Skip to main content

Capítulo Vinte

KAPITOLA DVACÁTÁ

Bali Mahārāja Entrega o Universo

Bali Mahārāja předává vesmír

O resumo deste vigésimo capítulo é o seguinte. Apesar de saber que o Senhor Vāmanadeva o estava enganando, Bali Mahārāja deu tudo ao Senhor em caridade, e, dessa maneira, o Senhor expandiu o Seu corpo e assumiu a gigantesca forma do Senhor Viṣṇu.

Obsah dvacáté kapitoly je následující: Přestože Bali Mahārāja věděl, že ho Pán Vāmanadeva podvádí, daroval Mu vše. Pán poté zvětšil své tělo a přijal gigantickou podobu Viṣṇua.

Após ouvir o conselho instrutivo de Śukrācārya, Bali Mahārāja se fez introspectivo. Porque é dever do chefe de família manter os princípios da religião, desenvolvimento econômico e gozo dos sen­tidos, Bali Mahārāja considerou impróprio retirar a promessa que fizera ao brahmacārī. Mentir ou deixar de cumprir a promessa feita a um brahmacārī é sempre algo inconveniente, pois a mentira é a ativida­de mais pecaminosa. Todos devem temer os efeitos pecaminosos da mentira, pois a mãe Terra não consegue suportar nem mesmo o peso de um pecador mentiroso. O crescimento de um reino ou império é temporário; se não houver benefício para o público em geral, tal progresso não tem nenhum valor. Outrora, todos os grandes reis e imperadores expandiam seus reinos com vistas ao bem-estar dos sú­ditos. Na verdade, enquanto se ocupavam nessas atividades para o benefício das pessoas em geral, homens eminentes às vezes até mesmo sacrificavam suas vidas. Afirma-se que aquele que realiza atividades gloriosas vive para sempre, jamais morre. Portanto, a fama deve ser a meta da vida, e mesmo que, a troco de uma boa reputação, alguém fique muito pobre, ele não perde. Bali Mahārāja pen­sava que, embora esse brahmacārī, Vāmanadeva, talvez fosse o Senhor Viṣṇu, se o Senhor aceitasse sua caridade e depois o prendesse, Bali Mahārāja não teria inveja dEle. Considerando todos esses pontos, Bali Mahārāja, por fim, deu em caridade tudo o que possuía.

Bali Mahārāja vyslechl Śukrācāryovu instruktivní radu a na chvíli se zamyslel. Jelikož povinností hospodáře je dodržovat zásady náboženství, hospodářského rozvoje a smyslového požitku, nepřipadalo mu správné zrušit slib, který brahmacārīnovi dal. Lhát nebo nedodržet slib daný brahmacārīnovi není nikdy dobré, protože lhaní je tou nejhříšnější činností. Každý by se měl obávat reakcí, které mu mohou následovat, neboť matka Země nesnese tíhu hříšného lháře. Rozšiřování království či území vlastní říše je dočasné, a pokud nepřinese prospěch obyvatelstvu, nemá žádnou cenu. Dříve všichni významní králové a vládci vždy rozšiřovali svá panství s ohledem na blaho obyčejných lidí. Někdy při těchto taženích pro blaho obyvatelstva významní muži obětovali i svůj život. Říká se, že ten, kdo se proslavil svým jednáním, žije stále a nikdy neumírá. Kṣatriya by tedy měl žít pro slávu, neboť tak nic neztratí, ani kdyby přitom zchudl. Bali Mahārāja si říkal, že i kdyby tento brahmacārī, Vāmanadeva, byl Pán Viṣṇu a jeho milodar by přijal a pak ho ještě zajal, Bali by Mu to přesto nevyčítal. Po zvážení všech těchto okolností Bali Mahārāja nakonec daroval vše, co měl.

