TEXT 8

Tekst

Texte

ahaṁ sarvasya prabhavo
mattaḥ sarvaṁ pravartate
iti matvā bhajante māṁ
budhā bhāva-samanvitāḥ

Synoniemen

Synonyms

aham — Ik; sarvasya — van alles; prabhavaḥ — de oorsprong; mattaḥ — uit Mij; sarvam — alles; pravartate — komt voort; iti — zo; matvā — wetend; bhajante — worden toegewijd; mām — aan Mij; budhāḥ — de geleerden; bhāva-samanvitāḥ — met volle aandacht.

aham: Je; sarvasya: de tout; prabhavaḥ: source de création; mattaḥ: de Moi; sarvam: tout; pravartate: émane; iti: ainsi; matvā: sachant; bhajante: deviennent dévoués; mām: à Moi; budhāḥ: ceux qui ont la connaisance; bhāvasamanvitāḥ: avec une grande attention.

Vertaling

Translation

Ik ben de oorsprong van alle spirituele en materiële werelden. Alles komt voort uit Mij. De wijzen die hiervan volkomen doordrongen zijn, bewijzen Me devotionele dienst en vereren Me met heel hun hart.

Des mondes spirituel et matériel Je suis la source, de Moi tout émane. Les sages qui connaissent parfaitement cette vérité Me servent et M’adorent de tout leur cœur.

Betekenisverklaring

Purport

Een erudiet geleerde die de Veda’s perfect heeft bestudeerd, die informatie heeft ontvangen van gezaghebbende personen als Heer Caitanya en die weet hoe hij die kennis moet toepassen, begrijpt dat Kṛṣṇa de oorsprong is van alles wat bestaat, zowel in de spirituele als in de materiële werelden. Omdat zo iemand hierover perfecte kennis heeft, wordt hij standvastig in devotionele dienst aan de Allerhoogste Heer. Hij kan door geen enkele dwaas of door welke hoeveelheid dwaze commentaren dan ook op andere gedachten worden gebracht.

Alle Vedische teksten zijn het erover eens dat Kṛṣṇa de oorsprong is van Brahmā, Śiva en alle andere halfgoden. In de Atharva-veda (Gopāla-tāpanī Upaniṣad, Pūrva 24) staat: yo brahmāṇaṁ vidadhāti pūrvaṁ yo vai vedāṁś ca gāpayati sma kṛṣṇaḥ — ‘Het was Kṛṣṇa die in het begin de Vedische kennis aan Brahmā onderwees en die haar in het verleden verspreid heeft.’ En ook de Nārāyaṇa Upaniṣad (1) zegt: atha puruṣo ha vai nārāyaṇo ’kāmayata prajāḥ sṛjeyeti — ‘Toen verlangde de Allerhoogste Persoonlijkheid Nārāyaṇa levende wezens te scheppen.’ De upaniṣad vervolgt: nārāyaṇād brahmā jāyate, nārāyaṇād prajāpatiḥ prajāyate, nārāyaṇād indro jāyate, nārāyaṇād aṣṭau vasavo jāyante, nārāyaṇād ekādaśa rudrā jāyante, nārāyaṇād dvādaśādityāḥ — ‘Uit Nārāyaṇa komt Brahmā voort en uit Nārāyaṇa komen ook de aartsvaders voort. Uit Nārāyaṇa komt Indra voort, uit Nārāyaṇa komen de acht Vasu’s voort, uit Nārāyaṇa komen de elf Rudra’s voort, uit Nārāyaṇa komen de twaalf Āditya’s voort.’ Deze Nārāyaṇa is een expansie van Kṛṣṇa.

L’érudit pleinement versé dans l’étude des Védas, qui a reçu son enseignement d’autorités telles que Śrī Caitanya et sait l’appliquer, est à même de comprendre que Kṛṣṇa est l’origine de tout ce qui est dans les mondes matériel et spirituel. Cette parfaite connaissance lui permet de se fixer dans le service du Seigneur Suprême, et ni les sots, ni leurs commentaires les plus absurdes, aussi nombreux soient-ils, ne peuvent l’égarer. Tous les Écrits védiques s’accordent sur le fait que Kṛṣṇa est la source de Brahmā, de Śiva et des autres devas. Dans l’Atharva-veda (Gopāla-tāpanī Upaniṣad 1.24), il est dit: yo brahmāṇaṁ vidadhāti pūrvaṁ yo vai vedāṁś ca gāpayati sma kṛṣṇaḥ – « Au début de la création, Kṛṣṇa transmit à Brahmā le savoir védique. C’est aussi Lui qui de tout temps le dissémina de par le monde. » Dans la Nārāyaṇa Upaniṣad (1), on peut lire: atha puruṣo ha vai nārāyaṇo ’kāmayata prajāḥ sṛjeyeti – « Nārāyaṇa, la Personne Suprême, désira alors créer les êtres. » Puis: nārāyaṇād brahmā jāyate, nārāyaṇād prajāpatiḥ prajāyate, nārāyaṇād indro jāyate, nārāyaṇād aṣṭau vasavo jāyante, nārāyaṇād ekādaśa rudrā jāyante, nārāyaṇād dvādaśaādityāḥ – « Nārāyaṇa donna naissance à Brahmā et aux patriarches, mais aussi à Indra, aux huit Vasus, aux onze Rudras et aux douze Ādityas. » Nārāyaṇa est une émanation de Kṛṣṇa.

