Skip to main content

VERŠ 10

TEXT 10

Verš

Texto

yogī yuñjīta satatam
ātmānaṁ rahasi sthitaḥ
ekākī yata-cittātmā
nirāśīr aparigrahaḥ
yogī yuñjīta satatam
ātmānaṁ rahasi sthitaḥ
ekākī yata-cittātmā
nirāśīr aparigrahaḥ

Synonyma

Palabra por palabra

yogī — transcendentalista; yuñjīta — musí svoju myseľ sústrediť na Kṛṣṇu; satatam — neustále; ātmānam — on sám (telom, mysľou a vlastným „ja“); rahasi — v ústraní; sthitaḥ — zotrváva; ekākī — sám; yata-citta-ātmā — vždy pozorne ovláda svoju myseľ; nirāśīḥ — ničím nepriťahovaný; aparigrahaḥ — bez túžby vlastniť.

yogī — un trascendentalista; yuñjīta — se debe concentrar en el proceso de conciencia de Kṛṣṇa; satatam — constantemente; ātmānam — él mismo (con el cuerpo, la mente y el yo); rahasi — en un lugar apartado; sthitaḥ — situándose así; ekākī — a solas; yata-citta-ātmā — de mente cuidadosa siempre; nirāśīḥ — sin que nada más lo atraiga; aparigrahaḥ — libre del sentimiento de posesión.

Překlad

Traducción

Transcendentalista by mal neustále zamestnávať svoje telo, myseľ a svoje „ja“ vo vzťahu k Najvyššiemu, žiť osamote v ústraní a vždy pozorne ovládať svoju myseľ. Mal by sa zbaviť vlastníckych túžob a pocitov.

El trascendentalista siempre debe ocupar el cuerpo, la mente y el yo en relación con el Supremo; él debe vivir a solas en un lugar apartado, y siempre debe controlar la mente con cautela. Él debe estar libre de deseos y de sentimientos de posesión.

Význam

Significado

Sú rôzne stupne realizácie Kṛṣṇu, a to Brahman, Paramātmā a Najvyššia Božská Osobnosť. Stručne povedané, vedomie Kṛṣṇu znamená neprestajne slúžiť s láskou a oddanosťou Kṛṣṇovi. Tí, čo sú pripútaní k neosobnému Brahmanu, alebo tí, čo meditujú o Najvyššej Duši (Paramātme), sú si tiež čiastočne vedomí Kṛṣṇu, lebo neosobný Brahman je žiara vychádzajúca z Kṛṣṇovho tela a Paramātmā je Kṛṣṇova všeprenikajúca expanzia. Lenže človek vedomý si Kṛṣṇu vie, čo je Brahman a kto je Paramātmā, lebo pozná Absolútnu Pravdu dokonale. Je najvyšším transcendentalistom, zatiaľ čo impersonalista alebo yogīn si je vedomý Kṛṣṇu len nedokonale.

A Kṛṣṇa se lo comprende en diferentes grados como Brahman, Paramātmā y la Suprema Personalidad de Dios. Conciencia de Kṛṣṇa significa, de un modo conciso, estar dedicado siempre al amoroso servicio trascendental del Señor. Pero aquellos que están apegados al Brahman impersonal o a la Superalma localizada, también están conscientes de Kṛṣṇa parcialmente, porque el Brahman impersonal es el rayo espiritual de Kṛṣṇa, y la Superalma es la expansión parcial omnipresente de Kṛṣṇa. Así pues, el impersonalista y el meditador también están conscientes de Kṛṣṇa indirectamente. La persona que está consciente de Kṛṣṇa directamente es el trascendentalista más elevado de todos, porque ese devoto sabe de lo que se trata el Brahman y el Paramātmā. Su conocimiento de la Verdad Absoluta es perfecto, mientras que el impersonalista y el yogī meditativo están conscientes de Kṛṣṇa de una manera imperfecta.

Všetkým transcendentalistom sa odporúča, aby sa vytrvalo pridŕžali svojej vytýčenej cesty, aby skôr či neskôr dosiahli najvyššiu dokonalosť. Prvou povinnosťou transcendentalistu je vždy upriamovať svoju myseľ na Kṛṣṇu. Človek by mal stále myslieť na Kṛṣṇu a nezabudnúť Naňho ani na okamih. Sústredenie mysle na Najvyššieho sa nazýva samādhi alebo vnútorné vytrženie. Aby sme mohli sústrediť svoju myseľ, mali by sme sa zdržiavať v ústraní a vyhýbať sa tak rušivému vplyvu vonkajších predmetov. Mali by sme si pozorne vyberať medzi prospešnými a neprospešnými podmienkami, ktoré môžu ovplyvniť našu duchovnú realizáciu. Musíme byť celkom rozhodní a netúžiť po zbytočných hmotných veciach, ktoré by v nás vzbudili túžbu po majetku.

