TEKST 1
ТЕКСТ 1
Tekst
Текст
evaṁ satata-yuktā ye
bhaktās tvāṁ paryupāsate
ye cāpy akṣaram avyaktaṁ
teṣāṁ ke yoga-vittamāḥ
эвам̇ сатата-йукта̄ йе
бхакта̄с тва̄м̇ парйупа̄сате
йе ча̄пй акшарам авйактам̇
теша̄м̇ ке йога-виттама̄х̣
Synonyms
Пословный перевод
arjunaḥ uvāca – Arjuna rzekł; evam – zatem; satata – zawsze; yuktāḥ – zaangażowani; ye – ci, którzy; bhaktāḥ – wielbiciele; tvām – Ciebie; paryupāsate – właściwie wielbią; ye – ci, którzy; ca – również; api – ponownie; akṣaram – poza zmysłami; avyaktam – niezamanifestowany; teṣām – z nich; ke – którzy; yoga-vit-tamāḥ – najbardziej doskonali w wiedzy o yodze.
арджунах̣ ува̄ча — Арджуна сказал; эвам — так; сатата — всегда; йукта̄х̣ — занятые; йе — которые; бхакта̄х̣ — преданные; тва̄м — Тебе; парйупа̄сате — поклоняются должным образом; йе — которые; ча — также; апи — ведь; акшарам — недосягаемому для чувств; авйактам — непроявленному; теша̄м — их; ке — какие; йога-вит-тама̄х̣ — более преуспевшие в науке о йоге.
Translation
Перевод
Arjuna zapytał: Kto jest bardziej doskonały, ci, którzy są właściwie zaangażowani w służbę oddania dla Ciebie, czy ci, którzy wielbią niezamanifestowanego, bezosobowego Brahmana?
Арджуна спросил: Кто более преуспел в йоге — те, кто всегда преданно служит Тебе, или те, кто поклоняется безличному Брахману, непроявленному и неуничтожимому?
Purport
Комментарий
ZNACZENIE:
Do tej pory Kṛṣṇa wytłumaczył aspekt osobowy i bezosobowy Boga oraz formę kosmiczną i opisał wszystkie typy bhaktów (wielbicieli) i yogīnów. Ogólnie rzecz biorąc, transcendentalistów można podzielić na dwie grupy: impersonalistów i wielbicieli Boga osobowego. Wielbiciele Boga osobowego angażują całą swoją energię w służbę dla Najwyższego Pana. Impersonaliści nie angażują się bezpośrednio w służbę dla Kṛṣṇy, ale oddają się medytacji o niezamanifestowanym, bezosobowym Brahmanie.
Кришна уже рассказал Арджуне о личностной, безличной и вселенской формах Господа, а также о различных категориях преданных и йогов. Обычно трансценденталистов делят на две категории, а именно на имперсоналистов и персоналистов. Преданные-персоналисты все свои силы и энергию посвящают служению Верховному Господу. Имперсоналисты также занимаются духовной практикой, но, вместо того чтобы непосредственно служить Кришне, они медитируют на безличный Брахман, непроявленное.
Dowiemy się z tego rozdziału, że spośród różnych procesów realizacji Prawdy Absolutnej najdoskonalszym jest bhakti-yoga, czyli służba oddania. Jeśli ktoś w ogóle pragnie obcować z Najwyższą Osobą Boga, musi przyjąć służbę oddania.
Из этой главы мы узнаем, что из всех методов познания Абсолютной Истины высшим является бхакти-йога,преданное служение. Тот, кто действительно хочет получить доступ к Верховной Личности Бога, должен встать на путь преданного служения.
Ci, którzy bezpośrednio wielbią Najwyższego Pana, pełniąc służbę oddania, nazywani są wyznawcami Osoby Boga. Natomiast impersonalistami nazywani są ci, którzy oddają się medytacji o bezosobowym Brahmanie. Arjuna pyta teraz, która z tych dwóch pozycji jest lepsza. Są różne sposoby realizowania Prawdy Absolutnej, ale w tym rozdziale Kṛṣṇa zapewnia, że bhakti-yoga, czyli służba oddania dla Niego – jest najwyższą ze wszystkich dróg. Jest to najszybszy i najłatwiejszy środek do osiągnięcia towarzystwa Boga.
Иначе говоря, тех, кто, занимаясь преданным служением, поклоняется непосредственно Верховному Господу, называют персоналистами, а тех, кто медитирует на безличный Брахман, — имперсоналистами. В данном стихе Арджуна спрашивает Кришну, чье положение лучше. Есть много разных путей постижения Абсолютной Истины, но в этой главе Кришна говорит о том, что лучшим из них является бхакти-йога, или преданное служение Ему. Это самый прямой и легкий путь к общению с Богом.