Então, o Senhor Vāmanadeva imediatamente Se expandiu em um corpo universal. Pela misericórdia do Senhor Vāmanadeva, Bali Mahārāja pôde ver que o Senhor é onipenetrante e que tudo repou­sa em Seu corpo. Bali Mahārāja pôde ver o Senhor Vāmanadeva como o Viṣṇu supremo, usando um elmo, roupas amarelas, a marca de Śrīvatsa, a joia Kaustubha, uma guirlanda de flores e adornos que Lhe decoravam todo o corpo. O Senhor gradualmente cobriu toda a superfície do mundo e, expandindo Seu corpo, cobriu todo o céu. Com Suas mãos, Ele cobriu todas as direções e, com Seu segundo passo, cobriu todo o sistema planetário superior. Portanto, não havia lugar vazio onde Ele pudesse dar Seu terceiro passo.

Pán Vāmanadeva se potom okamžitě zvětšil do vesmírného těla. Jeho milostí mohl Bali Mahārāja vidět, že Pán prostupuje vším a že vše spočívá v Jeho těle. Viděl Pána Vāmanadeva jako nejvyššího Viṣṇua, s helmicí, žlutými šaty, znakem Śrīvatsa, drahokamem Kaustubha, květinovou girlandou a ozdobami po celém těle. Pán postupně pokryl povrch celého světa a zvětšením svého těla pokryl celé nebe. Rukama pokryl všechny strany a svým druhým krokem zabral celý vyšší planetární systém. Nezbylo tedy žádné prázdné místo, kam by mohl umístit svůj třetí krok.

VERSO 1:
Śrī Śukadeva Gosvāmī disse: Ó rei Parīkṣit, após receber este con­selho transmitido por seu mestre espiritual Śukrācārya, o sacerdote de sua família, Bali Mahārāja silenciou-se por algum tempo e, depois, após uma análise completa, respondeu ao seu mestre espi­ritual da seguinte maneira.
Sloka 1:
Śrī Śukadeva Gosvāmī pravil: Ó králi Parīkṣite, když Bali Mahārāja dostal od svého duchovního mistra, rodinného kněze Śukrācāryi, tuto radu, na chvíli se odmlčel a pak mu po důkladné rozvaze odpověděl.
VERSO 2:
Bali Mahārāja disse: Como já afirmaste, o princípio religioso que não impede o desenvolvimento econômico, o gozo dos sentidos, a fama e os meios de subsistência é o verdadeiro dever ocupacional do chefe de família. Também considero que esse princípio religioso é correto.
Sloka 2:
Bali Mahārāja řekl: Prohlásil jsi, že náboženská zásada, která nenarušuje hospodářský rozvoj, smyslový požitek, slávu a způsob získávání živobytí, je pravou povinností hospodáře. Také si myslím, že tato náboženská zásada je správná.
VERSO 3:
Sou neto de Mahārāja Prahlāda. Como é que eu, movido pela cobiça de obter dinheiro, poderia retirar minha promessa depois de ter dito que daria esta terra? Como posso, diante de um brāhmaṇa, comportar-me como um trapaceiro ordinário?
Sloka 3:
Jsem vnuk Mahārāje Prahlāda. Jak bych mohl z chamtivosti vzít zpět svůj slib, když jsem již řekl, že Mu tuto zemi dám? Jak bych se mohl zachovat jako obyčejný podvodník, a zvláště vůči brāhmaṇovi?
VERSO 4:
Não há nada mais pecaminoso do que faltar com a verdade. Em razão disso, a mãe Terra disse certa vez: “Posso suportar qualquer carga pesada, exceto um mentiroso.”
Sloka 4:
Nic není hříšnějšího než prolhanost. Matka Země proto jednou řekla: “Unesu jakékoliv břemeno kromě lháře.”
VERSO 5:
Não temo o inferno, a pobreza, um oceano de aflição, cair de minha posição ou mesmo a própria morte tanto quanto temo enganar um brāhmaṇa.
Sloka 5:
Nebojím se pekla, chudoby, oceánu neštěstí, ztráty postavení a ani samotné smrti, jako se bojím podvedení brāhmaṇy.
VERSO 6:
Meu senhor, também se vê que o proprietário perde todas as opulências ma­teriais deste mundo na hora de sua morte. Portanto, se o brāhmaṇa Vāmanadeva não está satisfeito com as dádivas que Lhe foram oferecidas, por que não agradá-lO com as riquezas que estão destinadas a extinguir-se na hora da morte?