Sin embargo, a todos ellos se les instruye aquí que permanezcan dedicados constantemente a sus ocupaciones específicas, de modo que, tarde o temprano, puedan lograr la máxima perfección. Lo primero que tiene que hacer un trascendentalista es mantener la mente dirigida siempre hacia Kṛṣṇa. Uno debe pensar en Kṛṣṇa siempre, y no olvidarlo ni siquiera por un momento. El acto de concentrar la mente en el Supremo se denomina samādhi, o trance. Para poder concentrar la mente hay que permanecer siempre en reclusión, y evitar el ser perturbado por objetos externos. Uno debe tener sumo cuidado y aceptar las condiciones favorables y rechazar las condiciones desfavorables que afecten su comprensión. Y, con una determinación absoluta, no se deben anhelar cosas materiales innecesarias que lo enreden a uno con sentimientos de posesión.

Ak si je človek bezprostredne vedomý Kṛṣṇu, sú všetky predbežné kroky a získanie dokonalosti prirodzene zahrnuté vo vykonávaní bhakti-yogy, lebo vedomie Kṛṣṇu znamená úplné sebaodriekanie, ktoré takmer vylučuje možnosť túžby po hmotnom majetku. Śrīla Rūpa Gosvāmī charakterizuje vedomie Kṛṣṇu takto:

Todas estas perfecciones y precauciones se ejecutan a la perfección cuando uno se halla directamente en estado de conciencia de Kṛṣṇa, porque conciencia de Kṛṣṇa directa significa abnegación, en virtud de lo cual hay muy pocas posibilidades de que aparezca el espíritu de posesión material. Śrīla Rūpa Gosvāmī caracteriza el estado de conciencia de Kṛṣṇa de la siguiente manera:

anāsaktasya viṣayān, yathārham upayuñjataḥ
nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe, yuktaṁ vairāgyam ucyate
anāsaktasya viṣayān, yathārham upayuñjataḥ
nirbandhaḥ kṛṣṇa-sambandhe, yuktaṁ vairāgyam ucyate
prāpañcikatayā buddhyā
hari-sambandhi-vastunaḥ
mumukṣubhiḥ parityāgo
vairāgyaṁ phalgu kathyate
prāpañcikatayā buddhyā
hari-sambandhi-vastunaḥ
mumukṣubhiḥ parityāgo
vairāgyaṁ phalgu kathyate

„Človek, ktorý na ničom nelipne a zároveň všetko používa v službe Kṛṣṇovi, sa v skutočnosti zbavil vlastníckeho pocitu. Na druhej strane ten, kto sa všetkého zrieka bez toho, že by vedel, aký to má vzťah ku Kṛṣṇovi, nie je vo svojom odriekaní taký dokonalý.“ (Bhakti-rasāmṛta-sindhu 2.255-256)

«Cuando uno no está apegado a nada, pero, al mismo tiempo, acepta todo en relación con Kṛṣṇa, uno se halla debidamente situado por encima del espíritu de posesión. En cambio, aquel que rechaza todo sin conocimiento de la relación que lo rechazado tiene con Kṛṣṇa, no está igual de completo en su renuncia» (Bhakti-rasāmṛta-sindhu 1.2.255–256).

Človek vedomý si Kṛṣṇu dobre vie, že všetko patrí Kṛṣṇovi, a preto netúži po osobnom majetku a nechce nič vlastniť. Vie, ako prijímať všetko, čo je vhodné pre jeho pokrok vo vedomí Kṛṣṇu, a odmieta všetko, čo tomuto pokroku bráni. Keďže je stále na čistej duchovnej úrovni, transcenduje hmotu a žije vždy sám, pretože s ľuďmi, ktorí si nie sú vedomí Kṛṣṇu, nemá nič spoločné. Preto je Kṛṣṇu si vedomý človek dokonalým yogīnom.

Una persona consciente de Kṛṣṇa sabe bien que todo le pertenece a Kṛṣṇa, y, en consecuencia, siempre está libre de los sentimientos de posesión personal. En virtud de eso, ella no anhela nada para su propio beneficio personal. Ella sabe aceptar las cosas que van en favor del cultivo de conciencia de Kṛṣṇa, y rechazar aquellas que son desfavorables para el cultivo de conciencia de Kṛṣṇa. Ella siempre está apartada de las cosas materiales, porque siempre es trascendental, y siempre está sola, pues no tiene nada que ver con las personas que no se encuentran en estado de conciencia de Kṛṣṇa. Por lo tanto, la persona en estado de conciencia de Kṛṣṇa es el yogī perfecto.