Skip to main content

Text 35

Text 35

Devanagari

Devanagari

यस्य यल्लक्षणं प्रोक्तं पुंसो वर्णाभिव्यञ्जकम् ।
यदन्यत्रापि द‍ृश्येत तत्तेनैव विनिर्दिशेत् ॥ ३५ ॥

Text

Texto

yasya yal lakṣaṇaṁ proktaṁ
puṁso varṇābhivyañjakam
yad anyatrāpi dṛśyeta
tat tenaiva vinirdiśet
yasya yal lakṣaṇaṁ proktaṁ
puṁso varṇābhivyañjakam
yad anyatrāpi dṛśyeta
tat tenaiva vinirdiśet

Synonyms

Palabra por palabra

yasya — of whom; yat — which; lakṣaṇam — symptom; proktam — described (above); puṁsaḥ — of a person; varṇa-abhivyañjakam — indicating the classification (brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya, śūdra, etc.); yat — if; anyatra — elsewhere; api — also; dṛśyeta — is seen; tat — that; tena — by that symptom; eva — certainly; vinirdiśet — one should designate.

yasya — de quien; yat — que; lakṣaṇam — característica; proktam — descrita (antes); puṁsaḥ — de una persona; varṇa-abhivyañjakam — que indica la clasificación (brāhmaṇakṣatriyavaiśyaśūdra, etc.); yat — si; anyatra — en otro lugar; api — también; dṛśyeta — se ven; tat — eso; tena — por esa característica; eva — ciertamente; vinirdiśet — se debe identificar.

Translation

Traducción

If one shows the symptoms of being a brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya or śūdra, as described above, even if he has appeared in a different class, he should be accepted according to those symptoms of classification.

Si alguien, por sus características, es un brāhmaṇa, un kṣatriya, un vaiśya o un śūdra, debe aceptársele conforme a esas características que le definen según las anteriores descripciones, aunque haya nacido en otra clase social.

Purport

Significado

Herein it is clearly stated by Nārada Muni that one should not be accepted as a brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya or śūdra according to birth, for although this is going on now, it is not accepted by the śāstras. As stated in Bhagavad-gītā (4.13), cātur-varṇyaṁ mayā sṛṣṭaṁ guṇa-karma-vibhāgaśaḥ. Thus the four divisions of society — brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya and śūdra — are to be ascertained according to qualities and activities. If one was born in a brāhmaṇa family and has acquired the brahminical qualifications, he is to be accepted as a brāhmaṇa; otherwise, he should be considered a brahma-bandhu. Similarly, if a śūdra acquires the qualities of a brāhmaṇa, although he was born in a śūdra family, he is not a śūdra; because he has developed the qualities of a brāhmaṇa, he should be accepted as a brāhmaṇa. The Kṛṣṇa consciousness movement is meant to develop these brahminical qualities. Regardless of the community in which one was born, if one develops the qualities of a brāhmaṇa he should be accepted as a brāhmaṇa, and he then may be offered the order of sannyāsa. Unless one is qualified in terms of the brahminical symptoms, one cannot take sannyāsa. In designating a person a brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya or śūdra, birth is not the essential symptom. This understanding is very important. Herein Nārada Muni distinctly says that one may be accepted according to the caste of his birth if he has the corresponding qualifications, but otherwise he should not. One who has attained the qualifications of a brāhmaṇa, regardless of where he was born, should be accepted as a brāhmaṇa. Similarly, if one has developed the qualities of a śūdra or a caṇḍāla, regardless of where he was born, he should be accepted in terms of those symptoms.

En este verso, Nārada Muni afirma claramente que nadie debe ser considerado brāhmaṇa,kṣatriyavaiśya o śūdra por nacimiento, ya que, aunque es lo que se hace hoy en día, los śāstras no lo aprueban. Como se afirma en el Bhagavad-gītā (4.13): cātur-varṇyaṁ mayā sṛṣṭaṁ guṇa-karma-vibhāgaśaḥ. Por lo tanto, las cuatro divisiones de la sociedad —brāhmaṇakṣatriyavaiśya y śūdra— deben establecerse conforme a las cualidades y las actividades. Si alguien nace en familia de brāhmaṇas y adquiere las cualidades brahmínicas, se le considera brāhmaṇa; de lo contrario, se le debe considerar brahma-bandhu. Del mismo modo, si el śūdra adquiere las cualidades de brāhmaṇa, no es śūdra, a pesar de su cuna; si ha adquirido la cualidades del brāhmaṇa, se le debe considerar brāhmaṇa. El movimiento para la conciencia de Kṛṣṇa tiene por misión el cultivo de esas cualidades brahmínicas. Si una persona adquiere las cualidades de unbrāhmaṇa, debe considerársele brāhmaṇa, sea cual sea la comunidad en que haya nacido, y, posteriormente, puede ofrecérsele la orden de sannyāsa. Nadie puede entrar en la orden de sannyāsa si no está debidamente dotado de las cualidades brahmínicas. A la hora de definir si una persona es brāhmaṇakṣatriyavaiśya ośūdra, la cuna no es factor esencial. Es muy importante entender esto. En este verso, Nārada Muni dice claramente que, si alguien nace en determinada casta, se le puede considerar miembro de ella solamente si reúne las cualidades de esa casta; de lo contrario, no. A quien haya adquirido las cualidades del brāhmaṇa, no importa dónde haya nacido, debe considerársele brāhmaṇa. Del mismo modo, si alguien ha adquirido las cualidades del śūdra o del caṇḍāla, esas cualidades son las que, sin importar dónde haya nacido, determinan su posición.

Thus end the Bhaktivedanta purports of the Seventh Canto, Eleventh Chapter, of the Śrīmad-Bhāgavatam, entitled “The Perfect Society: Four Social Classes.”

Así terminan los significados de Bhaktivedanta correspondientes al capítulo undécimo del Canto Séptimo delŚrīmad-Bhāgavatam, titulado «La sociedad perfecta: cuatro clases sociales».