Sloka 6:
Můj pane, ty také víš, že v době smrti se vlastník musí rozloučit se vším hmotným bohatstvím tohoto světa. Pokud se tedy brāhmaṇa Vāmanadeva nespokojí s dary, které dostal, proč Ho nepotěšit bohatstvím, o které stejně každý přijde, až nastane smrt?
VERSO 7:
Dadhīci, Śibi e muitas outras grandiosas personalidades desejavam sacrificar até mesmo suas vidas em benefício das pessoas em geral. Esta é a evidência da história. Então, por que não renunciar esta terra insignificante? Que fortes argumentos haveria contra isso?
Sloka 7:
Dadhīci, Śibi a mnoho dalších vznešených osobností byli ochotni obětovat dokonce i své životy pro blaho obyčejných lidí. To je svědectví historie. Proč bych tedy neměl darovat tuto bezvýznamnou zemi? Jaký vážný argument hovoří proti tomu?
VERSO 8:
Ó melhor dos brāhmaṇas, certamente os grandes reis demoníacos que nunca se recusavam a lutar desfrutaram deste mundo, mas, no decorrer do tempo, tudo o que tinham lhes foi tirado, exceto sua reputação, pela qual continuam a existir. Em outras palavras, deve-se tentar obter uma boa reputação em vez de qualquer outra coisa.
Sloka 8:
Ó nejlepší z brāhmaṇů, tento svět jistě skýtal požitek významným démonským králům, kteří se nikdy nezdráhali bojovat, ale čas jim vzal vše, kromě slávy, ve které žijí dál. Více než o cokoliv jiného je tedy třeba usilovat o dobrou pověst.
VERSO 9:
Ó melhor dos brāhmaṇas, muitos homens perderam suas vidas no campo de batalha, pois não tinham medo de lutar, mas raramente alguém obteve a oportunidade de doar sua riqueza meticulosamente acumulada a uma pessoa santa que cria lugares sagrados.
Sloka 9:
Ó nejlepší z brāhmaṇů, mnoho mužů, kteří se nebáli boje, položilo život na bojišti, ale jen málokdo získal tu vzácnou příležitost s vírou darovat svůj nahromaděný majetek světci, jenž vytváří svatá místa.
VERSO 10:
Fazendo caridade, uma pessoa benévola e misericordiosa, sem dú­vida, torna-se ainda mais auspiciosa, especialmente quando faz cari­dade a alguém como tua pessoa. Nessas circunstâncias, devo fazer a esse pequeno brahmacārī toda caridade que Ele acaso deseje de mim.
Sloka 10:
Když dobročinný a milostivý člověk dá milodar, prospěje to i jemu; zvláště když obdaruje osobu, jako jsi ty. Z toho důvodu musím tomuto malému brahmacārīnovi dát jakýkoliv milodar, o který mě požádá.
VERSO 11:
Ó grande sábio, pessoas santas, grandiosas como tu, conhecendo na íntegra os princípios védicos que orientam a realização de cerimô­nias ritualísticas e yajñas, adoram o Senhor Viṣṇu em todas as cir­cunstâncias. Portanto, caso esse mesmo Senhor Viṣṇu tenha vindo aqui a fim de conferir-me todas as bênçãos ou a fim de punir-me como um inimi­go, não devo hesitar em cumprir Sua ordem e dar-Lhe a porção de terra solicitada.
Sloka 11:
Ó velký mudrci, světci, jako jsi ty, kteří dokonale znají védské principy konání různých obřadů a obětí, za všech okolností uctívají Pána Viṣṇua. Ať už tedy Pán Viṣṇu přichází, aby mi dal veškerá požehnání, nebo aby mě zničil jako nepřítele, musím splnit Jeho nařízení a bez váhání Mu dát požadované území.
