VERŠ 36
Bg 3.36
Verš
Tekst
atha kena prayukto ’yaṁ
pāpaṁ carati pūruṣaḥ
anicchann api vārṣṇeya
balād iva niyojitaḥ
atha kena prayukto ’yaṁ
pāpaṁ carati pūruṣaḥ
anicchann api vārṣṇeya
balād iva niyojitaḥ
Synonyma
Synoniemen
arjunaḥ uvāca — Arjuna riekol; atha — vlastne; kena — čo to; prayuktaḥ — ženie; ayam — toho; pāpam — hriechy; carati — robí; pūruṣaḥ — človek; anicchan — bez toho, že by sám chcel; api — aj keď; vārṣṇeya — ó, potomok Vṛṣṇi; balāt — silou; iva — akoby; niyojitaḥ — hnaný.
arjunaḥ uvāca — Arjuna zei; atha — dan; kena — door wat; prayuktaḥ — gedwongen; ayam — iemand; pāpam — zonden; carati — begaat; pūruṣaḥ — een mens; anicchan — zonder te verlangen; api — hoewel; vārṣṇeya — o afstammeling van Vṛṣṇi; balāt — door kracht; iva — alsof; niyojitaḥ — gedreven.
Překlad
Vertaling
Arjuna riekol: „Ó, potomok Vṛṣṇi, čo vlastne človeka vedie k tomu, aby konal hriešne, akoby poháňaný silou bez toho, že by sám chcel?“
Arjuna zei: O afstammeling van Vṛṣṇi, wat is het waardoor iemand zelfs tegen zijn wil in tot zondige handelingen wordt aangedreven, alsof hij ertoe gedwongen wordt?
Význam
Betekenisverklaring
Živá bytosť je ako čiastočka Najvyššieho vo svojej podstate duchovná, čistá a zbavená všetkého hmotného znečistenia. Preto nie je v jej povahe podriadiť sa hriechom hmotného sveta. Keď však príde do styku s hmotnou prírodou, bez váhania sa dopúšťa mnohých hriešnych činov, často aj proti svojej vôli. Preto má Arjunova otázka, týkajúca sa zvrátenej povahy živých bytostí, osobitný význam. Aj keď sa človek niekedy nechce dopustiť hriechu, niečo ho k tomu prinúti. Popudy k hriešnemu konaniu však nepochádzajú od Nadduše umiestnenej v srdci. Majú celkom inú príčinu, ktorú vysvetlí Śrī Kṛṣṇa v ďalšom verši.
Als integrerend deeltje van de Allerhoogste is het levend wezen van oorsprong spiritueel, puur en vrij van alle materiële onzuiverheden. Het is daarom van nature niet onderhevig aan de zondige neigingen van de materiële wereld. Maar wanneer het in contact staat met de materiële natuur, houdt het zich zonder schroom met vele zondige activiteiten bezig, soms zelfs tegen zijn wil in. De vraag van Arjuna aan Kṛṣṇa over de verwrongen natuur van de levende wezens is daarom heel relevant. Hoewel het levend wezen soms niet zondig wil zijn, is het desondanks gedwongen zo te handelen. Zondige activiteiten worden niet veroorzaakt door de Superziel in het hart, maar hebben een andere oorzaak, zoals de Heer in het volgende vers zal uitleggen.