ТЕКСТ 3
TEXT 3
Текст
Tekst
акшарам̇ брахма парамам̇
свабха̄во ’дхйа̄тмам учйате
бхӯта-бха̄водбхава-каро
висаргах̣ карма-сам̇джн̃итах̣
akṣaraṁ brahma paramaṁ
svabhāvo ’dhyātmam ucyate
bhūta-bhāvodbhava-karo
visargaḥ karma-saṁjñitaḥ
Пословный перевод
Synoniemen
ш́рӣ-бхагава̄н ува̄ча — Верховный Господь сказал; акшарам — нетленный; брахма — Брахман; парамам — трансцендентный; свабха̄вах̣ — вечная природа; адхйа̄тмам — душа; учйате — называется; бхӯта-бха̄ва-удбхава-карах̣ — то, при котором создаются материальные тела живых существ; висаргах̣ — сотворение; карма — деятельностью ради ее плодов; сам̇джн̃итах̣ — называемое.
śrī-bhagavān uvāca — de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods zei; akṣaram — onvernietigbare; brahma — Brahman; paramam — transcen-dentale; svabhāvaḥ — eeuwige aard; adhyātmam — het zelf; ucyate — wordt genoemd; bhūta-bhāva-udbhava-karaḥ — de materiële lichamen van de levende wezens voortbrengend; visargaḥ — schepping; karma — resultaatgerichte activiteit; saṁjñitaḥ — wordt genoemd.
Перевод
Vertaling
Верховный Господь сказал: Брахманом называют нетленное, трансцендентное живое существо, а индивидуальное «я» (адхьятма) — это его вечная природа. Кармой, или деятельностью, приносящей последствия, называют деятельность, в процессе которой живые существа создают свои будущие материальные тела.
De Allerhoogste Persoonlijkheid Gods zei: Het onvernietigbare, transcendentale levend wezen wordt Brahman genoemd en zijn eeuwige aard adhyātma, het zelf. Activiteiten die verband houden met het ontwikkelen van de materiële lichamen van levende wezens worden karma of resultaatgerichte activiteiten genoemd.
Комментарий
Betekenisverklaring
Брахман не подвержен уничтожению, он существует вечно и никогда не меняет своей природы. Над Брахманом стоит Парабрахман. Брахман — это индивидуальное живое существо, а Парабрахман — Верховная Личность Бога. Изначальное положение живого существа отличается от положения, которое оно занимает в материальном мире. Обладая материальным сознанием, живое существо стремится господствовать над материей, а обладая духовным сознанием, или сознанием Кришны, служит Верховному Господу. Находясь в плену материального сознания, живое существо вынуждено переселяться из одного материального тела в другое. Его деятельность называется кармой, сотворением будущих материальных тел под влиянием материального сознания.
Brahman is onvernietigbaar en eeuwig; zijn aard verandert op geen enkel moment. Maar voorbij Brahman bestaat Parabrahman. Brahman heeft betrekking op het levend wezen en Parabrahman op de Allerhoogste Persoonlijkheid Gods. De wezenlijke positie van het levend wezen verschilt van de positie die het in de materiële wereld inneemt. Wanneer het levend wezen een materieel bewustzijn heeft, probeert het heer en meester over de materie te zijn, maar met een spiritueel bewustzijn, Kṛṣṇa-bewustzijn, is het zijn positie om de Allerhoogste te dienen. Met een materieel bewustzijn moet het levend wezen in de materiële wereld verschillende lichamen aannemen en het scheppen van verschillende lichamen door iemands materiële bewustzijn wordt karma genoemd.
Веды называют индивидуальное живое существо дживатмой и Брахманом, но никогда не говорят о нем как о Парабрахмане. Дживатма может занимать разное положение: иногда, погружаясь во тьму материальной природы, она отождествляет себя с материей, а иногда считает себя принадлежащей к высшей, духовной природе. Поэтому дживатму называют пограничной энергией Верховного Господа. В зависимости от того, с какой природой, материальной или духовной, живое существо отождествляет себя, оно получает материальное или духовное тело. Живя в материальном мире, оно получает тела различных видов, общее число которых — 8400000, но в духовном мире у него только одно тело. В материальном мире, в зависимости от своей кармы, живое существо может воплотиться в теле человека, полубога, зверя, птицы и т. д. Время от времени, чтобы достичь райских планет, которые также находятся в материальном мире, и вкусить там неземных наслаждений, оно совершает жертвоприношения (ягьи), но, когда запас плодов его благочестивой деятельности подходит к концу, оно возвращается на землю и получает тело человека. Так действует закон кармы.