VERSO 12:
Embora ele seja o próprio Viṣṇu, por temor, Ele Se disfarçou de brāhmaṇa para pedir-me esmolas. Nestas circunstâncias, porque Ele assumiu a forma de brāhmaṇa, mesmo que irreligiosamente me prenda ou até mesmo tire a minha vida, eu não retaliarei, ainda que Ele seja meu inimigo.
Sloka 12:
I když je to samotný Pán Viṣṇu, ze strachu přijal podobu brāhmaṇy, aby ke mně přišel žebrat. Jelikož ze sebe takto učinil brāhmaṇu, pak ani kdyby mě bezbožně zajal, nebo dokonce i zabil, nebudu se mstít, přestože je mým nepřítelem.
VERSO 13:
Se este brāhmaṇa é realmente o Senhor Viṣṇu, que é adorado com hinos védicos, Ele jamais abandonaria Sua ampla reputação; ou Ele tombaria após ser morto por mim, ou me mataria em um combate.
Sloka 13:
Je-li tento brāhmaṇa skutečně Pán Viṣṇu, který je uctíván védskými hymny, nikdy se nebude chtít vzdát svého věhlasu; buď padne mnou zabit, nebo v boji zabije mě.
VERSO 14:
Śrī Śukadeva Gosvāmī continuou: Depois disso, o mestre espiritual, Śukrācārya, sendo inspirado pelo Senhor Supremo, amaldiçoou o seu exímio discípulo Bali Mahārāja, que era tão magnânimo e fixo na verdade que, em vez de respeitar as instruções de seu mestre es­piritual, resolveu desobedecer às suas ordens.
Sloka 14:
Śrī Śukadeva Gosvāmī pokračoval: Bali Mahārāja byl tak velkodušný a neochvějný ve své čestnosti, že místo aby ctil pokyny svého duchovního mistra, chtěl se jeho nařízení vzepřít. Duchovní mistr Śukrācārya proto na popud Nejvyšší Osobnosti Božství svého vznešeného žáka proklel.
VERSO 15:
Embora careças de qualquer conhecimento, falsamente assumes a posição de um erudito e, portanto, ousas ter a insolência de desobedecer à minha ordem. Por desobedeceres a mim, muito em breve perde­rás toda a tua opulência.
Sloka 15:
Ačkoliv nemáš žádné poznání, stal ses takzvaným učencem a opovažuješ se být tak drzý, že neposloucháš mé nařízení. Za tuto svoji neposlušnost brzy přijdeš o veškeré bohatství.
VERSO 16:
Śukadeva Gosvāmī prosseguiu: Mesmo após ser amaldiçoado dessa maneira pelo seu próprio mestre espiritual, Bali Mahārāja, sendo uma personalidade grandiosa, nunca se deixou desviar de sua determinação. Portanto, de acordo com o costume, primeiramente ofereceu água a Vāmanadeva e, em seguida, presenteou o Senhor com a terra que prometera.
Sloka 16:
Śukadeva Gosvāmī pak pokračoval: Dokonce ani poté, co ho proklel jeho vlastní duchovní mistr, vznešený Bali Mahārāja nepolevil ve svém odhodlání. Proto, jak je obyčejem, nejprve obětoval Vāmanadevovi vodu, a pak Mu daroval zemi, kterou Mu slíbil.
VERSO 17:
A esposa de Bali Mahārāja, conhecida como Vindhyāvali, que es­tava decorada com um colar de pérolas, imediatamente se aproximou e mandou que trouxessem um grande cântaro de ouro, o qual deve­ria estar cheio de água para adorar o Senhor la­vando Seus pés.
Sloka 17:
Pak se dostavila Baliho manželka Vindhyāvali, ozdobená náhrdelníkem z perel, a nechala přinést velkou zlatou nádobu plnou vody pro uctívání Pána omytím Jeho nohou.
VERSO 18:
Bali Mahārāja, o adorador do Senhor Vāmanadeva, jubilosamente lavou os pés de lótus do Senhor e, então, derramou a água sobre sua cabeça, pois essa água liberta todo o universo.
Sloka 18:
Bali Mahārāja, který uspořádal uctívání Pána Vāmanadeva, s radostí omyl Pánovy lotosové nohy a použitou vodou si pak pokropil hlavu, neboť tato voda osvobozuje celý vesmír.
