VERŠ 44
TEXT 44
Verš
Texto
hriyate hy avaśo ’pi saḥ
jijñāsur api yogasya
śabda-brahmātivartate
hriyate hy avaśo ’pi saḥ
jijñāsur api yogasya
śabda-brahmātivartate
Synonyma
Palabra por palabra
pūrva — niekdajším; abhyāsena — cvičením; tena — to (božské vedomie); eva — určite; hriyate — ho priťahuje; hi — iste; avaśaḥ — automaticky; api — aj; saḥ — on; jijñāsuḥ — túžiaci poznať; api — dokonca; yogasya — o yoge; śabda-brahma — rituálne zásady písiem; ativartate — transcenduje.
pūrva — anterior; abhyāsena — mediante la práctica; tena — con eso; eva — ciertamente; hriyate — es atraído; hi — con toda seguridad; avaśaḥ — automáticamente; api — también; saḥ — él; jijñāsuḥ — indagador; api — incluso; yogasya — acerca del yoga; śabda-brahma — principios rituales de las Escrituras; ativartate — trasciende.
Překlad
Traducción
Lebo práve sila božského vedomia z jeho predchádzajúceho života spôsobuje, že ho automaticky priťahujú zásady yogy bez toho, aby ich hľadal. Taký transcendentalista túžiaci poznať yogu je vždy povznesený nad rituálne zásady písiem.
En virtud de la conciencia divina de su vida anterior, él se siente atraído automáticamente a los principios yóguicos, aun sin buscarlos. Ese trascendentalista indagador siempre está por encima de los principios rituales de las Escrituras.
Význam
Significado
Pokročilých yogīnov príliš nepriťahujú rituálne zásady písiem, ale automaticky ich priťahujú princípy yogy, ktoré ich môžu povzniesť k úplnému vedomiu Kṛṣṇu, k najvyššej dokonalosti yogy. V Śrīmad-Bhāgavatame (3.33.7) sa o pokročilých transcendentalistoch, ktorých nezaujímajú vedske rituály, píše:
Los yogīs adelantados no están muy atraídos a los rituales de las Escrituras, pero de un modo automático se sienten atraídos a los principios del yoga, los cuales pueden elevarlos al estado de plena conciencia de Kṛṣṇa, la máxima perfección del yoga. En el Śrīmad-Bhāgavatam (3.33.7), esa indiferencia hacia los rituales védicos por parte de los trascendentalistas adelantados, se explica de la siguiente manera:
yaj-jihvāgre vartate nāma tubhyam
tepus tapas te juhuvuḥ sasnur āryā
brahmānūcur nāma gṛṇanti ye te
yaj-jihvāgre vartate nāma tubhyam
tepus tapas te juhuvuḥ sasnur āryā
brahmānūcur nāma gṛṇanti ye te
„Ó, môj Pane! Ľudia, ktorí spievajú Tvoje sväté mená, sú duchovne veľmi pokročilí, aj keby pochádzali z rodín pojedačov psov. Títo ľudia už nepochybne vykonali všetky druhy obetí a sebaodriekania, vykonali očistné kúpele na všetkých svätých miestach a preštudovali všetky písma.“
«¡Oh, mi Señor!, las personas que cantan los santos nombres de Su Señoría están sumamente adelantadas en la vida espiritual, incluso si han nacido en familias de comeperros. Esos cantores han ejecutado sin duda toda clase de austeridades y sacrificios, se han bañado en todos los lugares sagrados y han concluido todos los estudios de las Escrituras».
Týmto sa preslávil Haridās Ṭhākur, jeden z najväčších žiakov Śrī Caitanyu Mahāprabhua. Napriek tomu, že sa narodil v mohamedánskej rodine, Śrī Caitanya mu dal titul nāmācārya, lebo prísne dodržiaval svätý sľub, že bude denne tristotisíckrát opakovať Pánovo sväté meno: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare/ Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. Môžeme teda ľahko pochopiť, že v minulom živote musel prejsť všetkými vedskymi rituálmi (śabda-brahma), lebo mohol bez prestania opakovať Pánove sväté mená. Ak človek nie je očistený, nemôže dodržiavať zásady duchovného života a nemôže ani spievať sväté Božie mená, Hare Kṛṣṇa.
Un ejemplo famoso de esto lo presentó el Señor Caitanya, quien aceptó a Ṭhākura Haridāsa como uno de Sus discípulos más importantes. Aunque Ṭhākura Haridāsa había nacido en una familia musulmana, el Señor Caitanya lo elevó a la posición de nāmācārya, debido a su rígida observancia del principio de cantar diariamente trescientos mil santos nombres del Señor: Hare Kṛṣṇa, Hare Kṛṣṇa, Kṛṣṇa Kṛṣṇa, Hare Hare / Hare Rāma, Hare Rāma, Rāma Rāma, Hare Hare. Y como él cantaba el santo nombre del Señor constantemente, se sobrentiende que en su vida anterior debe de haber pasado por todos los métodos rituales de los Vedas, conocidos como śabda-brahma. Por consiguiente, a menos que uno se purifique, no puede adoptar el principio del cultivo de conciencia de Kṛṣṇa, ni dedicarse al canto del santo nombre del Señor, Hare Kṛṣṇa.