Skip to main content

TEXTS 18-19

VERSOS 18-19

Devanagari

Devanagari

सम: शत्रौ च मित्रे च तथा मानापमानयो: ।
शीतोष्णसुखदु:खेषु सम: सङ्गविवर्जित: ॥ १८ ॥
तुल्यनिन्दास्तुतिर्मौनी सन्तुष्टो येन केनचित् ।
अनिकेत: स्थिरमतिर्भक्तिमान्मे प्रियो नर: ॥ १९ ॥

Text

Texto

samaḥ śatrau ca mitre ca
tathā mānāpamānayoḥ
śītoṣṇa-sukha-duḥkheṣu
samaḥ saṅga-vivarjitaḥ
samaḥ śatrau ca mitre ca
tathā mānāpamānayoḥ
śītoṣṇa-sukha-duḥkheṣu
samaḥ saṅga-vivarjitaḥ
tulya-nindā-stutir maunī
santuṣṭo yena kenacit
aniketaḥ sthira-matir
bhaktimān me priyo naraḥ
tulya-nindā-stutir maunī
santuṣṭo yena kenacit
aniketaḥ sthira-matir
bhaktimān me priyo naraḥ

Synonyms

Sinônimos

samaḥ — equal; śatrau — to an enemy; ca — also; mitre — to a friend; ca — also; tathā — so; māna — in honor; apamānayoḥ — and dishonor; śīta — in cold; uṣṇa — heat; sukha — happiness; duḥkheṣu — and distress; samaḥ — equipoised; saṅga-vivarjitaḥ — free from all association; tulya — equal; nindā — in defamation; stutiḥ — and repute; maunī — silent; santuṣṭaḥ — satisfied; yena kenacit — with anything; aniketaḥ — having no residence; sthira — fixed; matiḥ — determination; bhakti-mān — engaged in devotion; me — to Me; priyaḥ — dear; naraḥ — a man.

samaḥ — igual; śatrau — para com o inimigo; ca — também; mitre — para com o amigo; ca — também; tathā — assim; māna — em honra; apamānayoḥ — e desonra; śīta — no frio; uṣṇa — e calor; sukha — felicidade; duḥkheṣu — e aflição; samaḥ — equânime; saṅga-vivarjitaḥ — livre de toda a associação; tulya — igual; nindā — na difamação; stutiḥ — e fama; maunī — silencioso; santuṣṭaḥ — satisfeito; yena kenacit — com qualquer coisa; aniketaḥ — não tendo residência; sthira — fixo; matiḥ — determinação; bhakti-mān — ocupado em devoção; me — para Mim; priyaḥ — querido; naraḥ — um homem.

Translation

Tradução

One who is equal to friends and enemies, who is equipoised in honor and dishonor, heat and cold, happiness and distress, fame and infamy, who is always free from contaminating association, always silent and satisfied with anything, who doesn’t care for any residence, who is fixed in knowledge and who is engaged in devotional service – such a person is very dear to Me.

Aquele que é igual para com amigos e inimigos; que é equânime na honra e na desonra, calor e frio, felicidade e aflição, fama e infâmia; que está sempre livre de associação contaminadora, sempre silencioso e satisfeito com qualquer coisa, que não se importa com nenhuma residência; que está fixo em conhecimento e se ocupa em serviço devocional — semelhante pessoa Me é muito querida. 

Purport

Comentário

A devotee is always free from all bad association. Sometimes one is praised and sometimes one is defamed; that is the nature of human society. But a devotee is always transcendental to artificial fame and infamy, distress or happiness. He is very patient. He does not speak of anything but the topics about Kṛṣṇa; therefore he is called silent. Silent does not mean that one should not speak; silent means that one should not speak nonsense. One should speak only of essentials, and the most essential speech for the devotee is to speak for the sake of the Supreme Lord. A devotee is happy in all conditions; sometimes he may get very palatable foodstuffs, sometimes not, but he is satisfied. Nor does he care for any residential facility. He may sometimes live underneath a tree, and he may sometimes live in a very palatial building; he is attracted to neither. He is called fixed because he is fixed in his determination and knowledge. We may find some repetition in the descriptions of the qualifications of a devotee, but this is just to emphasize the fact that a devotee must acquire all these qualifications. Without good qualifications, one cannot be a pure devotee. Harāv abhaktasya kuto mahad-guṇāḥ: one who is not a devotee has no good qualification. One who wants to be recognized as a devotee should develop the good qualifications. Of course he does not extraneously endeavor to acquire these qualifications, but engagement in Kṛṣṇa consciousness and devotional service automatically helps him develop them.

SIGNIFICADO O devoto sempre está livre de toda a má associação. Algumas vezes, a pessoa é louvada e outras, difamada; essa é a natureza da sociedade humana. Mas o devoto é sempre transcendental à fama e infâmia, tristeza e felicidade artificiais. Ele é muito paciente. Ele só fala dos tópicos de Kṛṣṇa; portanto, ele é chamado silencioso. Silencioso não quer dizer que não se deva falar; silencioso quer dizer que não se deve falar desatinos. Deve-se falar apenas o essencial, e para o devoto, a conversa mais essencial é falar em prol do Senhor Supremo. Em todas as condições, o devoto é feliz; algumas vezes, ele pode conseguir alimentos muito saborosos, outras não, mas ele fica satisfeito. Tampouco se importa com acomodações residenciais. Algumas vezes, ele pode morar debaixo de uma árvore, e outras, pode morar num edifício muito suntuoso; ele não sente atração por nenhum dos dois. Ele é chamado fixo, porque é fixo em sua determinação e conhecimento. Nós encontramos repetições nas descrições das qualificações do devoto, mas isto é só para enfatizar o fato de que o devoto deve adquirir todas essas qualificações. Sem boas qualificações, ninguém pode ser um devoto puro. Harāv abhaktasya kuto mahad-guṇāḥ: quem não é devoto não tem boa qualificação. Quem quer ser reconhecido como devoto precisa desenvolver as boas qualificações. É claro que ele não executa por sua própria conta atividades adicionais com que obtenha essas qualificações, mas a ocupação em consciência de Kṛṣṇa e o serviço devocional automaticamente ajuda-o a desenvolvê-las.