VERSO 19:
Naquele momento, os habitantes do sistema planetário superior, a saber, os semideuses, os Gandharvas, os Vidyādharas, os Siddhas e os Cāraṇas, estando todos muito satisfeitos com o simples e ine­quívoco ato de Bali Mahārāja, louvaram suas qualidades e derrama­ram sobre ele milhões de flores.
Sloka 19:
Obyvatelé vyššího planetárního systému — polobozi, Gandharvové, Vidyādharové, Siddhové a Cāraṇové — byli velmi potěšeni Baliho přímočarostí a upřímným jednáním, chválili ho pro jeho vlastnosti a zasypávali ho milióny květů.
VERSO 20:
Repetidas vezes, os Gandharvas, os Kimpuruṣas e os Kinnaras to­caram milhares e milhares de timbales e cornetas, e cantaram em grande júbilo, declarando: “Quão excelsa é a pessoa de Bali Mahā­rāja, e quão difícil é a tarefa que ele realizou! Muito embora sou­besse que o Senhor Viṣṇu estava do lado de seus inimigos, ele deu ao Senhor todos os três mundos em caridade.”
Sloka 20:
Gandharvové, Kimpuruṣové a Kinnarové neustále rozeznívali tisíce kotlů a trumpet a jásavě zpívali. Prohlašovali: “Jak vznešená osoba je Bali Mahārāja a jak obtížný úkol splnil! Přestože věděl, že Pán Viṣṇu straní jeho nepřátelům, dal Mu celé tři světy jako milodar.”
VERSO 21:
A ilimitada Suprema Personalidade de Deus, que assumira a forma de Vāmana, começou, então, a aumentar de tamanho, agindo em termos da energia material, até que todo o universo ficou dentro de Seu corpo, incluindo a Terra, os sistemas planetários, o céu, as direções, as várias cavidades no universo, os mares, os oceanos, os pássaros, as feras, os seres humanos, os semideuses e as grandes pessoas santas.
Sloka 21:
Nekonečný Nejvyšší Pán, Osobnost Božství, jenž přijal podobu Vāmany, se pak prostřednictvím hmotné energie začal zvětšovat, dokud vše ve vesmíru nebylo obsaženo v Jeho těle; jak země, tak planetární soustavy, nebe, všechny strany, různé díry ve vesmíru, moře, oceány, ptáci, zvěř, lidské bytosti, polobozi a velcí světci.
VERSO 22:
Bali Mahārāja, juntamente com todos os sacerdotes, ācāryas e membros da assembleia, observou o corpo universal da Suprema Personalidade de Deus, que era pleno de seis opulências. Esse corpo continha tudo o que existe dentro do universo, incluindo todos os ele­mentos materiais grosseiros, os sentidos, os objetos dos sentidos, a mente, a inteligência e o falso ego, as várias classes de entidades vivas, e as ações e reações dos três modos da natureza material.
Sloka 22:
Bali Mahārāja společně se všemi knězi, ācāryi a členy shromáždění spatřil vesmírné tělo Nejvyšší Osobnosti Božství, oplývající šesti druhy bohatství. Toto tělo obsahovalo celý vesmír, včetně všech hrubohmotných prvků, smyslů, smyslových předmětů, mysli, inteligence a falešného ega, živých bytostí různých druhů a akcí a reakcí tří kvalit hmotné přírody.
VERSO 23:
Em seguida, Bali Mahārāja, que ocupava o assento do rei Indra, pôde ver situados nas solas dos pés da forma universal do Senhor, os sistemas planetários inferiores, tais como Rasātala. Ele viu, nos pés do Senhor, a superfície do globo; na extensão de Suas panturri­lhas, todas as montanhas; em Seus joelhos, os vários pássaros; e em Suas coxas, as muitas variedades de ar.
Sloka 23:
Poté Bali Mahārāja, který seděl na trůně krále Indry, spatřil nižší planetární soustavy, jako je Rasātala, na chodidlech vesmírné podoby Pána. Na Jeho nártech viděl zemský povrch, na lýtkách všechny hory, na kolenech různé ptáky a na Jeho stehnech různé druhy vzduchu.
