Skip to main content

37

Text 37

Текст

Text

евам̇ тадаіва бгаґава̄н аравінда-на̄бгах̣
сва̄на̄м̇ вібудгйа сад-атікрамам а̄рйа-хр̣дйах̣
тасмін йайау парамахам̇са-маха̄-муніна̄м
анвешан̣ійа-чаран̣ау чалайан саха-ш́ріх̣
evaṁ tadaiva bhagavān aravinda-nābhaḥ
svānāṁ vibudhya sad-atikramam ārya-hṛdyaḥ
tasmin yayau paramahaṁsa-mahā-munīnām
anveṣaṇīya-caraṇau calayan saha-śrīḥ

Послівний переклад

Synonyms

евам  —  так; тада̄ ева  —  тої ж миті; бгаґава̄н  —  Верховний Бог-Особа; аравінда-на̄бгах̣  —  що з Його пупа виростає лотос; сва̄на̄м  —  Своїх слуг; вібудгйа  —  довідавшись; сат  —  великим мудрецям; атікрамам  —  образу; а̄рйа  —  праведних; хр̣дйах̣  —  захват; тасмін  —  туди; йайау  —  пішов; парамахам̇са  —  самітників; маха̄-муніна̄м  —  великих мудреців; анвешан̣ійа  —  гідна мета пошуків; чаран̣ау  —  дві лотосові стопи; чалайан  —  ступаючи; саха-ш́ріх̣  —  з богинею щастя.

evam — thus; tadā eva — at that very moment; bhagavān — the Supreme Personality of Godhead; aravinda-nābhaḥ — with a lotus growing from His navel; svānām — of His own servants; vibudhya — learned about; sat — to the great sages; atikramam — the insult; ārya — of the righteous; hṛdyaḥ — the delight; tasmin — there; yayau — went; paramahaṁsa — recluses; mahā-munīnām — by the great sages; anveṣaṇīya — which are worthy to be sought; caraṇau — the two lotus feet; calayan — walking; saha-śrīḥ — with the goddess of fortune.

Переклад

Translation

Саме тоді Господь, який дарує радість праведним і якого називають Падманабга, тому що з Його пупа виріс лотос, дізнався про образу, якої припустилися зі святими Його слуги. Ступаючи тими самими стопами, яких шукають самітники й великі мудреці, Господь, у супроводі дружини, богині щастя, вирушив туди Сам.

At that very moment, the Lord, who is called Padmanābha because of the lotus grown from His navel and who is the delight of the righteous, learned about the insult offered by His own servants to the saints. Accompanied by His spouse, the goddess of fortune, He went to the spot on those very feet sought for by recluses and great sages.

Коментар

Purport

ПОЯСНЕННЯ: У «Бгаґавад-ґіті» Господь проголошує, що Його відданий ніколи, за жодних обставин, не пропаде. Господь зрозумів, що суперечка між сторожею й мудрецями набуває небезпечної форми і тому негайно вийшов зі Свого палацу й вирушив на місце подій, щоб врятувати Своїх відданих, брамників, від ще гіршого нещастя й повної згуби.

In Bhagavad-gītā the Lord declares that His devotees cannot be vanquished at any time. The Lord could understand that the quarrel between the doormen and the sages was taking a different turn, and therefore He instantly came out of His place and went to the spot to stop further aggravation so that His devotees, the doormen, might not be vanquished for good.