W Rozdziale Drugim Pan wytłumaczył, że żywa istota nie jest tym materialnym ciałem, ale jest iskrą duchową. A Absolutna Prawda jest duchową całością. W Rozdziale Siódmym mówi też, że żywa istota jest integralną cząstką najwyższej całości i poleca, aby zwróciła ona całą swoją uwagę w kierunku owej całości. Rozdział Ósmy oznajmia, że każdy, kto myśli o Kṛṣṇie w momencie śmierci, zostaje natychmiast przeniesiony do świata duchowego, siedziby Kṛṣṇy. A w końcu Szóstego Rozdziału Pan mówi, że spośród wszystkich yoginów, ten, który myśli o Kṛṣṇie w głębi siebie, uważany jest za najbardziej doskonałego. Więc cała Gītā poleca oddanie dla osobowej formy Kṛṣṇy jako najwyższą formę realizacji duchowej.
Во второй главе «Бхагавад-гиты» Верховный Господь объяснил, что живое существо — не плоть, а духовная искра, частица Абсолютной Истины. В седьмой главе Он рассказал о живом существе как о неотъемлемой составной частице высшего целого и призвал живые существа сосредоточить все свое внимание на полном целом, Абсолютной Истине. Затем в восьмой главе вновь было сказано о том, что, если человек, оставляя тело, думает о Кришне, он тотчас переносится в духовное небо, обитель Кришны. В конце шестой главы Господь ясно говорит, что тот, кто всегда думает о Кришне в сердце, является лучшим из всех йогов. Таким образом, практически в каждой главе Господь, подводя итог, говорил, что живое существо должно сосредоточить свой ум на личностной форме Кришны, ибо это высшая ступень духовного самопознания.
Są jednak tacy, którzy nie są przyciągani do osobowej formy Kṛṣṇy. Są jej tak bardzo niechętni, że nawet przygotowując komentarze do Bhagavad-gīty, chcą również innych odciągnąć od Kṛṣṇy i skierować całe ich oddanie na bezosobowe brahma-jyoti. Wolą medytować o bezosobowej formie Absolutnej Prawdy, która jest niezamanifestowana i poza percepcją zmysłową.
Однако есть люди, которых не привлекает личностная форма Кришны. Они столь непоколебимы в своих убеждениях, что, даже составляя комментарии к «Бхагавад-гите», делают все, чтобы отвлечь внимание людей от Кришны и перенести их преданность на безличное брахмаджьоти. Они предпочитают медитировать на безличную форму Абсолютной Истины, недосягаемую для материальных чувств и непроявленную.
Zatem są dwa typy transcendentalistów. Arjuna pragnie dowiedzieć się, który z tych procesów jest łatwiejszy, i który z tych dwóch typów transcendentalistów jest bardziej doskonały. Innymi słowy, wyjaśnia swoją pozycję, gdyż on przywiązany jest do osobowej formy Kṛṣṇy. Nie jest zainteresowany bezosobowym Brahmanem. Chce wiedzieć czy jego pozycja jest bezpieczna. Medytacja o manifestacji bezosobowej, czy to w świecie materialnym, czy duchowym, jest kłopotliwa. W rzeczywistości nie można doskonale pojąć bezosobowej cechy Prawdy Absolutnej. Dlatego Arjuna chce powiedzieć, „Jaki jest pożytek z takiej straty czasu?” Arjuna doświadczył w Rozdziale Jedenastym, że najlepiej być przywiązanym do osobowej formy Kṛṣṇy, gdyż tym samym mógł on poznać wszystkie inne formy. I jednocześnie nie została zakłócona jego miłość do Kṛṣṇy. To ważne pytanie, które Arjuna zadał Kṛṣṇie, wyjaśnia różnicę pomiędzy osobową i bezosobową koncepcją Prawdy Absolutnej.
Итак, существует две категории трансценденталистов и Арджуна сейчас пытается установить, какой из двух путей легче и кто из них находится на более высоком уровне. Тем самым он хочет определить и свое положение, ибо сам он привязан к личностной форме Кришны, а не к безличному Брахману. Он хочет знать, насколько надежно его положение. На безличное проявление Верховного Господа как в материальном, так и в духовном мире медитировать трудно. В сущности, никто не способен составить правильное представление о безличном аспекте Абсолютной Истины. Поэтому, задавая свой вопрос, Арджуна как бы говорит: «Зачем зря терять время на это?». В одиннадцатой главе рассказывалось о том, как Арджуна убедился в преимуществе привязанности к личностной форме Кришны. Эта привязанность дала ему возможность увидеть все остальные формы Господа, и при этом его любовь к Кришне ничуть не уменьшилась. Арджуна задал Кришне очень важный вопрос, который поможет нам уяснить разницу между личностной и безличной концепцией Абсолютной Истины.