Skip to main content

Text 13

VERSO 13

Devanagari

Devanagari

श्रीशुक उवाच
उक्तं पुरस्तादेतत्ते चैद्य: सिद्धिं यथा गत: । द्विषन्नपि हृषीकेशं किमुताधोक्षजप्रिया: ॥ १३ ॥

Text

Texto

śrī-śuka uvāca
uktaṁ purastād etat te
caidyaḥ siddhiṁ yathā gataḥ
dviṣann api hṛṣīkeśaṁ
kim utādhokṣaja-priyāḥ
śrī-śuka uvāca
uktaṁ purastād etat te
caidyaḥ siddhiṁ yathā gataḥ
dviṣann api hṛṣīkeśaṁ
kim utādhokṣaja-priyāḥ

Synonyms

Sinônimos

śrī-śukaḥ uvāca — Śukadeva Gosvāmī said; uktam — spoken; purastāt — previously; etat — this; te — to you; caidyaḥ — the King of Cedi, Śiśupāla; siddhim — perfection; yathā — as; gataḥ — he attained; dviṣan — hating; api — even; hṛṣīkeśam — the Supreme Lord Hṛṣīkeśa; kim uta — what to speak then; adhokṣaja — to the transcendental Lord, who lies beyond the purview of ordinary senses; priyāḥ — of those devotees who are very dear.

śrī-śukaḥ uvāca — Śukadeva Gosvāmī disse; uktam — falado; purastāt — antes; etat — isto; te — para ti; caidyaḥ — o rei de Cedi, Śiśupāla; siddhim — perfeição; yathā — como; gataḥ — alcançou; dviṣan — odiando; api — mesmo; hṛṣīkeśam — o Supremo Senhor Hṛṣīkeśa; kim uta — o que dizer então; adhokṣaja — ao Senhor transcendental, que está além do alcance dos sentidos ordinários; priyāḥ — daqueles devotos que são muito queridos.

Translation

Tradução

Śukadeva Gosvāmī said: This point was explained to you previously. Since even Śiśupāla, who hated Kṛṣṇa, achieved perfection, then what to speak of the Lord’s dear devotees.

Śukadeva Gosvāmī disse: Este ponto já te foi explicado antes. Visto que até mesmo Śiśupāla, que odiava Kṛṣṇa, alcançou a perfeição, o que dizer, então, dos queridos devotos do Senhor.

Purport

Comentário

Although the spiritual nature of conditioned souls may be covered by illusion, Lord Kṛṣṇa’s spiritual nature is omnipotent and is never covered by any other power. In fact, all other powers are His energy and thus function according to His will. The Brahma-saṁhitā (5.44) states, sṛṣṭi sthiti-pralaya-sādhana-śaktir ekā/ chāyeva yasya bhuvanāni bibharti durgā/ icchānurūpam api yasya ca ceṣṭate sā: “The mighty Durgā, who creates, maintains and annihilates the material worlds, is the potency of the Supreme Lord, and she moves like His shadow, according to His desire.” Thus because the Lord’s spiritual influence does not depend on whether someone understands Him or not, the gopīs’ spontaneous love for Kṛṣṇa guaranteed their spiritual perfection.

SIGNIFICADO—Ainda que a natureza espiritual das almas condicionadas possa ser encoberta pela ilusão, a natureza espiritual do Senhor Kṛṣṇa é onipotente e jamais é encoberta por qualquer outro poder. De fato, todos os outros poderes são energias dEle e, por isso, funcionam de acordo com Sua vontade. A Brahma-saṁhitā (5.44) afirma que sṛṣṭi sthiti-pralaya-sādhana-śaktir ekā/ chāyeva yasya bhuvanāni bibharti durgā/ icchānurūpam api yasya ca ceṣṭate sā: “A poderosa Durgā, que cria, mantém e aniquila os mundos materiais, é a potência do Senhor Supremo e se move como a sombra dEle, segundo Seu desejo.” Assim, porque a influência espiritual do Senhor não depende de alguém compreen­dê-lO ou não, o amor espontâneo das gopīs por Kṛṣṇa garantiu-lhes a perfeição espiritual.

The great Madhvācārya quotes the following relevant passages from the Skanda Purāṇa:

O eminente Madhvācārya cita as seguintes passagens relevantes do Skanda Purāṇa:

kṛṣṇa-kāmās tadā gopyas
tyaktvā dehaṁ divaṁ gatāḥ
samyak kṛṣṇaṁ para-brahma
jñātvā kālāt paraṁ yayuḥ
kṛṣṇa-kāmās tadā gopyas
tyaktvā dehaṁ divaṁ gatāḥ
samyak kṛṣṇaṁ para-brahma
jñātvā kālāt paraṁ yayuḥ

“At that time the gopīs, who desired Kṛṣṇa, gave up their bodies and went to the spiritual world. Because they properly understood Kṛṣṇa to be the Supreme Absolute Truth, they transcended the influence of time.”

“Naquele momento, as gopīs, que desejavam Kṛṣṇa, abandonaram seus corpos e foram para o mundo espiritual. Por terem compreen­dido de forma apropriada que Kṛṣṇa é a Suprema Verdade Absoluta, elas transcenderam a influência do tempo.”

pūrvaṁ ca jñāna-saṁyuktās
tatrāpi prāyaśas tathā
atas tāsāṁ paraṁ brahma
gatir āsīn na kāmataḥ
pūrvaṁ ca jñāna-saṁyuktās
tatrāpi prāyaśas tathā
atas tāsāṁ paraṁ brahma
gatir āsīn na kāmataḥ

“In their previous lives most of the gopīs were already fully endowed with transcendental knowledge. It is because of this knowledge, not their lust, that they were able to attain the Supreme Brahman.”

