Skip to main content

Text 19

VERSO 19

Texto

Texto

nityānubhūta-nija-lābha-nivṛtta-tṛṣṇaḥ
śreyasy atad-racanayā cira-supta-buddheḥ
lokasya yaḥ karuṇayābhayam ātma-lokam
ākhyān namo bhagavate ṛṣabhāya tasmai
nityānubhūta-nija-lābha-nivṛtta-tṛṣṇaḥ
śreyasy atad-racanayā cira-supta-buddheḥ
lokasya yaḥ karuṇayābhayam ātma-lokam
ākhyān namo bhagavate ṛṣabhāya tasmai

Palabra por palabra

Sinônimos

nitya-anubhūta — debido a estar siempre consciente de Su verdadera identidad; nija-lābha-nivṛtta-tṛṣṇaḥ — que era completo en Sí mismo y no tenía ningún otro deseo que satisfacer; śreyasi — en el bienestar genuino de la vida; a-tat-racanayā — por aumentar las actividades en el campo material, confundiendo el cuerpo con el ser; cira — durante mucho tiempo; supta — durmiendo; buddheḥ — cuya inteligencia; lokasya — de hombres; yaḥ — quien (el Señor Ṛṣabhadeva); karuṇayā — por Su misericordia sin causa; abhayam — libre de temor; ātma-lokam — la verdadera identidad del ser; ākhyāt — instruyó; namaḥ — reverencias respetuosas; bhagavate — a la Suprema Personalidad de Dios; ṛṣabhāya — al Señor Ṛṣabhadeva; tasmai — a Él.

nitya-anubhūta — devido a ser sempre consciente de Sua verdadeira identidade; nija-lābha-nivṛtta-tṛṣṇaḥ — que era completo em Si mesmo e não tinha nenhum outro desejo a satisfazer; śreyasi — na genuína riqueza da vida; a-tat-racanayā — expandindo atividades no campo material, confundindo o corpo com o eu; cira — por um longo tempo; supta — dormindo; buddheḥ — cuja inteligência; lokasya — dos homens; yaḥ — quem (Senhor Ṛṣabhadeva); karuṇayā — por Sua misericórdia imotivada; abhayam — destemor; ātma-lokam — a verdadeira identidade do eu; ākhyāt — instruiu; namaḥ — respeitosas reverências; bhagavate — à Suprema Personalidade de Deus; ṛṣabhāya — ao Senhor Ṛṣabhadeva; tasmai — a Ele.

Traducción

Tradução

La Suprema Personalidad de Dios, el Señor Ṛṣabhadeva, era completamente consciente de Su verdadera identidad; por lo tanto, era autosuficiente, y no deseaba satisfacciones externas. Él no tenía necesidad de aspirar al éxito, pues era completo en Sí mismo. Aquellos que se ocupan en conceptos corporales innecesarios y crean una atmósfera de materialismo, siempre ignoran su verdadero interés personal. Por Su misericordia sin causa, el Señor Ṛṣabhadeva enseñó cuál es la verdadera identidad del ser y el objetivo de la vida. Por ello ofrecemos respetuosas reverencias al Señor, que advino en la forma del Señor Ṛṣabhadeva.

A Suprema Personalidade de Deus, o Senhor Ṛṣabhadeva, conhecia na íntegra Sua verdadeira identidade; portanto, Ele era autossuficiente e não desejava gozo externo. Como era completo em Si mesmo, Ele não sentia nenhuma necessidade de sucesso. Aqueles que se ocupam inutilmente em conceitos corpóreos e criam uma atmosfera de materialismo sempre ignoram seu verdadeiro interesse pessoal. Por Sua misericórdia imotivada, o Senhor Ṛṣabhadeva ensinou a verdadeira identidade do eu e a meta da vida. Portanto, oferecemos nossas respeitosas reverências ao Senhor, que apareceu como o Senhor Ṛṣabhadeva.

