TEXT 4

STIH 4

Texto

Tekst

bhūmir āpo ’nalo vāyuḥ
khaṁ mano buddhir eva ca
ahaṅkāra itīyaṁ me
bhinnā prakṛtir aṣṭadhā

Palabra por palabra

Synonyms

bhūmiḥ — tierra; āpaḥ — agua; analaḥ — fuego; vāyuḥ — aire; kham — éter; manaḥ — mente; buddhiḥ — inteligencia; eva — ciertamente; ca — y; ahaṅkāraḥ — ego falso; iti — así pues; iyam — todos estos; me — Mi; bhinnā — separadas; prakṛtiḥ — energías; aṣṭadhā — óctuple.

bhūmiḥ – earth; āpaḥ – water; analaḥ – ﬁre; vāyuḥ – air; kham – ether; manaḥ – mind; buddhiḥ – intelligence; eva – certainly; ca – and; ahaṅkāraḥ – false ego; iti – thus; iyam – all these; me – My; bhinnā – separated; prakṛtiḥ – energies; aṣṭadhā – eightfold.

Traducción

Translation

La tierra, el agua, el fuego, el aire, el éter, la mente, la inteligencia y el ego falso, estos ocho elementos en conjunto constituyen Mis energías materiales separadas.

Zemlja, voda, vatra, zrak, eter, um, inteligencija i lažni ego Moje su odvojene materijalne energije.

Significado

Purport

La ciencia de Dios analiza la posición constitucional de Dios y Sus diversas energías. La naturaleza material se denomina prakṛti, o la energía del Señor en Sus diferentes encarnaciones (expansiones) puruṣa, tal como se describe en Sātvata-tantra:

SMISAO: Nauk o Bogu raščlanjuje prirodni položaj Boga i Njegovih različitih energija. Materijalna se priroda naziva prakṛti, odnosno energija Gospodina u Njegovim različitim puruṣa inkarnacijama (ekspanzijama). To je opisano u Sātvata-tantri:

viṣṇos tu trīṇi rūpāṇi
puruṣākhyāny atho viduḥ
ekaṁ tu mahataḥ sraṣṭṛ
dvitīyaṁ tv aṇḍa-saṁsthitam
tṛtīyaṁ sarva-bhūta-sthaṁ
tāni jñātvā vimucyate

«Para llevar a cabo la creación material, la expansión plenaria del Señor Kṛṣṇa adopta la forma de tres Viṣṇus. El primero de ellos, Mahā-Viṣṇu, crea la energía material total, conocida como el mahat-tattva. El segundo, Garbhodakaśāyī Viṣṇu, entra en todos los universos para crear diversidades en cada uno de ellos. El tercero, Kṣīrodakaśāyī Viṣṇu, se difunde en todos los universos, en forma de la Superalma omnipresente, y se conoce como Paramātmā. Él está presente incluso dentro de los átomos. Todo aquel que conozca estos tres Viṣṇus, se puede liberar del enredo material».

„Radi stvaranja materijalnoga svijeta Kṛṣṇina potpuna ekspanzija poprima oblike triju Viṣṇua. Prvi, Mahā-Viṣṇu, stvara sveukupnu materijalnu energiju, poznatu kao mahat-tattva. Drugi, Garbhodakaśāyī Viṣṇu, ulazi u svaki svemir kako bi u njemu stvorio raznolikosti. Treći, Kṣīrodakaśāyī Viṣṇu, poznat kao Paramātmā, ekspandira se kao sveprožimajuća Nad-duša u svim svemirima. Nazočan je čak i u atomima. Onaj tko shvati ta tri Viṣṇua može biti oslobođen materijalne zapletenosti."

Este mundo material es una manifestación temporal de una de las energías del Señor. Todas las actividades del mundo material están dirigidas por estas tres expansiones Viṣṇu del Señor Kṛṣṇa. Estos puruṣas se denominan encarnaciones. Por lo general, aquel que no conoce la ciencia de Dios (Kṛṣṇa) supone que este mundo material es para el disfrute de las entidades vivientes, y que las entidades vivientes son los puruṣas —los causantes, los controladores y los disfrutadores de la energía material—. Según el Bhagavad-gītā, esta conclusión atea es falsa. En el verso en discusión, se afirma que Kṛṣṇa es la causa original de la manifestación material. El Śrīmad-Bhāgavatam también confirma eso mismo. Los ingredientes de la manifestación material son energías separadas del Señor. Incluso el brahma-jyotir, que es la meta última de los impersonalistas, es una energía espiritual manifestada en el cielo espiritual. En el brahma-jyotir no hay diversidades espirituales como en los Vaikuṇṭhalokas, y el impersonalista considera que ese brahma-jyotir es la meta última y eterna. La manifestación Paramātmā también es un aspecto temporal y omnipresente del Kṣīrodakaśāyī Viṣṇu. La manifestación Paramātmā no es eterna en el mundo espiritual. En consecuencia, la auténtica Verdad Absoluta es la Suprema Personalidad de Dios, Kṛṣṇa. Él es la persona energética completa, y posee diferentes energías separadas e internas.

