Skip to main content

Text 35

VERSO 35

Devanagari

Devanagari

भुवि पुरुपुण्यतीर्थसदनान्यृषयो विमदा-
स्त उत भवत्पदाम्बुजहृदोऽघभिदङ्‍‍घ्रिजला: ।
दधति सकृन्मनस्त्वयि य आत्मनि नित्यसुखे
न पुनरुपासते पुरुषसारहरावसथान् ॥ ३५ ॥

Text

Texto

bhuvi puru-puṇya-tīrtha-sadanāny ṛṣayo vimadās
ta uta bhavat-padāmbuja-hṛdo ’gha-bhid-aṅghri-jalāḥ
dadhati sakṛn manas tvayi ya ātmani nitya-sukhe
na punar upāsate puruṣa-sāra-harāvasathān
bhuvi puru-puṇya-tīrtha-sadanāny ṛṣayo vimadās
ta uta bhavat-padāmbuja-hṛdo ’gha-bhid-aṅghri-jalāḥ
dadhati sakṛn manas tvayi ya ātmani nitya-sukhe
na punar upāsate puruṣa-sāra-harāvasathān

Synonyms

Sinônimos

bhuvi — on the earth; puru — greatly; puṇya — pious; tīrtha — places of pilgrimage; sadanāni — and personal abodes of the Supreme Lord; ṛṣayaḥ — sages; vimadaḥ — free from false pride; te — they; uta — indeed; bhavat — Your; pada — feet; ambuja — lotus; hṛdaḥ — in whose hearts; agha — sins; bhit — which destroys; aṅghri — (having bathed) whose feet; jalāḥ — the water; dadhati — turn; sakṛt — even once; manaḥ — their minds; tvayi — toward You; ye — who; ātmani — toward the Supreme Soul; nitya — always; sukhe — who is happy; na punaḥ — never again; upāsate — they worship; puruṣa — of a man; sāra — the essential qualities; hara — which steal away; āvasathān — their mundane homes.

bhuvi — na Terra; puru — muito; puṇya — piedosos; tīrtha — lugares de peregrinação; sadanāni — e moradas pessoais do Senhor Supremo; ṛṣayaḥ — sábios; vimadāḥ — livres de orgulho falso; te — eles; uta — de fato; bhavat — Vossos; pada — pés; ambuja — lótus; hṛdaḥ — em cujos corações; agha — pecados; bhit — que destrói; aṅghri — (tendo banhado) cujos pés; jalāḥ — a água; dadhati — voltam; sakṛt — ao menos uma vez; manaḥ — suas mentes; tvayi — para Vós; ye — que; ātmani — para a Alma Suprema; nitya — sempre; sukhe — quem é feliz; na punaḥ — nunca mais; upāsate — adoram; puruṣa — de um homem; sāra — as qualidades essenciais; hara — que roubam; āvasathān — seus lares mundanos.

Translation

Tradução

Sages free from false pride live on this earth by frequenting the sacred pilgrimage sites and those places where the Supreme Lord displayed His pastimes. Because such devotees keep Your lotus feet within their hearts, the water that washes their feet destroys all sins. Anyone who even once turns his mind toward You, the ever-blissful Soul of all existence, no longer dedicates himself to serving family life at home, which simply robs a man of his good qualities.

Os sábios livres de falso orgulho vivem nesta Terra a frequen­tar os locais sagrados de peregrinação e aqueles lugares onde o Senhor Supremo exibiu Seus passatempos. Porque esses devotos conservam Vossos pés de lótus em seus corações, a água que lava seus pés destrói todos os pecados. Qualquer um que ao menos uma vez volta sua mente para Vós, a sempre bem-aventurada Alma de toda a existência, não mais se dedica a servir a vida fa­miliar no lar, o que simplesmente rouba as boas qualidades de um homem.

Purport

Comentário

The qualification of an aspiring sage is that he has learned about the Absolute Truth from standard authorities and developed a sober mood of renunciation. To develop his capacity for discriminating the important from the unimportant, such a person often wanders from one holy site to another, taking advantage of the association of great souls who frequent or reside in these places. If, in the course of his travels, the aspiring sage can begin to realize the Supreme Lord’s lotus feet in the core of his heart, he will be released from the illusion of false ego and from the painful bondage of lust, envy and greed. Though he may still go to places of pilgrimage to bathe away his sins, the now purified sage has the power to sanctify others with the water that washes his feet and with the realized instructions he imparts. Such a sage is described by the Muṇḍaka Upaniṣad (2.2.9)