VERSO 24:
Bali Mahārāja viu sob as roupas do Senhor, que age maravilhosa­mente, o crepúsculo vespertino. Nas partes privadas do Senhor, ele viu os Prajāpatis e, na parte redonda da cintura, viu a si mesmo, juntamente com seus associados confidenciais. No umbigo do Senhor, viu o céu; na cintura do Senhor, os sete oceanos, e no peito do Senhor, todas as constelações.
Sloka 24:
Pod šaty Pána, který jedná úžasným způsobem, Bali Mahārāja viděl večerní soumrak. Na Jeho přirození viděl Prajāpatie a na bocích spatřil sám sebe se svými důvěrnými společníky. Viděl nebe na Pánově pupku, sedm oceánů na Jeho pase a všechny hvězdné galaxie na Jeho prsou.
VERSOS 25-29:
Meu querido rei, no coração do Senhor Murāri, ele viu a religião; no tórax, as palavras agradáveis e a veracidade; na mente, a Lua; no peito, a deusa da fortuna, com uma flor de lótus em sua mão; no pescoço, todos os Vedas e todas as vibrações sonoras; nos braços, todos os semideuses, encabeçados por Indra; em ambos os ouvidos, todas as direções; na cabeça, os sistemas planetários superiores; no cabelo, as nuvens; nas narinas, o vento; nos olhos, o Sol; e na boca, o fogo. De Suas palavras, vieram todos os mantras védicos; sobre Sua língua estava o semideus da água, Varuṇadeva; sobre Suas sobrancelhas, estavam os princípios reguladores; e sobre Suas pálpe­bras, estavam o dia e a noite. [Quando os Seus olhos estavam abertos, era dia, e quando estavam fechados, era noite.] Em Sua fronte, estava a ira; e em Seus lábios, a cobiça. Ó rei, em Seu tato, estavam os de­sejos luxuriosos; em Seu sêmen, todas as águas; em Suas costas, a irreligião; e em Suas maravilhosas atividades ou passos, estava o fogo do sacrifício. Sobre Sua sombra, estava a morte; em Seu sorriso, a energia ilusória; e nos pelos de Seu corpo, todos os medicamentos e ervas. Em Suas veias, estavam todos os rios; em Suas unhas, todas as pedras; em Sua inteligência, estavam o senhor Brahmā, os semi­deuses e as grandes pessoas santas; e em todo o Seu corpo e sentidos, estavam todas as entidades vivas, móveis e inertes. Assim, Bali Mahārāja viu tudo no corpo gigantesco do Senhor.
Sloka 25-29:
Můj milý králi, u srdce Pána Murāriho viděl náboženství, na hrudi příjemná slova a pravdomluvnost, v mysli Měsíc, na prsou bohyni štěstí s lotosem v ruce, na krku všechny Védy a zvukové vibrace, na pažích všechny polobohy v čele s králem Indrou, na obou uších všechny světové strany, na hlavě vyšší planetární soustavy, na vlasech mraky, v nosních dírkách vítr, v očích Slunce a v ústech oheň. Z Pánových slov se linuly všechny védské mantry, na Jeho jazyku přebýval Varuṇadeva, polobůh vládnoucí vodám, na Jeho obočí spočívaly usměrňující zásady a na víčkách den a noc. (Když měl otevřené oči, byl den, a když byly zavřené, byla noc.) Na Jeho čele sídlil hněv a na rtech chamtivost. Ó králi, Jeho dotek obsahoval smyslné touhy, semeno všechny vody, na Jeho zádech setrvávala bezbožnost a v Jeho obdivuhodných činnostech či krocích planul obětní oheň. V Jeho stínu spočívala smrt, v úsměvu se projevovala iluzorní energie a v chlupech Jeho těla rostly všechny léčivé byliny a rostliny. V Jeho žilách proudily všechny řeky, na nehtech spočívaly veškeré kameny, v Jeho inteligenci sídlil Pán Brahmā, polobozi a velcí světci a po celém Jeho těle a v Jeho smyslech byly rozptýlené všechny živé bytosti, pohyblivé i nehybné. Tak Bali Mahārāja viděl v gigantickém těle Pána vše.
