Skip to main content
Библиотека » Шрӣмад Бха̄гаватам » Трета Песен: Статуквото » ГЛАВА ДВАДЕСЕТА

ТЕКСТ 31

VERSO 31

Текст

Texto

гӯхантӣм̇ врӣд̣ая̄тма̄нам̇
нӣла̄лака-варӯтхинӣм
упалабхя̄сура̄ дхарма
сарве саммумухух̣ стриям
gūhantīṁ vrīḍayātmānaṁ
nīlālaka-varūthinīm
upalabhyāsurā dharma
sarve sammumuhuḥ striyam

Дума по дума

Sinônimos

гӯхантӣм – криейки; врӣд̣ая̄ – от свян; а̄тма̄нам – себе си; нӣла – тъмни; алака – коси; варӯтхинӣм – къдрица; упалабхя – представяйки си; асура̄х̣ – демоните; дхарма – о, Видура; сарве – всички; саммумухух̣ – бяха запленени; стриям – жена.

gūhantīm — escondendo-se; vrīḍayā — por acanhamento; ātmānam — ela própria; nīla — escuro; alaka — cabelo; varūthinīm — uma mecha; upalabhya — ao imaginarem; asurāḥ — os demônios; dharma — ó Vidura; sarve — todos; sammumuhuḥ — foram cativados; striyam — mulher.

Превод

Tradução

Девойката имаше красиви тъмни коси и с престорен свян криеше зад тях лицето си. Когато видяха тази красавица, асурите бяха обладани от силно желание.

Adornada com tranças escuras, ela escondeu-se, por assim dizer, acanhada. Ao verem aquela mocinha, todos os asuras deram consigo encantados pelo apetite sexual.

Пояснение

Comentário

Разликата между демоните и полубоговете е в това, че при вида на красива жена демоните веднага губят разум, докато праведният човек остава несмутен. Праведните хора притежават знание, докато демоните са в невежество. Както детето е привлечено от красивата кукла, така демонът, ограничен и напълно невеж, става пленник на материалната красота и на половата страст. Праведният човек знае, че разкошно облечената и украсена жена с високи гърди, правилен нос и светла кожа е ма̄я̄. Цялата красота, която може да притежава тя, е сбор от плът и кръв. Шрӣ Шан̇кара̄ча̄ря съветва хората да не се мамят по плътта и кръвта, а да се стремят към истинската красота на духовното битие. Истинската красота са Кр̣ш̣н̣а и Ра̄дха̄. Този, който е покорен от красотата на Ра̄дха̄ и Кр̣ш̣н̣а, вече не може да чувства влечение към илюзорната красота на материалния свят. В това е разликата между демона и святия човек, или предания.

A diferença entre os demônios e os semideuses é que uma bela mulher atrai muito facilmente a mente dos demônios, mas não pode atrair a mente de uma pessoa divina. A pessoa divina é plena de conhecimento, e a demoníaca é repleta de ignorância. Assim como uma criança sente-se atraída por uma boneca bonita, da mesma forma, o demônio, que é menos inteligente e repleto de ignorância, sente-se atraído pela beleza material e tem muito desejo sexual. A pessoa divina sabe que esta atração bem vestida e ornamentada de seios rijos, grandes quadris, belo nariz e belas feições é māyā. Toda a beleza que uma mulher pode demonstrar não passa de mera combinação de carne e sangue. Śrī Śaṅkarācārya aconselha todas as pessoas a não se deixarem atrair pela interação de carne e sangue: elas devem sentir-se atraídas pela verdadeira beleza da vida espiritual. Kṛṣṇa e Rādhā são a verdadeira beleza. Quem se sente atraído pela beleza de Rādhā e Kṛṣṇa não pode sentir-se atraído pela falsa beleza deste mundo material. Eis a diferença entre o demônio e a pessoa divina, ou devoto.