Skip to main content

Text 29

VERSO 29

Devanagari

Devanagari

कृत्वा मुखान्यव शुच: श्वसनेन शुष्यद्-
बिम्बाधराणि चरणेन भुव: लिखन्त्य: ।
अस्रैरुपात्तमसिभि: कुचकुङ्कुमानि
तस्थुर्मृजन्त्य उरुदु:खभरा: स्म तूष्णीम् ॥ २९ ॥

Text

Texto

kṛtvā mukhāny ava śucaḥ śvasanena śuṣyad
bimbādharāṇi caraṇena bhuvaḥ likhantyaḥ
asrair upātta-masibhiḥ kuca-kuṅkumāni
tasthur mṛjantya uru-duḥkha-bharāḥ sma tūṣṇīm
kṛtvā mukhāny ava śucaḥ śvasanena śuṣyad
bimbādharāṇi caraṇena bhuvaḥ likhantyaḥ
asrair upātta-masibhiḥ kuca-kuṅkumāni
tasthur mṛjantya uru-duḥkha-bharāḥ sma tūṣṇīm

Synonyms

Sinônimos

kṛtvā — placing; mukhāni — their faces; ava — downward; śucaḥ — out of sorrow; śvasanena — by sighing; śuṣyat — drying up; bimba — (appearing like) red bimba fruits; adharāṇi — their lips; caraṇena — with their toes; bhuvaḥ — the ground; likhantyaḥ — scratching; asraiḥ — with their tears; upātta — which carried; masibhiḥ — the kajjala from their eyes; kuca — on the breasts; kuṅkumāni — the vermilion powder; tasthuḥ — they stood still; mṛjantyaḥ — washing away; uru — excessive; duḥkha — of unhappiness; bharāḥ — feeling the burden; sma — indeed; tūṣṇīm — silently.

kṛtvā — colocando; mukhāni — seus rostos; ava — para baixo; śucaḥ — por causa do pesar; śvasanena — suspirando; śuṣyat — secando; bimba — (parecendo) frutas bimba vermelhas; adharāṇi — seus lábios; caraṇe­na — com os dedos dos pés; bhuvaḥ — o chão; likhantyaḥ — riscan­do; asraiḥ — com suas lágrimas; upātta — que tirava; masibhiḥ — o kajjala de seus olhos; kuca — nos seios; kuṅkumāni — o pó de vermelhão; tasthuḥ — ficaram imóveis; mṛjantyaḥ — lavando; uru — excessi­va; duḥkha — da infelicidade; bharāḥ — sentindo o fardo; sma — de fato; tūṣṇīm — em silêncio.

Translation

Tradução

Their heads hanging down and their heavy, sorrowful breathing drying up their reddened lips, the gopīs scratched the ground with their toes. Tears flowed from their eyes, carrying their kajjala and washing away the vermilion smeared on their breasts. Thus they stood, silently bearing the burden of their unhappiness.

Cabisbaixas, com sua pesada e triste respiração a secar-lhes os lábios avermelhados, as gopīs riscavam o chão com os dedos de seus pés. Lágrimas escorriam-lhes dos olhos, levando embora seu kajjala e lavando o vermelhão em seus seios. Assim, postadas, elas carregavam em silêncio o fardo de sua infelicidade.

Purport

Comentário

The gopīs felt, “If Kṛṣṇa has not been conquered by our love, then our love must not be genuine. And if we cannot properly love Kṛṣṇa, what is the use of our lives?” Their reddish lips were drying up because of the hot breathing that arose from their unhappiness. When the hot sun dries ripe red bimba fruits, dark spots appear on them and they grow soft. The beautiful lips of the gopīs similarly changed in appearance. They stood silently before Kṛṣṇa, unable to speak.

SIGNIFICADO—As gopīs sentiam: “Se Kṛṣṇa não Se deixou conquistar por nosso amor, é porque este não deve ser genuíno. E se não somos capazes de amar a Kṛṣṇa da maneira apropriada, de que servem nossas vidas?” Seus lábios avermelhados secaram-se em virtude da respiração quente provocada por sua infelicidade. Quando o sol seca as vermelhas frutas bimba maduras, aparecem nelas manchas escuras e elas amolecem. Os belos lábios das gopīs, analogamente, mudaram de aspecto. Elas ficaram em silêncio diante de Kṛṣṇa, incapazes de falar.