1 In de Vedische literatuur wordt het levend wezen jīvātmā en Brahman genoemd, maar nooit Parabrahman. Het levend wezen (jīvātmā) neemt verschillende posities in. Soms gaat het op in de duistere materiële natuur en identificeert het zich met materie, en soms identificeert het zich met de hogere, spirituele natuur. Het wordt daarom de tussenenergie van de Allerhoogste Heer genoemd. Afhankelijk van zijn identificatie met ofwel de materiële ofwel de spirituele natuur krijgt het een materieel of spiritueel lichaam. In de materiële natuur kan het verschillende lichamen uit de 8.400.000 levenssoorten aannemen, maar in de spirituele natuur heeft het maar īīn lichaam. In de materiële natuur verschijnt het levend wezen overeenkomstig zijn karma soms als een mens, soms als een halfgod, een dier, een vogel enz. Om de hemelse planeten in de materiële wereld te bereiken en daar van de faciliteiten te genieten, brengt het soms offers (yajña), maar wanneer zijn verdiensten uitgeput zijn, keert het terug naar de aarde in de vorm van een mens. Dit proces wordt karma genoemd.
Ведические жертвоприношения описаны в «Чхандогья-упанишад». На жертвенный алтарь приносятся пять различных даров, для каждого из которых разводят свой жертвенный огонь. Эти пять видов жертвенного огня символизируют райские планеты, облака, землю, мужчину и женщину, а пять видов жертвенных даров являются символами веры, наслаждения на луне, дождя, зерна и семени.
In de Chāndogya Upaniṣad wordt het proces van de Vedische offers beschreven. Op het altaar worden vijf verschillende offergaven gebracht in vijf verschillende soorten vuur. De vijf soorten vuur worden beschouwd als de hemelse planeten, wolken, de aarde, de man en de vrouw, en de vijf soorten offergaven zijn geloof, de genieter op de maan, regen, granen en sperma.
Живое существо совершает определенные жертвоприношения, чтобы достичь той или иной райской планеты, и в конечном счете попадает туда. Когда плоды его жертвоприношений иссякают, оно с дождем возвращается на землю и принимает форму зерна; это зерно, съеденное мужчиной, превращается в семя, которое попадает в чрево женщины, и тогда живое существо снова получает тело человека, чтобы вновь совершать жертвоприношения и еще раз пройти через этот цикл. Так живое существо беспрестанно скитается в этом мире, снова и снова перенося муки рождения и смерти. Но человек, обладающий сознанием Кришны, не совершает подобных жертвоприношений. Он занимается деятельностью в сознании Кришны и таким образом готовит себя к возвращению в царство Бога.
Tijdens het offerproces brengt het levend wezen bepaalde offers om bepaalde hemelse planeten te bereiken en bereikt deze vervolgens. Wanneer de verdiende resultaten van het offer uitgeput zijn, valt het levend wezen terug naar de aarde met de regen, waarna het de vorm van graan aanneemt, dat vervolgens door een man gegeten wordt en in sperma wordt getransformeerd waardoor een vrouw zwanger wordt. Op deze manier krijgt het levend wezen opnieuw een menselijk lichaam om offers te verrichten en daarmee dezelfde cyclus opnieuw te doorlopen. Zo blijft het levend wezen onophoudelijk komen en gaan op het materiële pad. Maar een Kṛṣṇa-bewust persoon vermijdt zulke offers — hij legt zich direct toe op het Kṛṣṇa-bewustzijn en bereidt zich daarmee voor op zijn terugkeer naar God.
Имперсоналисты в своих комментариях к «Бхагавад-гите» совершенно безосновательно заявляют, что Верховный Брахман, приходя в материальный мир, становится индивидуальной дживой. При этом они ссылаются на седьмой стих пятнадцатой главы «Бхагавад-гиты». Однако в том стихе Господь называет живые существа Своими вечными частицами. Эти крошечные частицы Бога, индивидуальные существа, могут пасть в материальный мир, но с Верховным Господом (Ачьютой) этого не происходит никогда. Поэтому с утверждением, что Верховный Брахман становится дживой, нельзя согласиться. Необходимо всегда помнить, что в Ведах проводится разграничение между Брахманом (индивидуальным живым существом) и Парабрахманом (Верховным Господом).
Impersonalisten die uitleg geven bij de Bhagavad-gītā, veronderstellen op onredelijke wijze dat Brahman in de materiële wereld de vorm van een jīva aanneemt. Om dit te bewijzen verwijzen ze naar de zevende tekst van het vijftiende hoofdstuk van de Gītā. Maar ook in dit vers spreekt de Heer over het levend wezen als ‘een eeuwig deeltje van Mijzelf’. Het deeltje van God, het levend wezen, kan ten val komen en naar de materiële wereld gaan, maar de Allerhoogste Heer (Acyuta) komt nooit ten val. De bewering dat het Allerhoogste Brahman de vorm van een jīva aanneemt is daarom onaanvaardbaar. Het is belangrijk om te bedenken dat er in de Vedische literatuur een onderscheid wordt gemaakt tussen Brahman (het levend wezen) en Parabrahman (de Allerhoogste Heer).