Materijalni je svijet privremeno očitovanje tek jedne od Gospodinovih energija. Svim djelatnostima materijalnog svijeta upravljaju spomenute tri Viṣṇu ekspanzije Gospodina Kṛṣṇe. Ti se puruṣe nazivaju inkarnacije. Onaj tko ne zna nauk o Bogu (Kṛṣṇi) obično misli da je materijalni svijet stvoren za uživanje živih bića i da su živa bića puruṣe – uzroci, upravitelji i uživatelji materijalne energije. Prema Bhagavad-gīti taj je ateistički zaključak pogrešan. U navedenom je stihu rečeno da je Kṛṣṇa izvorni uzrok materijalnog svijeta. Śrīmad-Bhāgavatam to potvrđuje. Sastojci materijalnog svijeta Gospodinove su odvojene energije. Čak je i brahmajyoti, krajnji cilj impersonalista, duhovna energija koja se očituje na duhovnom nebu. U brahmajyotiju, kojeg impersonalisti smatraju krajnjim, vječnim ciljem, ne postoji duhovna raznolikost kao na Vaikuṇṭhalokama. Paramātmā je privremeni, sveprožimajući vid Kṣīrodakaśāyī Viṣṇua. Ona ne postoji vječno u duhovnom svijetu. Prema tome, prava Apsolutna Istina je Svevišnja Božanska Osoba Kṛṣṇa. On je potpun energetik i posjeduje različite, odvojene i unutarnje, energije.

En la energía material, las principales manifestaciones son ocho, tal como se mencionó antes. De estas, las primeras cinco manifestaciones, es decir, la tierra, el agua, el fuego, el aire y el cielo, se conocen como las cinco creaciones gigantescas o las creaciones burdas, dentro de las cuales se incluyen los cinco objetos de los sentidos. Estos objetos son las manifestaciones del olor, el sabor, la forma, el tacto y el sonido físicos. La ciencia material abarca estas diez cosas y nada más. Pero las otras tres, es decir, la mente, la inteligencia y el ego falso, son desdeñadas por los materialistas. Los filósofos que se ocupan de las actividades mentales tampoco tienen conocimiento perfecto, porque no conocen la fuente última, Kṛṣṇa. El ego falso —«yo soy» y «es mío», que constituye el principio básico de la existencia material— comprende diez órganos de los sentidos para las actividades materiales. La inteligencia se refiere a la creación material total, denominada el mahat-tattva. Por lo tanto, de las ocho energías separadas del Señor se manifiestan los veinticuatro elementos del mundo material, que constituyen el tema de la filosofía sāṅkhya atea; originalmente, ellas son productos de las energías de Kṛṣṇa y están separadas de Él, pero los filósofos sāṅkhya ateos que poseen muy escaso conocimiento, no saben que Kṛṣṇa es la causa de todas las causas. El tema que se discute en la filosofía sāṅkhya trata únicamente de la manifestación de la energía externa de Kṛṣṇa, tal como se describe en el Bhagavad-gītā.

Materijalna se energija sastoji od osam glavnih očitovanja, koja su ovdje opisana. Prvih pet očitovanja – zemlja, voda, vatra, zrak i nebo – nazivaju se golemim ili grubim tvorevinama i obuhvaćaju pet predmeta osjetila. Oni su očitovanja fizičkog zvuka, dodira, oblika, okusa i mirisa. Materijalna znanost proučava samo tih deset elemenata i ništa više. No materijalisti zanemaruju ostala tri elementa – um, inteligenciju i lažni ego. Filozofi koji proučavaju djelatnosti uma također nemaju savršeno znanje, jer ne poznaju krajnji izvor, Kṛṣṇu. Lažni ego („ja sam" i „ovo je moje"), koji predstavlja temeljno načelo materijalnog postojanja, obuhvaća deset osjetilnih organa za vršenje materijalnih djelatnosti. Inteligencija se odnosi na cjelokupnu materijalnu kreaciju, zvanu mahat-tattva. Tako se od Gospodinovih osam odvojenih energija očituju dvadeset četiri elementa materijalnog svijeta, koje proučava ateistička sāṅkhya filozofija. Oni su izvorno ogranci Kṛṣṇinih energija i odvojeni su od Njega, ali ateistički sāṅkhya filozofi, koji nemaju veliko znanje, ne znaju da je Kṛṣṇa uzrok svih uzroka. Predmet sāṅkhya filozofije samo je očitovanje Kṛṣṇine izvanjske energije, opisane u Bhagavad-gīti.