Bg 2.56

VERZ 56

Tekst

Besedilo

duḥkheṣv anudvigna-manāḥ
sukheṣu vigata-spṛhaḥ
vīta-rāga-bhaya-krodhaḥ
sthita-dhīr munir ucyate

Synoniemen

Synonyms

duḥkheṣu — te midden van de drie soorten leed; anudvigna-manāḥ — zonder een verstoorde geest; sukheṣu — in geluk; vigata-spṛhaḥ — zonder geïnteresseerd te zijn; vīta — vrij van; rāga — gehechtheid; bhaya — angst; krodhaḥ — en woede; sthita-dhīḥ — van wie de geest onbewogen is; muniḥ — een wijze; ucyate — wordt genoemd.

duḥkheṣu – sredi trojnih nadlog; anudvigna-manāḥ – nevznemirjenega uma; sukheṣu – v sreči; vigata-spṛhaḥ – brez zanimanja; vīta – osvobojen; rāga – navezanosti; bhaya – strahu; krodhaḥ – in jeze; sthita-dhīḥ – katerega um je stanoviten; muniḥ – modrec; ucyate – se imenuje.

Vertaling

Translation

Wiens geest niet verstoord raakt te midden van de drie soorten leed of wie zich niet verheugt tijdens geluk en wie vrij is van gehechtheid, angst en woede, wordt een wijze met een onwankelbare geest genoemd.

Tisti, čigar uma ne vznemirijo niti trojne nadloge, ki ni vzhičen v sreči in ne pozna navezanosti, strahu in jeze, se imenuje modrec stanovitnega uma.

Betekenisverklaring

Purport

Het woord ‘muni’ heeft betrekking op iemand die zijn geest op verschillende manieren weet te stimuleren tot speculeren, zonder daadwerkelijk tot een conclusie te komen. Er wordt gezegd dat iedere muni een ander standpunt heeft en als een muni niet van mening verschilt met andere muni’s, dan kan hij strikt genomen geen muni worden genoemd. Nāsāv ṛṣir yasya mataṁ na bhinnam (Mahābhārata, Vana-parva 313.117). Maar een sthita-dhīr muni, waarover de Heer hier spreekt, verschilt van een gewone muni. De sthita-dhīr muni of een muni met een vastberaden geest, is altijd in Kṛṣṇa-bewustzijn, omdat al zijn activiteiten van creatief speculeren uitgeput zijn. Hij wordt praśānta-niḥśeṣa-mano-rathāntara genoemd (Stotra-ratna 43) of iemand die het stadium van mentale speculaties voorbij is en tot de conclusie is gekomen dat Heer Kṛṣṇa of Vāsudeva alles is (vāsudevaḥ sarvam iti sa mahātmā su-durlabhaḥ). Hij wordt een muni met een standvastige geest genoemd.

Zo’n persoon die volledig Kṛṣṇa-bewust is, raakt niet in het minst verward door de aanvallen van de drie soorten ellende, omdat hij alle ellende als de genade van de Heer ziet en denkt dat hij eigenlijk nog meer problemen verdient door zijn slechte daden. Hij ziet dat zijn ellende door de genade van de Heer is teruggebracht tot een minimum. En wanneer hij gelukkig is, dan weet hij dat dit ook van de Heer komt en hij denkt dan dat hij zulk geluk niet waardig is; hij beseft dat de comfortabele situatie waarin hij verkeert de genade van de Heer is waardoor hij zijn dienst aan de Heer beter kan doen. En tijdens het dienen van de Heer is hij moedig en actief en hij wordt niet beïnvloed door gehechtheid en afkeer. Gehechtheid betekent dat dingen aanvaard worden voor iemands eigen zinsbevrediging en afkeer is de afwezigheid van zulke zinnelijke gehechtheid. Maar wie verankerd is in Kṛṣṇa-bewustzijn heeft geen gehechtheid en evenmin afkeer, omdat zijn leven gewijd is aan dienst aan de Heer; daardoor wordt hij nooit kwaad wanneer zijn pogingen niet succesvol zijn. Succes of geen succes, een Kṛṣṇa-bewust persoon blijft altijd vastberaden.

Beseda muni označuje človeka, ki lahko na različne načine vznemiri svoj um in se tako preda razglabljanju, ne pride pa do stvarnega zaključka. Rečeno je, da ima vsak muni svoj pogled na svet, in če se v tem ne razlikuje od drugih munijev, ga ne moremo imenovati muni v strogem pomenu besede. Nāsāv ṛṣir yasya mataṁ na bhinnam. (Mahābhārata, Vana-parva 313.117) Sthita-dhīr muni, ki ga Gospod omenja v tem verzu, pa je drugačen od navadnega munija. Ves čas je zavesten Kṛṣṇe, saj je prenehal brezplodno razglabljati. Imenuje se praśānta-niḥśeṣa-mano-rathāntara (Stotra-ratna 43) ali tisti, ki se je dvignil nad spekulativno umovanje in prišel do zaključka, da je Gospod Śrī Kṛṣṇa ali Vāsudeva vse (vāsudevaḥ sarvam iti sa mahātmā su-durlabhaḥ). To je muni stanovitnega uma. Tak človek, popolnoma zavesten Kṛṣṇe, ni niti najmanj vznemirjen zaradi trojnih nadlog, saj jih ima za Gospodovo milost; prepričan je, da zaradi svojih preteklih slabih dejanj zasluži le še več težav, in ve, da so te po Gospodovi milosti kar najmanjše. Tudi kadar je srečen, pripisuje zasluge za to Gospodu in meni, da sreče ni vreden. Ve, da je samo po Gospodovi milosti v tako udobnem položaju, v katerem Mu lahko bolje služi. Kadar gre za Gospodovo službo, je zmeraj pogumen in dejaven ter ni pod vplivom navezanosti in odbojnosti. Navezanost je sprejemanje stvari za zadovoljitev lastnih čutov, nenavezanost pa je odsotnost take navezanosti. Kdor je neomajno zavesten Kṛṣṇe, pa ni niti navezan niti nenavezan, saj je življenje posvetil služenju Gospodu. Zato se ne jezi, tudi če je pri svojih prizadevanjih neuspešen. Odločnost Kṛṣṇe zavestnega človeka je neomajna tako v uspehu kakor v neuspehu.