Skip to main content

ВІРШ 7

Text 7

Текст

Texto

двітійам̇ ту бгава̄йа̄сйа
раса̄тала-
ґата̄м̇ махім
уддгарішйанн упа̄датта
йаджн̃еш́ах̣ саукарам̇ вапух̣
dvitīyaṁ tu bhavāyāsya
rasātala-gatāṁ mahīm
uddhariṣyann upādatta
yajñeśaḥ saukaraṁ vapuḥ

Послівний переклад

Palabra por palabra

двітійам—другий; ту—але; бгава̄йа—задля добра; асйа  —   цієї Землі; раса̄тала  —  з найнижчих областей; ґата̄м  —  пропала; махім — Землю; уддгарішйан — піднявши; упа̄датта —   встановив; йаджн̃еш́ах̣  —  власник або найвищий з тих, хто насолоджується; саукарам  —  вепряче; вапух̣  —  втілення.

dvitīyam — la segunda; tu — pero; bhavāya — por el bien; asya — de esta Tierra; rasātala — de la región más baja; gatām — habiendo ido; mahīm — la Tierra; uddhariṣyan — levantando; upādatta — establecido; yajñeśaḥ — el propietario o el supremo disfrutador; saukaram — porcina; vapuḥ — encarnación.

Переклад

Traducción

Найвищий, хто насолоджується всіма жертвопринесеннями, втілився як вепр [друге втілення] і задля добра Землі підняв її з нижчих областей всесвіту.

El disfrutador supremo de todos los sacrificios adoptó la encarnación de un jabalí [la segunda encarnación], y por el bien de la Tierra levantó a esta última de las regiones infernales del universo.

Коментар

Significado

ПОЯСНЕННЯ: Як видно з цього вірша, для кожного втілення Бога-Особи зазначено його конкретну місію. Втілення не може приходити без певної місії, і ця місія щоразу непересічна. Виконати її не під силу жодній живій істоті. Метою приходу втілення вепра було підняти Землю з области нечистої матерії, що в районі Плутона. Шукати щось у нечистому місці відповідає природі вепра, і тому всемогутній Бог- Особа явив це чудо асурам, що сховали Землю в нечистому місці. Для Бога-Особи немає неможливого, і хоча Він грає роль вепра, Він завжди зберігає трансцендентне становище і є об’єктом поклоніння Своїх відданих.

Existe la indicación de que junto con todas y cada una de las encarnaciones de la Personalidad de Dios, también se menciona la función específica que se ejecuta. No puede haber ninguna encarnación sin una función específica, y dichas funciones siempre son extraordinarias. A cualquier ser viviente le resulta imposible realizarlas. La encarnación del jabalí tuvo por objeto sacar a la Tierra de la región plutónica de materia inmunda. Recoger una cosa de un lugar sucio es algo que hace un jabalí, y la todopoderosa Personalidad de Dios exhibió esa maravilla ante los asuras, los cuales habían escondido la Tierra en un lugar así de inmundo. Para la Personalidad de Dios no hay nada imposible, y aunque Él hizo el papel de un jabalí, es adorado por los devotos, permaneciendo siempre en la trascendencia.