Skip to main content

Text 18

VERSO 18

Devanagari

Devanagari

यस्य राष्ट्रे पुरे चैव भगवान् यज्ञपूरुष: ।
इज्यते स्वेन धर्मेण जनैर्वर्णाश्रमान्वितै: ॥ १८ ॥

Text

Texto

yasya rāṣṭre pure caiva
bhagavān yajña-pūruṣaḥ
ijyate svena dharmeṇa
janair varṇāśramānvitaiḥ
yasya rāṣṭre pure caiva
bhagavān yajña-pūruṣaḥ
ijyate svena dharmeṇa
janair varṇāśramānvitaiḥ

Synonyms

Sinônimos

yasya — whose; rāṣṭre — in the state or kingdom; pure — in the cities; ca — also; eva — certainly; bhagavān — the Supreme Personality of Godhead; yajña-pūruṣaḥ — who is the enjoyer of all sacrifices; ijyate — is worshiped; svena — their own; dharmeṇa — by occupation; janaiḥ — by the people; varṇa-āśrama — the system of eight social orders; anvitaiḥ — who follow.

yasya — cujo; rāṣṭre — no estado ou reino; pure — nas cidades; ca — também; eva — decerto; bhagavān — a Suprema Personalidade de Deus; yajña-pūruṣaḥ — que é o desfrutador de todos os sacrifícios; ijyate — é adorado; svena — sua própria; dharmeṇa — pela ocupação; janaiḥ — pelas pessoas; varṇa-āśrama — o sistema de oito ordens sociais; anvitaiḥ — que seguem.

Translation

Tradução

The king is supposed to be pious in whose state and cities the general populace strictly observes the system of eight social orders of varṇa and āśrama, and where all citizens engage in worshiping the Supreme Personality of Godhead by their particular occupations.

Piedoso é o rei em cujo estado e cidades a população em geral observa estritamente o sistema de oito ordens sociais de varṇa e āśrama, e onde todos os cidadãos se dedicam a adorar a Suprema Personalidade de Deus através de suas ocupações específicas.

Purport

Comentário

The state’s duty and the citizen’s duty are very nicely explained in this verse. The activities of the government head, or king, as well as the activities of the citizens, should be so directed that ultimately everyone engages in devotional service to the Supreme Personality of Godhead. The king, or government head, is supposed to be the representative of the Supreme Personality of Godhead and is therefore supposed to see that things go on nicely and that the citizens are situated in the scientific social order comprised of four varṇas and four āśramas. In the Viṣṇu Purāṇa it is stated that unless people are educated or situated in the scientific social order comprised of four varṇas (brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya and śūdra) and four āśramas (brahmacarya, gṛhastha, vānaprastha and sannyāsa), society can never be considered real human society, nor can it make any advancement towards the ultimate goal of human life. It is the duty of the government to see that things go on in terms of varṇa and āśrama. As stated herein, bhagavān yajña-pūruṣaḥ: the Supreme Personality of Godhead, Kṛṣṇa, is the yajña-pūruṣa. As stated in Bhagavad-gītā (5.29): bhoktāraṁ yajña-tapasām. Kṛṣṇa is the ultimate purpose of all sacrifice. He is also the enjoyer of all sacrifices; therefore He is known as yajña-pūruṣa. The word yajña-pūruṣa indicates Lord Viṣṇu or Lord Kṛṣṇa, or any Personality of Godhead in the category of viṣṇu-tattva. In perfect human society, people are situated in the orders of varṇa and āśrama and are engaged in worshiping Lord Viṣṇu by their respective activities. Every citizen engaged in an occupation renders service by the resultant actions of his activities. That is the perfection of life. As stated in Bhagavad-gītā (18.46):

