TEXT 33
TEKST 33
Tekstas
Tekst
jñāna-yajñaḥ paran-tapa
sarvaṁ karmākhilaṁ pārtha
jñāne parisamāpyate
jñāna-yajñaḥ paran-tapa
sarvaṁ karmākhilaṁ pārtha
jñāne parisamāpyate
Synonyms
Synonyms
śreyān – większy; dravya-mayāt – z posiadłości materialnych; yajñāt – niż ofiara; jñāna-yajñaḥ – ofiara w wiedzy; param-tapa – O pogromco wroga; sarvam – wszystkie; karma – czynności; akhilam – na ogół; pārtha – O synu Pṛthy; jñāne – w wiedzy; parisamāpyate – kulminuje w.
Translation
Translation
O priešų baudėjau, atnašauti auką su išmanymu geriau, nei tiesiog aukoti materialią nuosavybę. Juk galų gale, o Pṛthos sūnau, visas veiksmo aukas vainikuoja transcendentinis žinojimas.
O pogromco wroga, ofiara spełniana w wiedzy, lepsza jest niż jedynie ofiara z posiadłości materialnych. Ale wszelkie ofiary z pracy, o synu Pṛthy, kończą się wiedzą transcendentalną.
Purport
Purport
KOMENTARAS: Visų aukų tikslas – pasiekti visiško žinojimo būvį, o po to atsikratyti materialių negandų ir galiausiai atsidėti transcendentinei meilės tarnystei Aukščiausiajam Viešpačiui (Kṛṣṇos sąmonei). Vis dėlto šios įvairių rūšių aukos apgaubtos paslaptimi, ir ją reikia žinoti. Kartais aukos skiriasi forma, kurią lemia aukotojo tikėjimas. Kai žmogaus tikėjimas pasiekia transcendentinio žinojimo stadiją, jis laikomas dvasiškai toliau pažengusiu nei tas, kuris aukoja tik materialius dalykus, bet neturi transcendentinio žinojimo, nes be jo aukos lygiavertės materialiems veiksmams ir neteikia jokios dvasinės naudos. Tikrojo žinojimo kulminacija yra Kṛṣṇos sąmonė – aukščiausia transcendentinio žinojimo stadija. Kai atnašaujant aukas nepuoselėjamas žinojimas, tai tėra tik materiali veikla. Tačiau aukojant su transcendentiniu žinojimu, atnašavimo veikla tampa dvasine. Priklausomai nuo aukotojo sąmonės būvio, atnašavimas vadinasi arba karma-kāṇḍa (karminė veikla), arba jñāna-kāṇḍa (pažinimas vardan tiesos). Geriau, kai aukos tikslas – žinojimas.
ZNACZENIE:
Celem wszystkich ofiar jest osiągnięcie doskonałej wiedzy, następnie uwolnienie się od trosk materialnych i ostatecznie – zaangażowanie się w transcendentalną służbę miłości dla Najwyższego Pana (świadomość Kṛṣṇy). Niemniej jednak, we wszystkich tych aktach ofiarnych zawiera się pewna tajemnica i tajemnicę tę należy poznać. Ofiary przyjmują czasami różne formy, w zależności od określonych wierzeń pełniącego te ofiary. Kiedy wiara spełniającego ofiarę osiąga stan wiedzy transcendentalnej, powinien on być uważany za bardziej światłego, niż ten, który składa ofiarę z bogactw materialnych bez takiej wiedzy, jako że ofiary składane bez wiedzy pozostają na platformie materialnej i nie przynoszą żadnych korzyści duchowych. Prawdziwa wiedza kulminuje w świadomości Kṛṣṇy, będącej najwyższym stanem wiedzy transcendentalnej. Bez wzniesienia się do wiedzy, ofiary są jedynie czynnościami materialnymi. Kiedy jednakże ofiary te zostaną wzniesione do poziomu transcendentalnej wiedzy, wszystkie takie czynności osiągają platformę duchową. W zależności od różnego stopnia świadomości, czyny ofiarne nazywane są czasami karma-kāṇḍa, czyli czynnościami dla zysków, a czasami jñāna-kāṇḍa – wiedzą mającą na celu poszukiwanie prawdy. I niewątpliwie lepiej jest, jeśli wszystkie czyny ofiarne znajdują swój finał w wiedzy.