TEXT 15
TEKST 15
Devanagari
Devanagari
तस्मात्सर्वगतं ब्रह्म नित्यं यज्ञे प्रतिष्ठितम् ॥ १५ ॥
Text
Tekst
brahmākṣara-samudbhavam
tasmāt sarva-gataṁ brahma
nityaṁ yajñe pratiṣṭhitam
brahmākṣara-samudbhavam
tasmāt sarva-gataṁ brahma
nityaṁ yajñe pratiṣṭhitam
Synonyms
Synonyms
karma — work; brahma — from the Vedas; udbhavam — produced; viddhi — you should know; brahma — the Vedas; akṣara — from the Supreme Brahman (Personality of Godhead); samudbhavam — directly manifested; tasmāt — therefore; sarva-gatam — all-pervading; brahma — transcendence; nityam — eternally; yajñe — in sacrifice; pratiṣṭhitam — situated.
karma – praca; brahma – z Ved; udbhavam – produkowana; viddhi – powinieneś wiedzieć; brahma – Vedy; akṣara – z Najwyższego Brahmana (Osoby Boga); samudbhavam – bezpośrednio zamanifestowany; tasmāt – dlatego; sarva-gatam – wszechprzenikający; brahma – transcendencja; nityam – wiecznie; yajñe – w ofierze; pratiṣṭhitam – usytuowana.
Translation
Translation
Regulated activities are prescribed in the Vedas, and the Vedas are directly manifested from the Supreme Personality of Godhead. Consequently the all-pervading Transcendence is eternally situated in acts of sacrifice.
Vedy nakazują uregulowane czynności, a Vedy wyjawione zostały bezpośrednio przez Najwyższą Osobę Boga. Zatem wszechprzenikająca Transcendencja jest wiecznie usytuowana w czynach ofiarnych.
Purport
Purport
Yajñārtha-karma, or the necessity of work for the satisfaction of Kṛṣṇa only, is more expressly stated in this verse. If we have to work for the satisfaction of the yajña-puruṣa, Viṣṇu, then we must find out the direction of work in Brahman, or the transcendental Vedas. The Vedas are therefore codes of working directions. Anything performed without the direction of the Vedas is called vikarma, or unauthorized or sinful work. Therefore, one should always take direction from the Vedas to be saved from the reaction of work. As one has to work in ordinary life by the direction of the state, one similarly has to work under direction of the supreme state of the Lord. Such directions in the Vedas are directly manifested from the breathing of the Supreme Personality of Godhead. It is said, asya mahato bhūtasya niśvasitam etad yad ṛg-vedo yajur-vedaḥ sāma-vedo ’tharvāṅgirasaḥ. “The four Vedas – namely the Ṛg Veda, Yajur Veda, Sāma Veda and Atharva Veda – are all emanations from the breathing of the great Personality of Godhead.” (Bṛhad-āraṇyaka Upaniṣad 4.5.11) The Lord, being omnipotent, can speak by breathing air, for as it is confirmed in the Brahma-saṁhitā, the Lord has the omnipotence to perform through each of His senses the actions of all other senses. In other words, the Lord can speak through His breathing, and He can impregnate by His eyes. In fact, it is said that He glanced over material nature and thus fathered all living entities. After creating or impregnating the conditioned souls into the womb of material nature, He gave His directions in the Vedic wisdom as to how such conditioned souls can return home, back to Godhead. We should always remember that the conditioned souls in material nature are all eager for material enjoyment. But the Vedic directions are so made that one can satisfy one’s perverted desires, then return to Godhead, having finished his so-called enjoyment. It is a chance for the conditioned souls to attain liberation; therefore the conditioned souls must try to follow the process of yajña by becoming Kṛṣṇa conscious. Even those who have not followed the Vedic injunctions may adopt the principles of Kṛṣṇa consciousness, and that will take the place of performance of Vedic yajñas, or karmas.
ZNACZENIE:
Werset ten mówi wyraźnie o yajñārtha-karma, czyli konieczności pracy jedynie dla zadowolenia Kṛṣṇy. Jeśli mamy pracować dla zadowolenia yajña-puruṣy, Viṣṇu, wtedy musimy działać zgodnie z instrukcjami Brahmana, czyli transcendentalnych Ved. Vedy są kodeksem zawierającym dyrektywy działania. Wszystko, co nie jest wykonywane zgodnie ze wskazówkami Ved, nazywa się vikarma, czyli nieautoryzowanym, albo inaczej, grzesznym działaniem. Aby więc uchronić się od skutków swojej pracy, należy zawsze korzystać ze wskazówek Ved. Tak jak w zwykłym życiu musimy pracować zgodnie z poleceniami wydawanymi przez rząd danego państwa, tak też w swoim postępowaniu powinniśmy kierować się dyrektywami Pana, zarządzającego najwyższym państwem. Te dyrektywy umieszczone w Vedach zostały zamanifestowane bezpośrednio z oddechu Najwyższej Osoby Boga. Jest powiedziane: asya mahato bhūtasya niśvasitam etad yad ṛg-vedo yajur-vedaḥ sāma-vedo ’tharvāṅgirasaḥ. „Cztery Vedy – mianowicie Ṛg Veda, Yajur Veda, Sāma Veda i Atharva Veda – wszystkie wyemanowały z oddechu potężnej Osoby Boga”. (Bṛhad-āraṇyaka Upaniṣad 4.5.11). Pan, będąc wszechmocnym, może mówić poprzez oddech. Potwierdza to Brahma-saṁhitā. Pan posiada tę wszechmoc, że jakimkolwiek ze Swoich zmysłów może wykonywać czynności każdego innego zmysłu. Innymi słowy, Pan może mówić poprzez Swój oddech oraz może zapładniać wzrokiem. Powiedziane jest, że rzucił On spojrzenie na materialną naturę i w ten sposób stworzył wszystkie żywe istoty. Po stworzeniu żywych istot, czy też zapłodnienia nimi natury materialnej, pozostawił – w postaci mądrości wedyjskiej – Swoje wskazówki, w jaki sposób uwarunkowane dusze mogą powrócić do domu, z powrotem do Boga. Powinniśmy pamiętać, że wszystkie uwarunkowane dusze w materialnym świecie żądne są uciech materialnych. Wskazówki wedyjskie ułożone więc zostały w taki sposób, że pozwalają zaspokoić te niemoralne pragnienia, a następnie po skończeniu z tzw. radościami materialnymi, powrócić do Boga. Jest to szansa dla uwarunkowanych dusz na osiągnięcie wyzwolenia. Zatem uwarunkowane dusze muszą spróbować spełniać ten proces yajñi przez stanie się świadomymi Kṛṣṇy. Zasady świadomości Kṛṣṇy mogą przyjąć nawet ci, którzy nie przestrzegali nakazów wedyjskich, a to zastąpi spełnianie wszystkich yajñ, czy karm.