SIGNIFICADO—O dever do estado e o dever do cidadão são muito bem explicados neste verso. As atividades do líder do governo, ou rei, bem como as atividades dos cidadãos, devem ser orientadas de tal forma que, em última análise, todos se ocupem em serviço devocional à Suprema Personalidade de Deus. O rei, ou líder do governo, é tido como o representante da Suprema Personalidade de Deus e, por isso, deve cuidar para que tudo corra bem e os cidadãos estejam situados na ordem social científica, composta de quatro varṇas e quatro āśramas. No Viṣṇu Purāṇa, afirma-se que, se as pessoas não forem educadas ou não estiverem situadas na ordem social científica composta de quatro varṇas (brāhmaṇa, kṣatriya, vaiśya e śūdra) e quatro āśramas (brahmacarya, gṛhastha, vānaprastha e sannyāsa), a sociedade jamais poderá ser considerada uma verdadeira sociedade humana, tampouco poderá fazer qualquer avanço rumo à meta última da vida humana. É dever do governo cuidar para que as coisas funcionem em termos de varṇa e āśrama. Como se afirma nesta passagem, bhagavān yajña-pūruṣaḥ – a Suprema Personalidade de Deus, Kṛṣṇa, é o yajña-pūruṣa. Como se afirma na Bhagavad-gītā (5.29), bhoktāraṁ yajña-tapasām. Kṛṣṇa é o objetivo último de todo sacrifício. Ele também é o desfrutador de todos os sacrifícios; portanto, Ele é conhecido como yajña-pūruṣa. O termo yajña-pūruṣa indica o Senhor Viṣṇu, ou o Senhor Kṛṣṇa, ou qualquer Personalidade de Deus na categoria de viṣṇu-tattva. Na sociedade humana perfeita, as pessoas situam-se nas ordens de varṇa e āśrama e se dedicam a adorar o Senhor Viṣṇu através de suas respectivas atividades. Todo cidadão que tenha uma ocupação presta serviço mediante as ações resultantes de suas atividades. Essa é a perfeição da vida. Como se afirma na Bhagavad-gītā (18.46):

yataḥ pravṛttir bhūtānāṁ
yena sarvam idaṁ tatam
sva-karmaṇā tam abhyarcya
siddhiṁ vindati mānavaḥ
yataḥ pravṛttir bhūtānāṁ
yena sarvam idaṁ tatam
sva-karmaṇā tam abhyarcya
siddhiṁ vindati mānavaḥ

“By worship of the Lord, who is the source of all beings and who is all-pervading, man can, in the performance of his own duty, attain perfection.”

“Adorando o Senhor, que é a fonte de todos os seres e é onipenetrante, o homem pode, ao cumprir seu próprio dever, alcançar a perfeição.”

Thus the brāhmaṇas, kṣatriyas, śūdras and vaiśyas must execute their prescribed duties as these duties are stated in the śāstras. In this way everyone can satisfy the Supreme Personality of Godhead, Viṣṇu. The king, or government head, has to see that the citizens are thus engaged. In other words, the state or the government must not deviate from its duty by declaring that the state is a secular one, which has no interest in whether or not the people advance in varṇāśrama-dharma. Today people engaged in government service and people who rule over the citizens have no respect for the varṇāśrama-dharma. They complacently feel that the state is secular. In such a government, no one can be happy. The people must follow the varṇāśrama-dharma, and the king must see that they are following it nicely.

Assim, os brāhmaṇas, kṣatriyas, śūdras e vaiśyas devem executar seus deveres prescritos da maneira como esses deveres são estabelecidos nos śāstras. Dessa maneira, todos podem satisfazer a Suprema Personalidade de Deus, Viṣṇu. O rei, ou líder do governo, deve zelar para que os cidadãos se ocupem dessa maneira. Em outras palavras, o estado ou o governo não devem se desviar de seu dever declarando que o estado é secular, e que não têm interesse em saber se as pessoas estão ou não avançando no varṇāśrama-dharma. Hoje em dia, as pessoas ocupadas no serviço governamental e as pessoas que dirigem os cidadãos não têm respeito pelo varṇāśrama-dharma. Elas complacentemente acham que o estado é secular. Em um governo assim, ninguém pode ser feliz. É preciso que o povo siga o varṇāśrama-dharma, e o rei deve cuidar para que o estejam seguindo bem.