VERSO 30:
Ó rei, quando todos os demônios, os seguidores de Mahārāja Bali, viram a forma universal da Suprema Personalidade de Deus, que continha tudo dentro de Seu corpo, quando viram nas mãos do Senhor o Seu disco, conhecido como Sudarśana-cakra, que gera um calor intolerável, e quando ouviram o som tumultuoso de Seu arco, tudo isso serviu para produzir lamentação dentro de seus corações.
Sloka 30:
Ó králi, když všichni démoni, stoupenci Mahārāje Baliho, spatřili vesmírnou podobu Nejvyššího Pána, Osobnosti Božství, který ve svém těle obsáhl vše, když v Jeho ruce viděli disk známý jako Sudarśana cakra, jenž vytváří nesnesitelný žár, a když slyšeli dunivý zvuk Jeho luku, jejich srdce zachvátila úzkost.
VERSO 31:
O búzio do Senhor, chamado Pāñcajanya, que emitia sons semelhantes aos produzidos por uma nuvem; a poderosíssima maça cha­mada Kaumodakī; a espada chamada Vidyādhara, com um escudo decorado com centenas de símbolos em forma de lua;  bem como a Akṣayasāyaka, a melhor das aljavas – todos apareceram juntos para oferecer orações ao Senhor.
Sloka 31:
Zjevila se Pánova lastura zvaná Pāñcajanya, která vydávala zvuky podobné hřmění v mracích, mocný kyj Kaumodakī, meč jménem Vidyādhara se štítem ozdobeným stovkami skvrn podobných měsícům a také Akṣayasāyaka, nejlepší z toulců, a začaly se společně k Pánovi modlit.
VERSOS 32-33:
Esses associados, encabeçados por Sunanda e outros associados principais e acompanhados de todas as deidades predominantes dos vários planetas, ofereceram orações ao Senhor, que usava um elmo brilhante, braceletes e brincos reluzentes que se pareciam com peixes. No peito do Senhor, estavam a mecha de cabelo chamada Śrīvatsa e a joia transcendental chamada Kaustubha. Ele usava uma roupa amarela, cingida por um cinto, e estava decorado com uma guirlan­da de flores, cercada de abelhas. Manifestando-se dessa maneira, ó rei, a Suprema Personalidade de Deus, cujas atividades são maravi­lhosas, cobriu toda a superfície da Terra com um passo, o céu com Seu corpo, e todas as direções com Seus braços.
Sloka 32-33:
Tito společníci, vedení Sunandou a dalšími předními pobočníky a doprovázeni všemi vládnoucími božstvy různých planet, pronášeli modlitby k Pánovi, jenž měl na sobě zářící helmici, náramky a třpytivé náušnice ve tvaru ryb. Na Jeho hrudi se skvěl chomáč chlupů zvaný Śrīvatsa a transcendentální drahokam jménem Kaustubha. Byl oblečený ve žlutých šatech, opásaný pásem a ozdobený květinovou girlandou, kolem které poletovaly včely. Když se Nejvyšší Pán, jenž koná podivuhodné činy, takto projevil, ó králi, jedním krokem pokryl celý povrch Země, svým tělem pokryl nebe a svými pažemi všechny strany.
VERSO 34:
Quando deu o Seu segundo passo, o Senhor cobriu os planetas ce­lestiais. E não restou lugar algum para o terceiro passo, pois o pé do Senhor estendeu-se a alturas cada vez mais elevadas, que ficavam além de Maharloka, Janaloka, Tapoloka e até mesmo Satyaloka.
Sloka 34:
Když Pán provedl svůj druhý krok, pokryl nebeské planety. A pak už nezbývala ani jediná píď pro třetí krok, protože Pánova noha se prodlužovala výše a výše, nad Maharloku, Janaloku, Tapoloku a dokonce i nad Satyaloku.