“Em suas vidas anteriores, a maioria das gopīs já tinha sido dotada de pleno conhecimento transcendental. É por causa desse conhecimento, e não de sua luxúria, que elas foram capazes de alcançar o Brahman Supremo.”

na tu jñānam ṛte mokṣo
nānyaḥ pantheti hi śrutiḥ
kāma-yuktā tadā bhaktir
jñānaṁ cāto vimukti-gāḥ
na tu jñānam ṛte mokṣo
nānyaḥ pantheti hi śrutiḥ
kāma-yuktā tadā bhaktir
jñānaṁ cāto vimukti-gāḥ

“The Vedas declare that without spiritual knowledge there is no valid path to liberation. Because these apparently lusty gopīs possessed devotion and knowledge, they achieved liberation.”

“Os Vedas declaram que, sem conhecimento espiritual, inexiste caminho válido para a liberação. Porque estas gopīs aparentemente luxuriosas possuíam devoção e conhecimento, elas alcançaram a liberação.”

ato mokṣe ’pi tāsāṁ ca
kāmo bhaktyānuvartate
mukti-śabdodito caidya-
prabhṛtau dveṣa-bhāginaḥ
ato mokṣe ’pi tāsāṁ ca
kāmo bhaktyānuvartate
mukti-śabdodito caidya-
prabhṛtau dveṣa-bhāginaḥ

“Thus even in their attainment of liberation, ‘lust’ followed as a manifestation of their pure devotion. After all, what we call liberation was experienced even by envious persons like Śiśupāla.”

“Deste modo, até mesmo em sua obtenção de liberação, a ‘luxúria’ seguia como manifestação de sua devoção pura. Afinal, o que chamamos de liberação foi experimentado até por pessoas invejosas como Śiśupāla.”

bhakti-mārgī pṛthaṅ muktim
agād viṣṇu-prasādataḥ
kāmas tv aśubha-kṛc cāpi
bhaktyā viṣṇoḥ prasāda-kṛt
bhakti-mārgī pṛthaṅ muktim
agād viṣṇu-prasādataḥ
kāmas tv aśubha-kṛc cāpi
bhaktyā viṣṇoḥ prasāda-kṛt

“By the mercy of Lord Viṣṇu, one who follows the path of devotional service gains liberation as a by-product, and such a person’s lusty desire, which would normally invoke misfortune, instead invokes the mercy of Viṣṇu when exhibited in pure devotion.”

“Pela misericórdia do Senhor Viṣṇu, alguém que segue o caminho do serviço devocional obtém a liberação como subproduto, e o dese­jo luxurioso de tal pessoa, que normalmente invocaria a má fortuna, em vez disso, quando exibido em devoção pura, invoca a misericór­dia de Viṣṇu.”

dveṣi-jīva-yutaṁ cāpi
bhaktaṁ viṣṇur vimocayet
aho ’ti-karuṇā viṣṇoḥ
śiśupālasya mokṣaṇāt
dveṣi-jīva-yutaṁ cāpi
bhaktaṁ viṣṇur vimocayet
aho ’ti-karuṇā viṣṇoḥ
śiśupālasya mokṣaṇāt

“Lord Viṣṇu will save even a devotee possessed of an envious life. Just see the extreme mercy of the Lord, as shown by His granting liberation to Śiśupāla!”

“O Senhor Viṣṇu salvará até mesmo um devoto afetado pela inveja. Vede só a extrema misericórdia do Senhor, como mostra o fato de Ele ter concedido a liberação a Śiśupāla!”

Śiśupāla was Lord Kṛṣṇa’s cousin. He was mortified when the Lord stole the gorgeous young Rukmiṇī, whom Śiśupāla himself was hell-bent on marrying. For various other reasons also, Śiśupāla was consumed with envy of Lord Kṛṣṇa, and finally he insanely offended Him in a great assembly called the Rājasūya sacrifice. At that time Kṛṣṇa nonchalantly cut off Śiśupāla’s head and gave him liberation. Everyone present saw the effulgent soul of Śiśupāla rise out of his dead body and merge into the existence of the Lord. The Seventh Canto explains that Śiśupāla was an incarnation of a gatekeeper in the spiritual world cursed to take birth on the earth as a demon. Since even Śiśupāla was liberated by the Lord, who took into consideration the whole situation, then what to speak of the gopīs, who loved Kṛṣṇa more than anything.

Śiśupāla era primo do Senhor Kṛṣṇa. Ele ficou mortificado quando o Senhor Kṛṣṇa roubou a esplêndida jovem Rukmiṇī, com quem o próprio Śiśupāla estava decidido a casar. Também por várias outras razões, Śiśupāla se consumia de inveja do Senhor Kṛṣṇa e, por fim, tal qual um louco, chegou a ofendê-lO em uma grande assembleia cha­mada “o sacrifício Rājasūya”. Nessa ocasião, Kṛṣṇa despreocupadamente decepou a cabeça de Śiśupāla e outorgou-lhe a liberação. Todos os presentes viram a refulgente alma de Śiśupāla sair de seu corpo morto e fundir­-se na existência do Senhor. O sétimo canto explica que Śiśupāla era a encarnação de um porteiro do mundo espiritual que recebera a maldição de nascer na Terra como demônio. Já que até mesmo Śiśupāla foi liberado pelo Senhor, que levou em consideração toda a situação, o que dizer, então, das gopīs, que amavam Kṛṣṇa mais do que tudo.