In dezelfde veda wordt het volgende gezegd: brahmaṇyo devakī-putraḥ — ‘De zoon van Devakī, Kṛṣṇa, is de Allerhoogste Persoonlijkheid.’ (Nārāyaṇa Upaniṣad 4) Vervolgens wordt gezegd: eko vai nārāyaṇa āsīn na brahmā na īśāno nāpo nāgni-samau neme dyāv-āpṛthivī na nakṣatrāṇi na sūryaḥ — ‘In het begin van de schepping was er alleen de Allerhoogste Persoonlijkheid Nārāyaṇa. Er was geen Brahmā, geen Śiva, geen water, geen vuur, geen maan, geen sterrenhemel, geen zon.’ (Mahā Upaniṣad 1) In de Mahā Upaniṣad wordt ook gezegd dat Heer Śiva uit het voorhoofd van de Allerhoogste Heer geboren werd. De Veda’s zeggen daarom dat de Allerhoogste Heer, de schepper van Brahmā en Śiva, aanbeden moet worden.

Toujours dans la Nārāyaṇa Upaniṣad (4), il est écrit: brahmaṇyo devakī-putraḥ, « Le fils de Devakī, Kṛṣṇa, est la Personne Suprême. » Et dans la Mahā Upaniṣad (1.2): eko vai nārāyaṇa āsīn na brahmā neśāno nāpo nāgni-somau neme dyāv-āpṛthivī na nakṣatrāṇi na sūryah, « Au début de la création, seul était Nārāyaṇa, la Personne Suprême. Ni Brahmā, ni Śiva, ni l’eau, ni le feu, la lune, les cieux, la terre, les étoiles ou le soleil n’existaient. » La Mahā Upaniṣad dit aussi que Śiva est né du front du Seigneur Suprême. C’est pourquoi les Védas déclarent que l’unique objet d’adoration est le Seigneur Suprême, le créateur de Brahmā et de Śiva.

In het Mokṣa-dharma-gedeelte van het Mahābhārata zegt Kṛṣṇa:

Kṛṣṇa Lui-même affirme dans le Mokṣa-dharma, une des sections du Mahābhārata:

prajāpatiṁ ca rudraṁ cāpy
aham eva sṛjāmi vai
tau hi māṁ na vijānīto
mama māyā-vimohitau

‘De aartsvaders, Śiva en anderen werden door Mij geschapen, ook al weten ze dat niet omdat ze verward zijn door Mijn illusionerende energie.’

In de Varāha Purāṇa wordt ook gezegd:

« Je suis Celui qui a créé les patriarches, Śiva et les autres. Mais ils l’ignorent parce qu’ils sont illusionnés par Mon énergie externe. » Et le Varāha Purāṇa d’ajouter:

nārāyaṇaḥ paro devas
tasmāj jātaś caturmukhaḥ
tasmād rudro ’bhavad devaḥ
sa ca sarva-jñatāṁ gataḥ

‘Nārāyaṇa is de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods en uit Hem kwam Brahmā voort, uit wie Śiva voortkwam.’

« Nārāyaṇa est Dieu, la Personne Suprême. Il donna naissance à Brahmā, lequel créa Śiva. »

Heer Kṛṣṇa is de oorsprong van alle scheppingen en Hij wordt de meest directe oorzaak van alles genoemd. Hij zegt: ‘Omdat alles uit Mij voortkomt, ben Ik de oorspronkelijke bron van alles. Alles is ondergeschikt aan Mij; niemand staat boven Mij.’ Buiten Kṛṣṇa bestaat er geen andere allerhoogste bestuurder. Wie Kṛṣṇa als zodanig begrijpt door van een bonafide spiritueel leraar te horen, met verwijzingen naar de Vedische literatuur, wendt al zijn energie aan voor het Kṛṣṇa-bewustzijn en wordt een werkelijk geleerd persoon. Vergeleken met hem zijn alle anderen die Kṛṣṇa niet werkelijk kennen, maar dwazen. Alleen een dwaas zal Kṛṣṇa als een gewoon man beschouwen. Een Kṛṣṇa-bewust persoon moet zich niet door dwazen in verwarring laten brengen; hij moet alle ongeautoriseerde commentaren op en interpretaties van de Bhagavad-gītā vermijden en vastbesloten en vastberaden doorgaan met Kṛṣṇa-bewustzijn.

Source de toute la création, Kṛṣṇa est la cause efficiente de toute chose: « Je suis l’origine de tout, car tout est né de Moi. Tout M’est subordonné et nul ne M’est supérieur. » Il n’est pas de maître suprême autre que Kṛṣṇa. Celui qui comprend le Seigneur à la lumière des Écritures, à l’aide d’un maître spirituel authentique, emploie toute son énergie dans la conscience de Kṛṣṇa et devient un véritable érudit. En comparaison, ceux qui ne connaissent pas Kṛṣṇa dans toute Sa splendeur ne sont que des sots. Car seul un sot peut prendre Kṛṣṇa pour un homme ordinaire. Le dévot ne doit jamais se laisser abuser par l’un ou l’autre de ces ignorants. Il doit éviter de lire tout commentaire ou interprétation non autorisé de la Bhagavad-gītā, et doit poursuivre son action dans la conscience de Kṛṣṇa avec fermeté et détermination.