SIGNIFICADO—A qualificação de um aspirante a sábio é que ele aprendeu sobre a Verdade Absoluta com autoridades padrão e desenvolveu uma sóbria atitude de renúncia. Para desenvolver sua capacidade de discriminar o importante do que é sem importância, tal pessoa costuma vagar de um lugar sagrado para outro, aproveitando-se da companhia das grandes almas que frequentam esses lugares ou neles residem. Se, no decurso de suas viagens, o aspirante a sábio puder começar a perceber os pés de lótus do Senhor Supremo no âmago de seu coração, ele ficará livre da ilusão do falso ego e do doloroso cativeiro de luxúria, inveja e cobiça. Embora ele ainda possa ir aos lugares de peregrina­ção para banhar-se e, assim, livrar-se de seus pecados, o sábio já pu­rificado tem o poder de santificar os outros com a água que lava seus pés e com as instruções que transmite após tê-las vivenciado. Semelhante sábio é descrito na Muṇḍaka Upaniṣad (2.2.9):

bhidyate hṛdaya-granthiś
chidyante sarva-saṁśayāḥ
kṣīyante cāsya karmāṇi
tasmin dṛṣṭe parāvare
bhidyate hṛdaya-granthiś
chidyante sarva-saṁśayāḥ
kṣīyante cāsya karmāṇi
tasmin dṛṣṭe parāvare

“The knot in the heart is pierced, all misgivings are cut to pieces, and the chain of fruitive actions is terminated when one sees the Supreme Lord everywhere, within all superior and inferior beings.” To sages who have reached this stage, the Muṇḍaka Upaniṣad (3.2.11) thus pays homage: namaḥ paramarṣibhyaḥ, namaḥ paramarṣibhyaḥ. “Obeisances to the topmost sages, obeisances to the topmost sages!”

“O nó no coração é desfeito, as apreensões são cortadas em pedaços e a cadeia de ações fruitivas se acaba quando alguém vê o Senhor Supremo em toda parte, dentro de todos os seres superiores e inferiores.” Aos sábios que alcançaram essa fase, a Muṇḍaka Upaniṣad (3.2.11) assim presta homenagem, namaḥ paramarṣibhyaḥ, namaḥ paramarṣibhyaḥ: “Reverências aos elevadíssimos sábios, reverên­cias aos elevadíssimos sábios!”

Putting aside the affectionate company of wives, children, friends and followers, saintly Vaiṣṇavas travel to the holy dhāmas where the Supreme Lord’s worship can be most successfully prosecuted — places such as Vṛndāvana, Māyāpura and Jagannātha Purī, or anywhere else where sincere devotees of Lord Viṣṇu congregate. Even those Vaiṣṇavas who have not taken sannyāsa and still live at home or in their guru’s āśrama, but who have once tasted just a drop of the sublime pleasure of devotional service, will also have little inclination to meditate on the pleasures of a materialistic family life, which robs a person of his discretion, determination, sobriety, tolerance and peace of mind.

Deixando de lado a afetuosa companhia de esposas, filhos, amigos e seguidores, os santos vaiṣṇavas viajam aos dhāmas sagrados onde se pode efetuar a adoração ao Senhor Supremo com mais sucesso – lugares como Vṛndāvana, Māyāpur e Jagannātha Purī, ou qual­quer outro lugar onde se reúnam devotos sinceros do Senhor Viṣṇu. Mesmo aqueles vaiṣṇavas que não aceitaram sannyāsa e ainda moram em casa ou no āśrama do guru, mas que alguma vez saborearam ao menos uma gota do prazer sublime do serviço devocional, também terão pouca inclinação a meditar nos prazeres de uma vida familiar materialista, que priva o homem de seu discernimento, determinação, sobriedade, tolerância e paz de espírito.

Śrīla Śrīdhara Svāmī prays:

Śrīla Śrīdhara Svāmī ora:

muñcann aṅga tad aṅga-saṅgam aniśaṁ tvām eva sañcintayan
santaḥ santi yato yato gata-madās tān āśramān āvasan
nityaṁ tan-mukha-paṅkajād vigalita-tvat-puṇya-gāthāmṛta-
srotaḥ-samplava-sampluto nara-hare na syām ahaṁ deha-bhṛt
muñcann aṅga tad aṅga-saṅgam aniśaṁ tvām eva sañcintayan
santaḥ santi yato yato gata-madās tān āśramān āvasan
nityaṁ tan-mukha-paṅkajād vigalita-tvat-puṇya-gāthāmṛta-
srotaḥ-samplava-sampluto nara-hare na syām ahaṁ deha-bhṛt

“My dear Lord, when I will give up all sense gratification and engage incessantly in meditating upon You, and when I will take up residence in the hermitages of saintly devotees free from false pride, then I will become fully immersed in the inundation of nectar pouring from the devotees’ lotus mouths as they chant sacred narrations about You. And then, O Lord Narahari, I will never again have to take a material body.”

“Meu querido Senhor, quando eu abandonar todo o gozo dos sentidos e me ocupar incessantemente em meditar em Vós, e quando fixar residência nos eremitérios dos devotos santos e livres de falso orgulho, então ficarei completamente imerso na inundação de néctar que verte das bocas de lótus dos devotos enquanto eles cantam histórias sagra­das sobre Vós. E então, ó Senhor Narahari, jamais voltarei a nascer em um corpo material.”