Significado

Comentário

Este es el resumen del presente capítulo, en el que se narran las actividades del Señor Ṛṣabhadeva. Siendo la Suprema Personalidad de Dios, el Señor Ṛṣabhadeva es completo en Sí mismo. Nosotros, las entidades vivientes, como partes integrales del Señor Supremo, debemos seguir las instrucciones del Señor Ṛṣabhadeva y volvernos autosuficientes. No debemos crear necesidades sin sentido basadas en el concepto corporal. La persona autorrealizada se siente satisfecha por que está situada en su posición espiritual original. Como se confirma en el Bhagavad-gītā (18.54): brahma-bhūtaḥ prasannātmā na śocati na kāṅkṣati. Ese es el objetivo de todas las entidades vivientes. Aunque estemos en el mundo material, podemos alcanzar la satisfacción plena y liberarnos del anhelo y de la lamentación con tan solo seguir las instrucciones del Señor tal y como se exponen en el Bhagavad-gītā o el Śrīmad-Bhāgavatam. La satisfacción que se deriva de la autorrealización recibe el nombre de svarūpānanda. El alma condicionada, que duerme eternamente en la oscuridad, no comprende cuál es su verdadero interés personal. Simplemente trata de ser feliz mediante ajustes materiales, lo cual es imposible. Por consiguiente, en el Śrīmad-Bhāgavatam se dice: na te viduḥ svārtha-gatiṁ hi viṣṇum: Debido a su profunda ignorancia, el alma condicionada no sabe que su verdadero interés consiste en refugiarse en los pies de loto del Señor Viṣṇu. Tratar de ser feliz por medio de ajustes en la atmósfera material es un esfuerzo inútil. Es verdaderamente imposible. Con Su comportamiento personal y Sus instrucciones, el Señor Ṛṣabhadeva iluminó a las almas condicionadas y les mostró la forma de llegar a ser autosuficientes en su identidad espiritual.

SIGNIFICADO—Este é o resumo deste capítulo, no qual se descrevem as atividades do Senhor Ṛṣabhadeva. Sendo a própria Suprema Personalidade de Deus, o Senhor Ṛṣabhadeva é completo em Si mesmo. Nós, entidades vivas, como partes integrantes do Senhor Supremo, devemos seguir as instruções do Senhor Ṛṣabhadeva para nos tornarmos autossuficientes. Não devemos, devido à concepção corpórea, criar imposições desnecessárias. A pessoa autorrealizada, como está situada em sua posição espiritual original, sente bastante satisfação. Como se confirma na Bhagavad-gītā (18.54), brahma-bhūtaḥ prasannātmā na śocati na kāṅkṣati. É essa a meta de todas as entidades vivas. Muito embora alguém possa estar situado dentro deste mundo material, ele, pelo simples fato de seguir as instruções do Senhor como estabelecidas na Bhagavad-gītā ou no Śrīmad-Bhāgavatam, pode satisfazer-se plenamente e livrar-se da ansiedade e da lamentação. A satisfação obtida através da autorrealização se chama svarūpānanda. A alma condicionada, dormindo eternamente na escuridão, não sabe qual é seu interesse pessoal. Tudo o que ela faz é tentar ser feliz mediante ajustes materiais, mas isso é impossível. Portanto, o Śrīmad-Bhāgavatam diz que na te viduḥ svārtha-gatiṁ hi viṣṇum: devido à ignorância grosseira, a alma condicionada desconhece que seu interesse verdadeiro é refugiar-se aos pés de lótus do Senhor Viṣṇu. Tentar tornar-se feliz corrigindo a atmosfera material é uma tarefa inútil. Na verdade, é impossível. Através de Seu comportamento pessoal e de Suas instruções, o Senhor Ṛṣabhadeva iluminou a alma condicionada e lhe mostrou como se tornar autossuficiente em sua identidade espiritual.

Así terminan los significados de Bhaktivedanta correspondientes al capítulo sexto del Canto Quinto del Śrīmad-Bhāgavatam,titulado: «Actividades del Señor Ṛṣabhadeva».

Neste ponto, encerram-se os Significados Bhaktivedanta do quinto canto, sexto capítulo, do Śrīmad-Bhāgavatam, intitulado “As Atividades do Senhor Ṛṣabhadeva”.