autoriteetsetest allikatest ning teevad seda korduvalt, muutub Ta armsaks. Me oleme juba korduvalt selgitanud, et Kṛṣṇa on kaetud Oma yoga-māyā energiaga. Igaüks ei saa Teda näha. Teda võib näha ainult see, kellele Ta Ise End ilmutab. Seda kinnitatakse vedalikes pühakirjades. Jumalale alistunud hing suudab mõista Absoluutset Tõde sellisena nagu see tegelikult on. Pideva Kṛṣṇa teadvuse arendamise ja Kṛṣṇa pideva teenimise läbi avab transtsendentalist oma vaimsed silmad ning näeb Kṛṣṇat, kes avaneb tema ees. Isegi pooljumalad ei suuda seda saavutada, mistõttu Kṛṣṇa mõistmine on raske isegi nende jaoks. Enim arenenud pooljumalad loodavad alati näha Kṛṣṇat Tema kahekäelisel kujul. Eelnevast järeldub, et ehkki Kṛṣṇa kõiksuse kuju on väga raske näha ning et see ei ole võimalik mitte igaühe jaoks, on veelgi raskem mõista Tema isiksuslikku, Śyāmasundara kuju.

Bhagavad-gītā (9.11) potwierdza również, avajānanti māṁ mūḍhā mānuṣīṁ tanum āśritam: nie mogą Go zobaczyć osoby niemądre, które Go wyśmiewają. Ciało Kṛṣṇy, jak zapewnia Brahma-saṁhitā i Sam Kṛṣṇa w Bhagavad-gīcie, jest całkowicie duchowe, pełne szczęścia i wieczne. Jego ciało nigdy nie jest podobne ciału materialnemu. Dla niektórych studiujących Kṛṣṇę przez lekturę Bhagavad-gīty czy podobnych pism wedyjskich, pozostaje On nadal zagadką. Ci, którzy stosują metodę materialistyczną, uważają Kṛṣṇę za wielką osobowość historyczną i wielce uczonego filozofa, ale sądzą, że jest On zwykłym człowiekiem i pomimo całej Swojej potęgi zmuszony był przyjąć ciało materialne. Uważają oni, że Prawda Absolutna jest bezosobowa i sądzą, że od Swojej bezosobowej cechy przyjął On osobowość związaną z tą naturą materialną. Jest to materialistyczny pogląd na Najwyższego Pana. Inne usiłowania rozumienia Go są spekulacyjne. Ci, którzy poszukują wiedzy, również spekulują na temat Kṛṣṇy i uważają, że jest On zasadniczo mniej ważny od kosmicznej formy Najwyższego. Niektórzy zatem myślą, że forma kosmiczna ukazana Arjunie ważniejsza jest od Jego formy osobowej. Według nich osobowa forma Najwyższego jest tylko wyobrażeniem. Wierzą oni, że ostatecznie Prawda Absolutna nie jest osobą. Ale proces transcendentalny został opisany w Czwartym Rozdziale Bhagavad-gīty – należy słuchać o Kṛṣṇie od autorytetów. Taka jest prawdziwa metoda wedyjska i ci, którzy rzeczywiście stosują się do zasad wedyjskich, słuchają o Kṛṣṇie od autorytetów i przez powtarzanie usłyszanych wieści o Nim, Kṛṣṇa staje się im drogi. Jak mówiliśmy już o tym kilkakrotnie, Kṛṣṇa okryty jest Swoją energią yoga-māyą. Nie każdy może Go ujrzeć i nie każdemu może zostać On objawiony. Oglądać Go mogą tylko ci, którym On Sam się objawia. Potwierdza to literatura wedyjska: naprawdę zrozumieć Prawdę Absolutną mogą jedynie dusze podporządkowane Panu. Transcendentaliści, dzięki świadomości Kṛṣṇy i pełnieniu służby oddania, mogą otworzyć swoje duchowe oczy i zobaczyć Kṛṣṇę przez objawienie. Takiego objawienia nie mogą dostąpić nawet półbogowie. Zatem nawet półbogom jest bardzo trudno zrozumieć Kṛṣṇę i zaawansowani półbogowie zawsze z nadzieją oczekują chwili, kiedy będą mogli oglądać Go w Jego dwurękiej postaci. Wniosek więc jest taki: niewątpliwie bardzo trudno jest zobaczyć kosmiczną formę Kṛṣṇy i nie jest to możliwe dla każdego, ale jeszcze trudniej jest poznać Jego osobową postać jako Śyāmasundarę.